سخن وسخنوری

فرازی از دعای سی و یکم صحیفه امام سجاد(علیه السلام)


اَللَّهُمَّ اِنَّكَ اَعْلَمُ بِما عَمِلْتُ،فَاغْفِرْ لى ما عَلِمْتَ، وَ اصْرِفْنى بِقُدْرَتِكَ اِلى ما اَحْبَبْتَ.

الهى تو به آنچه از من سرزده آگاه تری،پس آنچه را از من خبردارى بیامرز، و مرا با قدرت خود به سوى آنچه دوست دارى متوجه ساز.

مروری بر صحیفه امام سجاد(علیه السلام)

دعا ی خوف از خدا

پس خدایا بر من رحم کن زیرا که فردى کوچکم، و قدر و منزلتم ناچیز است، و عذابم چیزى نیست که به مقدار ذرّه اى در پادشاهیت بیفزاید، و اگر عذابم در پادشاهى تو مى افزود هرآینه صبر برآن را از تو درخواست مى کردم، و دوست مى داشتم که آن فزونى تو را باشد،اما اى خدا، سلطنت تو بزرگتر و پادشاهیت با دوام تر از آن است که طاعت مطیعان در آن بیفزاید، یا عصیان گنهکاران از آن بکاهد،پس بر من رحم کن اى رحم کننده ترین رحم کنندگان، و از من بگذر اى صاحب جلال و اکرام، و توبه ام را بپذیر که تویى توبه پذیر مهربان.

 وَ كان مِن دعائِه عليهالسلام فِى الرَّهْبَةِ
فَارْحَمْنِى - اللَّهُمَّ - فَاِنِّى امْرُؤٌ حَقيرٌ، وَخَطَرى يَسيرٌ، وَلَيْسَ عَذابى مِمّا يَزيدُ فى
مُلْكِكَ مِثْقالَ ذَرَّةٍ، وَلَوْ اَنَّ عَذابى مِمّا يَزيدُ فى مُلْكِكَ لَسَئَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ، وَ اَحْبَبْتُ اَنْ يَكُونَ ذلِكَ لَكَ،وَلكِنْ سُلْطانُكَ - اللَّهُمَّ - اَعْظَمُ، وَمُلْكُكَ اَدْوَمُ مِنْ اَنْ تَزيدَ فيهِ طاعَةُ الْمُطيعينَ، اَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبينَ،
فَارْحَمْنى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ، وَ تَجاوَزْ عَنّى ياذَاالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ، وَتُبْ عَلَىَّ، اِنَّكَ اَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيم

مروری بر صحیفه سجادیه امام سجاد(علیه السلام(
دعای#پنجاه۵۰

«دعادر پافشارى در خواهش از خدا»

بارالها، به حقى كه از خودت بر همه ى آفريدگانت واجب كردى و به اسم عظيمى كه پيامبرت را امر فرمودى كه تو را با آن تسبيح گويد و به جلال وجه كريمت كه نه كهنگى مىپذيرد، نه تغيير، نه فنا، از تو مىخواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و به وسيله ى عبادتت مرا از همه چيز بى نياز سازى و به سبب خوف و ترس از خودت دلم را (در برابر اندوه دنيايى) آرام گردانى. و به وسيله ى رحمتت، كرامتهاى فراوانت را نسبت به من از سرگيرى

بنابراين من به سوى تو فرار مىكنم و از تو مىترسم و به تو استغاثه مىكنم و اميدم به توست و تو را مىخوانم و به تو پناه مىبرم و اطمينانم به توست و از تو يارى مىجويم و به تو ايمان مىآورم و بر تو توكل مىكنم و به جود و كرم تو اعتماد مىورزم.

وَكان مِن دعائِه عليهالسلام فِى الاِْلْحِاح عَلَى اللَّهِ تعالى

 إِلَهِي أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْوَاجِبِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ ، وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي أَمَرْتَ رَسُولَكَ أَنْ يُسَبِّحَكَ بِهِ ، وَ بِجَلَالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ ، الَّذِي لَا يَبْلَى وَ لَا يَتَغَيَّرُ ، وَ لَا يَحُولُ وَ لَا يَفْنَى ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ أَنْ تُغْنِيَنِي عَنْ كُلِّ شَيْءٍ بِعِبَادَتِكَ ، وَ أَنْ تُسَلِّيَ نَفْسِي عَنِ الدُّنْيَا بِمَخَافَتِكَ ، وَ أَنْ تُثْنِيَنِي بِالْكَثِيرِ مِنْ كَرَامَتِكَ بِرَحْمَتِكَ .فَإِلَيْكَ أَفِرُّ ، و مِنْكَ أَخَافُ ، وَ بِكَ أَسْتَغِيثُ ، وَ إِيَّاكَ أَرْجُو ، وَ لَكَ أَدْعُو ، وَ إِلَيْكَ أَلْجَأُ ، وَ بِكَ أَثِقُ ، وَ إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ ، وَ بِكَ أُومِنُ ، وَ عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ ، وَ عَلَى جُودِكَ وَ كَرَمِكَ أَتَّكِلُ»

