پايگاه تخصصي اطلاع رساني چهارده معصوم سلام الله
 
  به وبلاگ پايگاه تخصصي اطلاع رساني چهارده معصوم سلام الله خوش آمديد!    
 
درباره وبلاگ


محمد رضا زينلي
با عرض سلام و خسته نباشيد خدمت تمامي بازديدكنندگان گرامي اين پايگاه به جهت بالا بردن بينش شما نسبت به چهاده معصوم سلام الله ايجاد شده است و اميدواريم كه بتوانيم مطالب خوبي به شما ارائه دهيم با تشكر خادم پايگاه:محمد رضا زينلي


منوي اصلي
لينکهاي سريع

لوگو ها


 


















ترجمه مطالب پايگاه

نظرسنجي

شاگردان امام باقر (ع)

شاگردان امام محمد باقر عليه السلام
كتاب: زندگى سياسى امام باقر عليه السلام، ص 59
نويسنده: احمد ترابى
خاندان رسالت و اهل بيت رسول الله صلي الله عليه و اله، از آن جا كه به گواهى قطعى وانكار ناپذير پيامبر اسلام صلي الله عليه و اله، عدل و همپا و هماواى قرآنند با حقيقت، محتوا و پيام قرآن، همگونى و سنخيت دارند.

حديث ثقلين از جمله احاديث مهم مورد پذيرش اهل سنت و اماميه است.

در اين حديث، رسول خدا، ثمره تلاشهاى طاقت فرساى خود در مسير ايفاى رسالت و هدايت خلق را، در دو يادگار گرانبها كه پس از خود برجا گذاشته خلاصه كرده و گفته است: من دو شي‏ء گرانبها در ميان شما باقى مى‏گذارم: قرآن و اهل بيتم را، اين دو هرگز از يكديگر جدا نشوند تا در قيامت بر حوض كوثر، بر من وارد شوند... (1)

با توجه به مقام معنوى و الهى پيامبر صلي الله عليه و اله كه كمترين خود خواهى و هوا و هوس در او راه نداشته و آنچه او مى‏گفته در حقيقت مورد تأييد خداوند بوده و رأى و سخنى جز به اشاره و تأييد وحى اظهار نمى‏داشته است، (2) مى‏توان بيقين اقرار كرد كه پيامبر صلي الله عليه و اله، خاندانش را بر اساس ملاحظات خويشاوندى و روابط نسبى و علايق مادى بشرى، در كنار قرآن، بزرگترين معجزه خويش ننهاده است، بلكه قرين ساختن اهل بيت، با پيام وحى، از آن جهت بوده كه ميان آن دو هماهنگى و سنخيت وجود داشته است .

اگر خداوند قرآن را بدور از كمترين ضعف و كاستى و كجى و نادرستى فرو فرستاده، (3) اهل بيت را نيز از هر انحراف و گناه، پاك گردانيده و مصونيت بخشيده است. (4)

اگر قرآن، داراى حقايقى اصولى و محكم و نيز مسايلى متشابه (5) است كه براى‏فهم آنها بايد به منبعى الهى و آگاه به رموز وحى مراجعه كرد، اهل بيت، همان آگاهان و عالمانى هستند كه مفسر قرآن و مبين احكام و پيامهاى آنند. (6)

هر چند آيات قرآن، روشن و روشنگر است، ولى معناى روشنى مفاهيم قرآن، اين نيست كه تمامى مطالب و مفاهيم آن براى همه انديشه‏ها آشكار و بى‏نياز از توضيح باشد، چه، خداوند به پيامبر صلي الله عليه و اله فرمان داده تا آيات وحى را براى مردم توضيح و تبيين كند. (7)

با اين بيان، اهل بيت از آن جهت، قرين قرآن و جدايى ناپذير از آن معرفى شده‏اند كه پس از رسول خدا صلي الله عليه و اله به تبيين مفاهيم وحى و حقايق قرآن، براى توده‏ها بپردازند و اين توان و شايستگى در همه اهل بيت رسالت (معصومين عليهم السلام) بوده است.چنانكه على عليه السلام به سينه‏اش اشاره مى‏كرد و مى‏گفت: در اينجا دانشهاى فراوانى است كه كاش شاگردان شايسته‏اى مى‏يافتم و اين حقايق را بدانها مى‏آموختم. (8)

آن چه پس از وفات رسول اسلام صلي الله عليه و اله براى جامعه اسلامى و خاندان پيامبر صلي الله عليه و آله، رخ نمود هرگز به آنان، مجال نداد تا آن گونه كه مى‏خواستند و مى‏بايست، به نشر معارف قرآنى بپردازند .

