احكام عزادارى امام حسين عليه السلام
محمود اكبرى
مقدمه:
تمام اعمال و رفتار انسانها; چه فردى و چه اجتماعى، مشمول حكمى از احكام شرعى مىباشد و تمام موضوعاتى كه به گونهاى با رفتار آدمى ارتباط پيدا مىكند، در فقه اسلامى داراى قانون و مقرراتى است . عزادارى سالار شهيدان حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام و امامان معصوم عليهم السلام نيز همچون ساير اعمال انسان داراى احكامى است كه در اين مختصر بدان مىپردازيم .
لازم به ذكر است كه براى جمع آورى اين احكام، از فتاوا و سخنان مراجع معظم تقليد و عالمان بزرگوار تا آنجا كه مقدور بوده ستسود بردهايم و از آنجا كه دررسالههاى عمليه و استفتائات همه مراجع بزرگوار، درباره عزادارى در ابعاد مختلف بحث نشده است، فقط به فتاوا و استفتائات موجود بسنده كردهايم .
احكام عزادارى
امام خمينى رحمه الله:
«عزادارى براى سيدالشهداء از افضل قربات و مايه تقويت روح ايمان و شهامت اسلامى و ايثار و فداكارى و شجاعت در مسلمين است .» (1)
سؤال: آيا بر پا كردن مراسم عزادارى [توسط زن] بدون اذن شوهر جايز مىباشد؟
آيت الله نورى همدانى: در صورتى كه از اموال شوهر باشد جايز نيست . (2)
سؤال: گاهى برخى از دستهها كه وارد مسجد مىشوند، با كفش وارد مىشوند، كه نوعى بى احترامى به مسجد محسوب مىشود، لطفا بفرمائيد كه اين مسئله چه حكمى دارد؟
آيت الله نورى همدانى: اگر موجب هتك شود اشكال دارد . (3)
سؤال: در مورد زنجير زنى كه منجر به سياه شدن يا مجروح شدن بدن مىشود و همچنين غالبا پشت پيراهن افراد باز است و بيشتر درخيابان و معابر عمومى ظاهر مىشوند، نظر شما چيست؟
امام خمينى رحمه الله: مانعى ندارد، مگر اينكه موجب ضرر فاحش بر بدن شود . (4)
سؤال: آيا برهنه شدن مردان با حضور زنان براى عزادارى عيب دارد يا خير؟
آيت الله فاضل لنكرانى: مانعى ندارد و زنها نبايد به بدن مرد اجنبى نظر كنند . (5)
سؤال: در مجالس زنانه، زنان مداحى و سخنرانى مىكنند و صداى آنها به گوش مردان رهگذر مىرسد . آيا اين عمل جايز است؟
آيت الله فاضل لنكرانى: شنيدن صداى ايشان اگر در معرض ريبه و التذاذ نباشد حرام نيست . (6)
سؤال: سينه زدن با تيغ و يا زنجير زدن با زنجيرى كه داراى چاقو و يا تيغ مىباشد و منجر به زخمى شدن بدن و جارى شدن خون مىشود چه حكمى دارد؟
آيت الله مكارى شيرازى: كيفيت عزادارى بايد چنان باشد كه بهانهاى به دست دشمنان اسلام ندهد و موجب سوء استفاده از آن نشود . (7)
ادامه در ادامه مطلب
ادامه مطلب
دوستان و علاقه مندان آل محمد - صلوات الله علیهم - باید در دهه اول محرم الحرام آثار خون و ماتم در وجودشان نمایان باشد . قلبی محزون و چهره ای مصیبت زده داشته باشند و بعضی از خوشی ها و لذات را ترک کرده ، در تاسوعا ، عاشورا و شب یازدهم محرم اندوه بیشتری داشته باشند .
« زیارت عاشورا » را در محرم ترک نکنند و در جلسات روضه و عزاداری شرکت کنند . به یاد عطش و مصایب خاندان رسول الله صلی الله علیه وآله در روز عاشورا باشند و نسبت به سیدالشهداعلیه السلام اعلام همدردی کنند .
ارادتمندان امام حسین علیه السلام دعای اول ماه محرم - که اول سال قمری است - را بخوانند و نماز شب اول ماه را به جای آورند . از نیت خالص و عبادات مخلصانه کوتاهی نکنند و مواظب باشند که در عزاداری امام حسین علیه السلام ریا و خود نمایی دخالت نکند .
توجه به اعمال محرم و عنایت به عزاداری و سوگواری ، تعظیم شعائر الهی است که هر چه لطف و دقت در آن بیشتر باشد ، نورانیت و شرافت آن افزون تر خواهد بود .
روزه در ماه محرم مستحب است ؛ اما در روز عاشورا اگر چه بهتر
است از خوردنی و نوشیدنی تا عصر آن روز دوری کنیم ، ولی روزه گرفتن مکروه است و هنگام عصر ، که آن حضرت از مصایب و اندوه دنیا راحت شد و به لقای پروردگار رسید ، چیزی بخوریم .
زیارت قبر آن حضرت و قبور اصحاب وی نیز در عاشورا و محرم فضیلت بسیاری دارد .