مروری بر صحیفه سجادیه امام سجاد(علیه السلام)

#جرعه_ای_از_نهج_البلا_غه

#حکمت_۱

#شیوه_رویا_رو_یی_با_فتنه‌_ها

امیرالمومنین علی (ع): هنگام فتنه چون شتر دو ساله باش نه پشتي تا سوارش شوند و نه پستاني تا شيرش دوشند - چنان زي كه در تو طمع نبندند.

كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ لاَ ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لاَ ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ.

:sparkles:saying 1

Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said the following:

During civil disturbance be like an adolescent camel who has neither a back strong enough for riding nor udders for milking

#کلام_امیر

@pmsh313

🔶 مطالعه کتاب پایےڪہ جاماند

یادداشت‌هاۍ روزانه سیدناصرحسینۍ‌پور از زندان‌هاۍ مخفۍ عراق

کتابخانه گروه بیان معنوی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

⚡️قسمت دویست وشصت وششم

💠فصل چهاردهم_ ص۶۵۷

🔸رمادیه_ اردوگاه ۱۳

▪️چهارشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۶۹

…✍️یکی از نگهبان‌ها که آدم خوش‌اخلاقی بود، گفت: این چند روز هرچه اسیر وارد عراق می‌شود، در خرمشهر اسیر شده بودند. نگهبان که آدم باجنبه و با اطلاعاتی بود، گفت: شما ایرانی‌ها در عملیات فتح خرمشهر به اندازه‌ی همه دوران جنگ از ما اسیر گرفتید; هفده‌هزار نفر آمار کمی نیست!

به حرف‌هایش که فکر می‌کردم، به عظمت و بزرگی عملیات بیت‌المقدس بیشتر پی می‌بردم. او گفت: می‌دونید

چرا این همه عراقی به اسارت شما در اومدند؟ بعد ادامه داد: عراقی‌ها به خوبی می‌دونستند اگه مقاومت کنند،

کشته می‌شوند، عقب‌نشینی کنند، تیرباران می‌شوند، پس تنها راهی که زنده بمانند همان اسارت است!

او وقتی دید عراقی‌ها اطرافش نیستند ادای فرماندهان عراقی را در آورد و گفت: فرماندهان عراقی تو عملیات‌ها فقط بلد بودند تو سنگرهاشون بنشینند و بگویند:

اذهبو الی الامام، قاوموا، لاترجعوا...

(بروید جلو، مقاومت کنید. عقب‌نشینی نکنید...)

 نتیجه‌اش شد هفده هزار اسیر تو عملیات خرمشهر!

او گفت: این جنگ، خیلی از فرماندهان ارشد عراق را به جوخه‌ی اعدام سپرد!

نگهبان عراقی از اعدام شدن سرلشکر ستاد، صلاح قاضی فرمانده‌ی سپاه سوم عراق به جرم کوتاهی در عملیات

فتح خرمشهر و صدور فرمان عقب‌نشینی، سرتیپ ستاد، شوکت احمد عطاء فرمانده‌ی سپاه هفتم عراق به خاطر عقب‌نشینی از فاو در عملیات والفجر هشت و سرتیپ ستاد، ضیاء توفیق ابراهیم فرمانده‌ی سپاه دوم عراق به خاطر باز پس‌گیری مهران توسط ایرانی در سال ۱۳۶۵ و ... برایمان صحبت کرد. وقتی حرف‌هایش تمام شد، پرسید:

تو هشت سال جنگ، خمینی چند فرمانده ارشد شما رو تیرباران کرد؟

خنده‌ام گرفت. حق داشت فرماندهان دو کشور را این‌گونه مقایسه کند. اطلاعاتی از این طرف خاکریز نداشت.

از روحیه‌ی جهادی و اطاعت‌پذیری بچه‌های سپاه، بسیج و ارتش چیزی نمی‌دانست. وقتی از تفاوت بین فرماندهان ایران و عراق برایش گفتیم، تعجب می‌کرد. حرف‌هایمان را که با دقت گوش داد، گفت:

شما دروغ می‌گید. اگه راست می‌گید پس چرا فرماندهان شما تو جنگ کشته شدن!