جريانهاى سياسى حاكم بر جامعه، پس از رحلت رسول خدا صلي الله عليه و آله، سبب تفكيك قرآن از عترت در باور و انديشه بخش عظيمى از مردم شد.قرآن بظاهر محور نظام دستورى دين و حكومت گرديد، ولى چون نيازمند مفسر و مبين بود، باعث شد تا ميدان تفسير و تأويل بشدت گسترش يابد و چهره‏هايى در محافل علمى و دينى مطرح شدند كه هرگز آيه‏اى در تطهير آنان نازل نشده و سفارشى از ناحيه رسول خدا در تمسك به آنان نرسيده بود.از سوى ديگر، كسانى چون على بن ابى طالب عليه السلام كه با صداى رسا فرياد بر مى‏آورد: سلونى قبل از تفقدونى، يعنى هر چه مى‏خواهيد از من بپرسيد، قبل از اين كه مرا از دست بدهيد، مهجور وناشناخته ماندند.

حسن بن على عليه السلام از سوى حكومت معاويه، تحت شديدترين فشارهاى روحى و اجتماعى قرار داشت و هرگز به او فرصت نشر معارف واقعى داده نشد.

حسين بن على عليه السلام تحت فشار قرار گرفت كه حكومت ضد دينى و ضد بشرى يزيد را بپذيرد و از آنجا كه پذيرش حكومت وى را مايه نابودى اساس شريعت مى‏دانست، از آن اجتناب كرد و در اين راه به شهادت رسيد.

بنى اميه بر جان و مال و ناموس و دين مردم مسلط شدند.و زمينه چنان شد كه فردى چون زين العابدين ناگزير، معارف حقه را در قالب دعا و نيايش اظهار مى‏كرد.در اين ميان، در عصر امام باقر عليه السلام شرايط سياسى جامعه به گونه‏اى تغيير يافت كه آن حضرت توانست، مجمعى علمى تشكيل داده، به تعليم و تربيت مردانى دانشمند و متعهد به ارزشهاى شريعت بپردازد.

اين است كه وقتى صفحات تاريخ صدر اسلام مرور شود، در زندگى علمى امام باقر عليه السلام نام بسيارى از شاگردان آن حضرت و شخصيتهاى ممتاز علمى جهان اسلام جلب نظر مى‏كند.

با اين همه، نبايد تصور كرد كه امام باقر عليه السلام آسوده و ايمن از محدوديتها و ممنوعيتهايى بوده است كه حكومتها براى اهل بيت عليه السلام فراهم مى‏آورده‏اند، بلكه بى‏ترديد، جو حاكم بر زندگى امام باقر عليه السلام به شدت جو تقيه بوده است، زيرا با فرهنگ خاصى كه در نتيجه حكومتهاى ناصالح بر جامعه حاكم شده بود، كنار نهادن تقيه به منزله دست كشيدن از فعاليت علمى و دور ماندن از ترويج معارف اصولى دين بشمار مى‏رفت.

بارى، شرايط زمان، براى امام باقر عليه السلام و نيز امام صادق عليه السلام زمينه‏اى را فراهم آورد كه ساير ائمه عليه السلام هرگز برايشان آماده نشد.آن شرايط مساعد، معلول سستى پايه‏هاى حكومت امويان بود.بحرانهاى درونى نظام سياسى در آن عصر، به حاكمان مجال نمى‏داد تا بر خاندان رسالت مانند حاكمان پيشين، فشار آورند و ايشان را منزوى سازند.بى‏ترديد اگر همين زمينه براى هر يك از امامان عليه السلام فراهم مى‏آمد، آنان قادر به تأسيس حوزه‏هاى بزرگ درسى بودند و عالمان و فقيهان بيشترى را پرورش مى‏دادند.اين زمينه مساعد، سبب شد تا امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام بيشترين آراى فقهى، تفسيرى و اخلاقى را در كتب فقهى و حديثى از خويش بر جاى گذارند.

