
	
	
	یا ضامن آهو، دل شکسته ی من؛
	
	به پای بوس نگاهت، غریب می آید؛
	آری!
	حَرَمَت، قبله ی دل های شکسته است؛
	با همه ی نگرانی ها و غم هایش؛
	همین که دلش را؛
	به پنجره فولاد تو گره می زند؛
	آرام می گیرد؛
	
	این را بارها، از کبوتر های حَرَمَت شنیده ام ...