احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

فرشته ها با بالهاي خويش، مزارت را غبارروبي مي کنند. آسمانيان حسرت آمدن به زمين و برخورداري از زيارت بارگاهت را دارند.
بهشتيان مي دانند که قطعه اي از جايگاه آنان، سرزميني در خراسان است و من که عاشق آن مولايم، مويه کنان التماس شفاعت از درگاهت را دارم، اي انيس نفوس! اي شمس توس! اي مهرباني ملموس! اي دانشور مخصوص! اي کرم و بزرگواري محسوس! مرا که تشنه باران بخشش و فضل و نگاه تو هستم، بي پناه مگذار! مرا که غرق گناهم هدايت فرما و دستگيري کن! مدد نما تا جسمم از زندان جهل و غفلت رها شود و رونق ايمان در جانم جلوه گر گردد !
يا معين الضعفا! زبانم ناتوان تر از آن است که به مدح تو برخيزد، و قلم در به در، در کوچه ها و خيابانهاي ادب و هنر، در پي يافتن واژگاني شايسته است تا آنها را به زيبايي بيارايد و نزد تو بياورد.اي سلطان سرير ارتضا! اي مولاي خجسته ما! اي محبوب حضرت خدا! اي گل والا! اي بي همتا! اي شفيع روز جزا! اينک اين تويي و اين دلهاي مشتاق ما! اين لطف و کرم توست و اين دستهاي تمناي ما! اين جا مشهد است و ما سر آن داريم که شاهد برترين جودهاي وجود خورشيدي تو باشيم! اي آفتاب! گرماي لطف و محبت خويش را از سرما، برمگير

هيچ کدام از اعضاي خانواده نمي دانستند آن کبوتر از کجا آمده است. دانستني هاي همه همين بود که در آن صبح سرد زمستاني که آدمها از ترس سرما ترجيح مي دادند در خانه بمانند، پسرک از پشت شيشه اتاق پرنده اي را ديد که کنار درخت توت حياطشان کز کرده است. پسرک دانست کبوتر سرما مي خورد. چند دقيقه بعد پسرک و مادرش خود را به پرنده رساندند. پرنده کبوتري بود، کبوتري که وقتي خواست فرار کند پسرک و مادرش ديدند که بال راست کبوتر روي زمين کشيده مي شود و نمي تواند پرواز کند. صبح بود و حالا خورشيد خود را تا وسط آسمان کشيده بود و هوا هنوز سرد بود و کبوتر حالا در اتاق پسرک بود و مادر پسرک بال کبوتر را بسته بود. کبوتر حالا نمي توانست پرواز کند و غمگين بودن را مي شد در چشمهايش ديد. اما از طرفي خوشحال بود که ميهمان خانه پسرک شده بود و آنها بال او را بسته بودند تا حالش خوب شود. روزها يکي پس از ديگري مي آمدند و مي رفتند و کبوتر مدتي بود خود را به آسمان نزده بود و از آن بالا شهر را تماشا نکرده بود.

از حضرت امام رضا (ع)، روايت شده است كه:
اين شب را ليله القدر ناميده اند، چون آنچه مربوط به سال است، از قبيل خوبى، بدى، زيان، سود، روزى (معيشت) و مرگ و ولادت در آن شب اندازه گيرى مىشود.

برخى از فرقه‏هاى اسلامى معتقدند كه اطاعت از حكام واجب است و به هیچوجه نمى‏توان با آنان از در مخالفت درآمد و یا بر ضدشان قیام كرد. دیگر فرق نمى‏كند كه ماهیت ‏حاكم چه باشد، حتى اگر مرتكب بزرگترین گناهان شود و یا هتك مقدسات كند. معناى این عقیده آن است كه حاكم هر چند بی گناهان را كه از اولاد رسول خدا هم باشند بكشد، باز اطاعتش واجب و تمرّد از وى حرام است. این مساله جزء معتقدات برخى از فرقه‏هاى اسلامى است مانند: اهل حدیث، عامه اهل سنت، چه پیش و چه بعد از امام اشعرى كه خود او نیز به همین مطلب عقیده‏مند بود.
براى تایید این عقیده احادیثى هم به پیغمبر(ص) نسبت داده‏اند، ولى متوجه نبودند كه این بر خلاف نص صریح قرآن و حكم عقلى و وجدان مى‏باشد.
این اعتقاد ‏بازتاب گسترده‏اى بر اندیشه‏هاى نویسندگان، مورخان و حتى علما و فقهایشان بر جاى نهاده كه به موجب آن خود را مجبور مى‏دیدند كه لغزش ها و جنایات حكام را بپوشانند و یا توجیه و تاویل نمایند.

ای هشتمین امام من ای هشتمین  امام        ای كعبه ی دلهای بی قرار خاص و عام

ای  آفتاب و ماه  به پیشت   زمین نشین       ای   بارگاه  روشن تو   آسمان  خرام

چه زیبا بودآن شب قدر در جوار بارگاه رضوی

آن هنگام که از تو ای رضا جان طلب شفاعت داشتم

وچه لحظه ای خوبی است زمانی که درجوار تو هستم آرامش جان می گیرم

وچه لحظه های نابی است که سحر رادر کنار تو باشم مولی من

زبان گشوده ام آقا اجازه ام بدهيد
دوباره بارشي از شعر تازه ام بدهيد

دوباره مي شكفم عطر سيب اگر برسد
ورق ورق كلمات غريب اگر برسد

به شعر مي كشم اين بار صحن و ايوان را
پر از هواي حرم مي كنم خراسان را

من امشب آمده ام با خودم قدم بزنم
طلسم اين شب بي ماه را به هم بزنم
 
ولي نيامده ام در حرير بنشينم
و گوشه  حرمت سر به زير بنشينم

لطافت نفسم با كجا عجين شده است
كه وزن سنگ ترين سنگ اين زمين شده است

به راه مي زنم و آهوانه مي گذرم
براي ديدنت از صحن و خانه مي گذرم

كه در طريق طلب مكث، حال عاشق نيست
رسيدن و نرسيدن سؤال عاشق نيست

***