با توضیحاتی به او گفتم: فرماندهان ما همه‌شون تو خط شهید شدند!

یعنی می‌خوای بگی وقتی ما مهران و خرمشهر رو از شما گرفتیم، خمینی هیچ فرمانده‌ی لشکری رو اعدام نکرد؟

مگه عراقه!

محمدکاظم بابایی به او گفت: جنگ تموم شده، اسرای دو کشور همه دارن برمی‌گردن کشورشان اما آخرش شما این کلید بصره رو به ما ندادید!

نگهبان عراقی که نمی‌دانست منظور محمدکاظم از کلید بصره چیست. در فکر فرو رفت. در حالی که به محمدکاظم خیره شده بود، با تعجب پرسید:

شینو کلید بصره؟ (چیه کلید بصره)؟

مگه صدام نگفت اگه ایرانی‌ها خرمشهر رو پس گرفتند، من کلید بصره رو به اونها می‌دم!...

کلیدواژه مورد علاقه آدم‌هاى متوسطه

از همين «امروز» شروع كن.

قدرتی که در همین امروز هست در صد فردا نیست.

المؤمن فی المسجد، کالسمک فی الماء.

پیامبر رحمت(ص)

همان‌طور که زندگی، آرامش و رشد ماهی در آب است، حضور مؤمن نیز در مسجد این اثرات را درپی دارد

فیض الاله،ص۵۰

کشف الخفاء، تألیف عجلونی، ج 2 ، ص 295 ـ وی می گوید این حدیث نیست، اگر چه معروف به حدیث شده است؛ بلکه شاید کلام بعضی از علما باشد.

هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ حَتَّى إِذا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَ جَرَيْنَ بِهِمْ بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِها جاءَتْها رِيحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنْجَيْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ

او كسى است كه شما را در خشكى و دريا سير مى‏دهد، تا آنگاه كه در كشتى باشيد و بادى موافق، كشتى‏ها را به جريان در آورد و بدين وسيله خوشحال شوند، ناگهان تندبادى آيد و موج از هر سو سراغشان آيد و گمان برند كه در محاصره‏ى بلا گرفتارند، (در اين هنگام) خداوند را با اخلاص عقيده مى‏خوانند (و مى‏گويند:) اگر ما را از اين خطر نجات دهى، قطعاً از شاكران خواهيم بود.

«سوره یونس ایه22»

نکته ها

در این آيه دست به اعماق فطرت بشر انداخته و توحيد فطرى را براى آنها تشريح مى‏كند كه چگونه انسان در مشكلات بزرگ و به هنگام خطر، همه چيز را جز خدا فراموش مى‏نمايد، اما به محض اينكه بلا بر طرف شد، آتش خاموش گشت و مشكل حل گرديد بار ديگر ستمگرى را پيشه مى‏كند و از خدا بيگانه مى‏شود. " كلمه" فلك" به معناى كشتى است، هم يك كشتى را فلك مى‏گويند و هم جمع كشتيها را، البته در اينجا جمع آن مورد نظر است، به دليل اينكه با فعل جمع از حركت و جريان آن تعبير كرده و فرموده:" وَ جَرَيْنَ بِهِمْ"، و كلمه" ريح" به معناى نسيم و" ريح عاصف" به معناى باد تند است،

پیام ها

1- انسان هر چه هم پيشرفت كند، از گزند حوادث طبيعى درامان نيست. «جاءَتْها رِيحٌ عاصِفٌ»

2- حوادث طبيعى، غرور و تكبّر انسان را برطرف ساخته، او را در برابر خداوند خاضع مى‏سازد. «دَعَوُا اللَّهَ»

3- هنگام خطر، فطرت انسان به يك مبدأ نجات متوجّه مى‏شود. «دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ»

4- انسان در هنگامه‏ى خطر قول مى‏دهد، ولى به رفاه كه رسيد غافل مى‏شود.«لَئِنْ أَنْجَيْتَنا»

منابع

تفسير نور، ج‏3، ص 556، تفسير نمونه  ج‏8 ص 258    ترجمه تفسير الميزان    ج‏10    50   

زمانی که در حال انجام دادن کارهای کوچک هستید، به «اهداف بزرگ» فکر کنید.

آن وقت، تمام کارهای کوچک تان، پله های اهداف بزرگ می شوند