اين چنين است كه فردى چون محمد بن مسلم مى‏تواند سى هزار حديث از امام باقر عليه السلام (9) نقل كند.و شخصيتى چون جابر جعفى هفتاد هزار حديث. (10)

در نزد عالمان اماميه، فقيه ترين فقيهان صدر اسلام شش نفرند كه همه آنان از اصحاب امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام بوده‏اند.آنان عبارتند از: زرارة بن اعين، معروف بن خربوذ المكى، ابو بصير الاسدى، فضيل بن يسار، محمد بن مسلم الطائفى و بريد بن معاوية العجلى . (11)

شيخ الطائفة، ابو جعفر محمد بن حسن طوسى در كتاب رجال خويش، اصحاب و شاگردان امام باقر عليه السلام را كه از آن حضرت نقل حديث كرده‏اند 462 مرد و دو زن دانسته است.

در ميان اصحاب و شاگردان امام باقر عليه السلام برخى از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتفاق اهل سنت و اماميه اند، و دسته‏اى به دليل گرايشهاى عميق شيعى، در دايره رجال اهل سنت قرار نگرفته، بلكه تنها مورد اعتماد اماميه مى‏باشند.

براى ارائه نمودارى فهرست گونه از شاگردان امام باقر عليه السلام با استفاده از چند منبع رجالى، نام گروهى از آنان را يادآور مى‏شويم، بى اين كه ادعاى استقصا داشته باشيم.

1 ـ ابان بن ابى عياش فيروز، تابعى

2 ـ ابان بن تغلب ابو سعيد البكرى الجريرى

3 ـ ابراهيم بن الأزرق الكوفى

4 ـ ابراهيم الجزيرى (الجريرى)

5 ـ ابراهيم بن جميل، برادر طربال الكوفى

6 ـ ابراهيم بن حنان الأسدى الكوفى

7 ـ ابراهيم بن صالح الانماطى

8 ـ ابراهيم بن عبد الله الاحمرى

9 ـ ابراهيم بن عبيد أبو غرة الانصارى

10 ـ ابراهيم بن عمر الصنعانى اليمانى

11 ـ ابراهيم بن مرثد الكندى الأزدى ـ ابراهيم بن معاذ

13 ـ ابراهيم بن معرض الكوفى

14 ـ ابراهيم بن نصر بن القعقاع الجعفى

15 ـ ابراهيم بن نعيم العبدى الكنانى

16 ـ احمد بن عائد

17 ـ احمد بن عمران الحلبى

18 ـ اسحاق بن بشير النبال

19 ـ اسحاق بن جعفر بن على

20 ـ اسحاق بن عبد الله بن ابى طلحة المدنى

21 ـ اسحاق بن الفضل بن يعقوب بن عبد الله بن الحرث...

22 ـ اسحاق القمى

23 ـ اسحاق بن نوح الشامى

24 ـ اسحاق بن واصل الضبى

25 ـ اسحاق بن يزيد بن اسماعيل الطائى

26 ـ اسحاق بن يسار مولى قيس بن مخرمة

27 ـ اسرائيل بن غياث المكى

28 ـ اسلم بن ايمن التميمى المنقرى الكوفى

29 ـ اسلم المكى القواس

30 ـ اسماعيل بن ابى خالد

31 ـ اسماعيل بن جابر الخثعمى

32 ـ اسماعيل بن زياد البزاز الكوفى الأسدى

33 ـ اسماعيل بن سلمان الأزرق معروف به ابو خالد

34 ـ اسماعيل بن عبد الخالق الجعفى

35 ـ اسماعيل بن عبد الرحمان الجعفى الكوفى

36 ـ اسماعيل بن عبد العزيز

37 ـ اسماعيل بن الفضل بن يعقوب بن الفضل بن عبد الله

38 ـ اسماعيل ابو احمد الكاتب الكوفى

39 ـ اسماعيل معروف به ابو العلا از بنى قيس بن ثعلبه

40 ـ اسيد بن القاسم

41 ـ اعين الرازى، معروف به ابو معاذ

42 ـ انس بن عمرو الأزدى

43 ـ ايوب بن ابى تمية كيسان السجستانى العنبرى البصرى

44 ـ ايوب بن بكر بن أبى علاج الموصلى

45 ـ ايوب بن شهاب بن زيد البارقى الأزدى

46 ـ ايوب بن وشيكة

47 ـ بدر بن الخليل الأسدى، ابو خليل الكوفى

48 ـ برد الاسكاف الأزدى الكوفى

49 ـ برد الخياط ـ بريد بن معاوية العجلى، معروف به ابو القاسم.

