بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
فضیل بن عیاض یکی از جنایتکاران تاریخ بود، که زندگیش غرق در گناه و انحراف بود و سپس توبه کرد.
می‏گویند: شخصی به او گفت: اگر در روز قیامت خداوند به تو بگوید: ما غرک بربک الکریم: «چه چیز تو را به پروردگار کریم و بزرگت، مغرور ساخت؟» در پاسخ چه می‏گوئی؟
فضیل گفت: در پاسخ می‏گویم: «پوششها و پرده‏های فروگذاشته‏ات مرا مغرور کرد» (از اینکه تو گناهان را می‏پوشانی، من مغرور شدم).
یکی از دانشمندان بنام «محمد سماک» در پاسخ او و افرادی که چنین فکر می‏کنند، دو شعر زیر را گفته است:
با کاتم الذنب اما تستحی gggggالله فی الخلوة یاتیکا
غرک من ربک امهاله gggggوشره طول مساویکا
یعنی: «ای که گناه را می‏پوشانی، آیا شرم نداری، خداوند در خلوت نزد تو است، مهلت دادن خدا، تو را فریب داد، و پوشش او بر بدیهای تو، ترا مغرور کرد».