روزی عایشه بر فاطمه(سلام الله علیها) وارد شد، در حالی که آن حضرت برای حسن و حسین(علیه السلام) با آرد و شیر و روغن در دیگی غذای حریره درست می‏کرد. دیگ بر روی اجاق و آتش می‏جوشید و بالا می‏آمد و فاطمه(سلام الله علیها) آن را با دست خود هم می‏زد.
عایشه با اضطراب و نگرانی از نزد او بیرون آمده، نزد پدرش ابوبکر رفت و گفت: ای پدر! من از فاطمه چیز شگفت آوری دیدم، و آن این که دست به درون دیگی که بر روی آتش می‏جوشید برده، آن را به هم می‏زد.
گفت: دخترکم! این را پنهان کن که کار مهمی است.
این خبر به گوش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) رسید، بر بالای منبر رفت و حمد و سپاس الهی را به جای آورد، سپس فرمود:
همانا مردم دیدن دیگ و آتش را بزرگ شمرده و تعجب می‏کنند. سوگند به آن کسی که مرا به پیامبری برگزید، و به رسالت انتخاب فرمود، همانا خدای عزوجل آتش را بر گوشت و خون و موی رگ و پیوند فاطمه حرام کرده است، فرزندان و شیعیان او را از آتش دور نمود، برخی از فرزندان فاطمه دارای رتبه مقامی هستند که آتش و خورشید و ماه از آنها فرمان برداری کرده در پیش رویش جنیان شمشیر زده، پیامبران به پیمان و عهد خود درباره او وفا می‏کنند زمین گنجینه‏های خودش را تسلیم او نموده، آسمان برکاتش را بر او نازل می‏کند.
وای، وای، به حال کسی که در فضیلت و برتری فاطمه شک و تردید به خود راه دهد، و لعنت و نفرین خدا بر کسی که شوهر او، علی بن ابی طالب را دشمن داشته به امامت فرزندان او راضی نباشد. همانا فاطمه، خود دارای جایگاهی است و شیعیانش نیز بهترین جایگاهها را خواهند داشت. همانا فاطمه پیش از من دعا می‏کند و شفاعت می‏نماید و شفاعتش می‏نماید و شفاعتش علی رغم میل کسانی که با او مخالفت می‏کنند، پذیرفته می‏شود(400).