51 ـ بسام بن عبد الله الصيرفى، معروف به ابو عبد الله

52 ـ بشار الاسلمى

53 ـ بشار بن زيد بن النعمان

54 ـ بشر بن أبى عقبة المداينى

55 ـ بشر، بياع

56 ـ بشر بن جعفر الجعفى، ابو الوليد

57 ـ بشر بن خثعم

58 ـ بشر الرحال

59 ـ بشر بن عبد الله بن سعيد الخثعمى

60 ـ بشر بن عبد الله الخثعمى الكوفى

61 ـ بشر بن ميمون الوابشى الهمدانى النبال الكوفى

62 ـ بشر بن يسار

63 ـ بشير، ابو عبد الصمد بن بشر الكوفى

64 ـ بشير معروف به ابو محمد المستنير الجعفى الأزرق

65 ـ بشير بن سليمان المدنى

66 ـ بكر بن أبى حبيبه

67 ـ بكر بن حبيب الأحمسى البجلى الكوفى

68 ـ بكر بن خالد الكوفى

69 ـ بكر بن صالح

70 ـ بكر بن كرب

71 ـ بكروية الكندى الكوفى

72 ـ بكير بن اعين بن سنسن الشيبانى الكوفى

73 ـ بكير بن جند بن الكوفى

74 ـ بكير بن حبيب الكوفى

75 ـ تميم بن زياد

76 ـ ثابت بن أبى ثابت

77 ـ ثابت بن دينار ابو صيفه الأزدى

78 ـ ثابت بن زائدة العكلى

79 ـ ثابت بن هرمز ابو المقدام العجلى

80 ـ ثوير بن أبى فاخته سعيد بن جهمان غلام ام هانى

81 ـ جابر بن عبد الله بن عمر بن حرام ابو عبد الله الانصارى

82 ـ جابر بن يزيد بن الحرث بن عبديغوث الجعفى

83 ـ جارود، معروف به ابو المنذر

84 ـ جارود بن السرى التميمى السعدى الكوفى

85 ـ جراح المداينى

86 ـ جعدة بن ابى عبد الله

87 ـ جعفر بن ابراهيم الجعفى

88 ـ جعفر الأحمس

89 ـ جعفر بن حكيم بن عباد الكوفى

90 ـ جعفر بن عمرو بن ثابت أبى المقدام بن هرمز الحداد العجلى

91 ـ جعفر بن محمد بن على بن‏الحسين (امام صادق عليه السلام)

92 ـ الحارث بن حصين الأزدى

93 ـ الحارث بن شريح المنقرى

94 ـ الحارث بن المغيرة النصرى

95 ـ حبيب بن أبى ثابت الأسدى الكوفى

96 ـ حبيب ابو عمرة الاسكاف

97 ـ حبيب بن بشار الكندى

98 ـ حبيب بن جرى العبسى الكوفى

99 ـ حبيب بن حسان بن الأشرس الأسدى

100 ـ حبيب السجستانى

101 ـ حبيب العبى الكوفى

102 ـ حبيب بن المعلى السجستانى

103 ـ حجاج بن ارطاة ابو ارطاة النخعى الكوفى

104 ـ حجاج بن دينار الواسطى

105 ـ حجاج بن كثير الكوفى

106 ـ حذيفة بن منصور بن كثير ابو محمد الخزاعى

107 ـ حسان بن مهران

108 ـ الحسن بن أبى سارة النيلى الانصارى

109 ـ الحسن بن حبيش الأسدى

110 ـ الحسن الجعفى الكوفى

111 ـ الحسن بن الحسن بن الحسن بن على بن أبى طالب عليه السلام

112 ـ الحسن بن رباط

113 ـ الحسن بن زياد البصرى

114 ـ الحسن بن زياد الصيقل ابو محمد الكوفى

115 ـ الحسن بن زياد الصيقل

116 ـ الحسن بن السرى الكاتب

117 ـ الحسن بن شهاب بن يزيد البارقى الأزدى

118 ـ الحسن بن صالح بن حى الهمدانى الثورى الكوفى

119 ـ الحسن بن على الأحمرى الكوفى

120 ـ الحسن بن عمار

121 ـ الحسن بن عمار عامى

122 ـ الحسن بن المغيرة

123 ـ الحسن بن منذر

124 ـ الحسن بن يوسف

125 ـ الحسين بن ابتر الكوفى

126 ـ الحسين بن أبى العلاء الخفاف

127 ـ الحسين بن احمد المنقرى

128 ـ الحسين بن بنت ابى حمزة الثمالى

129 ـ الحسين الجعفى ابو احمد الكوفى

130 ـ الحسين بن حماد

131 ـ الحسين بن عبد الله الأرجانى

132 ـ الحسين بن عبد الله بن عبيد الله بن العباس بن عبد المطلب

133 ـ الحسين بن على بن الحسين بن‏على بن ابى طالب عليه السلام (برادر امام باقر عليه السلام)

134 ـ الحسين بن مصعب

135 ـ الحسين بن منذر

136 ـ حفص الأعور الكوفى

137 ـ حفص بن غياث

138 ـ حفص بن وهب الأفرعى

139 ـ الحكم بن الصلت الثقفى

140 ـ الحكم بن عبد الرحمان بن أبى نعيم البجلى

141 ـ الحكم بن عتيبة ابو محمد الكوفى الكندى

142 ـ الحكم بن المختار بن ابى عبيده

143 ـ حكيم بن صهيب ابو صهيب الصيرفى ابو شبيب

144 ـ حكيم بن معاوية

145 ـ حماد بن ابى سليمان الأشعرى

146 ـ حماد بن ابى العطارد الطائى الكوفى

147 ـ حماد بن بشر الطنافى الكوفى

148 ـ حماد بن بشر اللحام

149 ـ حماد بن راشد الأزدى البزاز ابو العلاء الكوفى

150 ـ حماد بن المغيرة

151 ـ حمران بن أعين الشيبانى

152 ـ حمزة، ابو الحسين الليثى داماد ابو حمزة الثمالى

153 ـ حمزة بن حمران بن أعين

154 ـ حمزة الطيار

155 ـ حمزة بن عطا الكوفى

156 ـ خازم الاشل الكوفى

157 ـ خالد بن ابى كريمة

158 ـ خالد بن أوفى ابو الربيع العنزى الشامى

159 ـ خالد بن بكار ابو العلاء الخفاف الكوفى

160 ـ خالد بن طهمان الكوفى

161 ـ خيثمة بن عبد الرحمان الجعفى الكوفى ابو عبد الرحمان

162 ـ داود الأبزارى

163 ـ داود بن ابى هند القشيرى السرخى

164 ـ داود بن حبيب ابو غيلان الكوفى

165 ـ داود بن الدجاجى الكوفى

166 ـ داود بن زيد الهمدانى الكوفى

167 ـ دلهم بن صالح الكندى الكوفى

168 ـ دينار ابو عمرو الأسدى الكوفى

169 ـ ربيع بن صبيح

170 ـ ربيع العبسى الكوفى

171 ـ ربيعة بن ابى عبد الرحمان، معروف به ربيعة الرأى

172 ـ ربيعة بن ناجد بن كثير ابو صادق الكوفى

173 ـ رشيد بن سعد المصرى ـ رفيد بن مصقلة العبدى الكوفى

175 ـ رفيد غلام بنو هبيرة

176 ـ زايدة بن قدامه

177 ـ زرارة بن اعين الشيبانى

178 ـ زرين الأبزارى

179 ـ زرين الأنماطى

180 ـ زكريا برادر المستهل، معروف به ابو يحيى

181 ـ زكريا بن عبد الله النقاض الكوفى

182 ـ زهير المدائنى

183 ـ زياد بن أبى الحلال

184 ـ زياد بن أبى زياد المنقرى التميمى

185 ـ زياد الأحلام، غلامى كوفى

186 ـ زياد الأسود

187 ـ زياد بن الأسود النجار

188 ـ زياد بن سوقه البجلى الكوفى

189 ـ زياد بن صالح الهمدانى الكوفى

190 ـ زياد بن عيسى ابو عبيدة الحذاء

191 ـ زياد المحاربى الكوفى

192 ـ زياد بن المنذر ابو الجارود الهمدانى العوفى الكوفى

193 ـ زياد غلام امام باقر عليه السلام

194 ـ زياد الهاشى

195 ـ زيد الآجرى

196 ـ زيد بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب عليه السلام (برادر امام باقر عليه السلام)

197 ـ زيد بن محمد بن يونس ابو اسامة الشحام الكوفى

198 ـ زيد الهاشى

199 ـ سالم بن ابى حفصة

200 ـ سالم الأشل

201 ـ سالم الجعفى

202 ـ سالم المكى

203 ـ سديف بن حكيم الصيرفى

204 ـ سعد بن أبى عمرو الجلاب

205 ـ سعد الحداد

206 ـ سعد بن الحسن الكندى

207 ـ سعد بن طريف

208 ـ سكين المعدنى

209 ـ سلام الجعفى

210 ـ سلام بن سعد الأنصارى

211 ـ سلام بن المستنير

212 ـ سلم بن بشر

213 ـ سلمان بن خالد طلحى قمى (شاعر)

214 ـ سلمة بن الاهثم

215 ـ سلمة بن قيس الهلالى

216 ـ سلمة بن كهيل

217 ـ سلمة بن محرز

218 ـ سليمان بن محرز

219 ـ سليمان بن مروان عجلى

220 ـ سليمان، غلام طربال

221 ـ سليمان بن هارون العجلى ـ سنان ابو عبد الله بن سنان

223 ـ سورة بن كليب بن معاوية الاسدى

224 ـ شجرة، برادر بشير النبال

225 ـ صالح بن سهل الهمدانى

226 ـ صالح بن عقبة

227 ـ صالح بن ميثم الكوفى

228 ـ صامت

229 ـ صلت بن الحجاج

230 ـ ضريس

231 ـ طاهر، غلام امام باقر عليه السلام

232 ـ طربال

233 ـ طلحة بن زيد بترى

234 ـ ظريف بن ناصح

235 ـ عامر بن أبى الأحوص

236 ـ عباد بن صهيب

237 ـ عبد الجبار بن اعين الشيبانى، برادر زرارة بن اعين

238 ـ عبد الحميد بن عواض الطائى

239 ـ عبد الحميد الواسطى

240 ـ عبد الرحمان، معروف به ابو خينمة

241 ـ عبد الرحمان بن أعين برادر زرارة

242 ـ عبد الرحمان بن سليمان الأنصارى

243 ـ عبد الرحيم القصير

244 ـ عبد الغفار بن القاسم الأنصارى، معروف به ابو مريم

245 ـ عبد الله بن بكير الهجرى

246 ـ عبد الله بن الجارود

247 ـ عبد الله بن جريح

248 ـ عبد الله بن الحسن بن الحسن بن على بن ابى طالب عليه السلام

249 ـ عبد الله بن زرعه

250 ـ عبد الله بن دينار

251 ـ عبد الله بن سليمان

252 ـ عبد الله بن شريك العامرى

253 ـ عبد الله بن عجلان

254 ـ عبد الله بن عطاء المكى

255 ـ عبد الله بن عمرو

256 ـ عبد الله بن الغالب الأسدى (شاعر)

257 ـ عبد الله بن محمد الأسدى

258 ـ عبد الله بن محمد الجعفى

259 ـ عبد الله بن المختار

260 ـ عبد الله بن الوليد الوصافى

261 ـ عبد المؤمن بن القاسم، برادر ابو مريم الأنصارى

262 ـ عبد الملك بن اعين الشيبانى برادر زرارة

263 ـ عبد الكريم بن مهران

264 ـ عبد الواحد بن المختار الأنصارى

265 ـ عبيد الله بن محمد بن عمر بن أمير المؤمنين عليه السلام

266 ـ عبيدة الخثعمى ـ عبيدة السكسكى

268 ـ عذافر بن عبد الله

269 ـ عطية أخو عرام

270 ـ عطية بن ذكوان

271 ـ عطية الكوفى

272 ـ عقبة بن بشير الأسدى

273 ـ عقبة بن شعبة، معروف به ابو شبية الأسدى

274 ـ عقبة بن قيس مثيلة

275 ـ عكرمة، معروف به ابو اسحاق

276 ـ العلاء بن الحسين

277 ـ العلاء بن عبد الكريم

278 ـ علباء بن دراع الاسدى

279 ـ علقمة بن محمد الحضرمى، برادر ابو بكر الحضرمى

280 ـ على بن أبى المغيرة الزبيدى الأزرق

281 ـ على بن حنظلة العجلى

282 ـ على بن رباط

283 ـ على بن سعيد بن بكير

284 ـ على بن عبد العزيز

285 ـ على بن عطية

286 ـ على بن ميمون، معروف به ابو الحسن الصايغ

287 ـ عمار بن أبى الأحوص

288 ـ عمر بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب عليه السلام أبو حفص الأشراف

289 ـ عمر بن شمر

290 ـ عمر بن حنظلة

291 ـ عمر بن هلال

292 ـ عمران بن أبى خالد الفزارى

293 ـ عمران

294 ـ عمر و بن ابى بتان

295 ـ عمر و بن ثابت

296 ـ عمر و بن جميع

297 ـ عمر و بن خالد

298 ـ عمر و بن خالد الواسطى

299 ـ عمر و بن دينار المكى

300 ـ عمرو بن رشيد

301 ـ عمرو بن سعيد بن هلال الثقفى

302 ـ عمرو بن عبد الله الثقفى

303 ـ عمرو بن قيس الماصر

304 ـ عمرو بن معمر بن أبى و شيكة

305 ـ عمرو بن يحيى

306 ـ عنبسة بن بجاد

307 ـ عنبسة بن مصعب

308 ـ عيسى بن أبى منصور القرسى

309 ـ عيسى بن حمزة

310 ـ عيسى بن اعين الشيبانى، برادر زرارة

311 ـ عيسى الطحان

312 ـ عيسى بن عمر

313 ـ غالب أبو هذيل (شاعر كوفى) ـ غالب جهنى

315 ـ غياث بن ابراهيم

316 ـ فرات بن احنف

317 ـ فضيل بن الزبير الرسان

318 ـ فضيل بن سعدان

319 ـ فضيل بن شريح

320 ـ فضيل بن عثمان الأعور المرادى

321 ـ فضيل بن غياث

322 ـ فضيل بن ميسرة

323 ـ فضيل بن يسار بصرى

324 ـ فليح بن أبى بكر الشيبانى

325 ـ قاسم بن عبد الملك

326 ـ قاسم بن محمد

327 ـ قدامة بن سعيد بن ابى زائدة

328 ـ قيس بن الربيع

329 ـ قيس بن رمانة الأشعرى

330 ـ كامل صاحب السابرى

331 ـ كامل بن العلاء

332 ـ كامل النجار

333 ـ كامل الوصافى

334 ـ كثير بن اسماعيل (النواء)

335 ـ كميت بن زيد الأسدى

336 ـ كيسان بن كليب

337 ـ كليب بن معاوية الأسدى

338 ـ كليب بن معاوية الصيداوى

339 ـ ليث بن أبى سليم

340 ـ ليث بن البخترى المرادى

341 ـ مالك بن أعين الجهنى

342 ـ مالك بن عطية

343 ـ محمد بن أبى حمزة

344 ـ محمد بن أبى سارة

345 ـ محمد بن أبى منصور

346 ـ محمد بن اسحاق المدنى

347 ـ محمد بن أسلم الجبلى

348 ـ محمد بن حميد

349 ـ محمد بن رستم

350 ـ محمد بن زيد

351 ـ محمد بن السايب الكلبى

352 ـ محمد بن سعيد بن غزوان

353 ـ محمد بن سليمان القرا

354 ـ محمد بن شر الحضرمى

355 ـ محمد الطيار غلام فزارة

356 ـ محمد بن عجلان

357 ـ محمد بن عجلان المدنى

358 ـ محمد بن قيس الانصارى

359 ـ محمد بن مروان البصرى

360 ـ محمد بن مروان الكلبى

361 ـ محمد بن مسعود

362 ـ محمد بن مسلم الثقفى الطحان الطائفى

363 ـ محمد بن على الحلبى

364 ـ محمد بن الفضل الهاشمى

365 ـ محمد بن يزيد

366 ـ محمد بن اليسع بن حمزة القمى ـ مستهل بن عطاء الكوفى

368 ـ مسعدة بن زياد

369 ـ مسعدة بن صدقة

370 ـ مسكين

371 ـ مسكين بن عبد الله

372 ـ مسمع كردين، معروف به ابو يسار

373 ـ معروف به خربوذ المكى

374 ـ معمر بن رشيد

375 ـ معمر بن عطاء

376 ـ معمر بن يحيى بن بسام دجاجى

377 ـ المفضل بن ابى قرة

378 ـ المفضل بن زيد

379 ـ المفضل بن قيس بن رمانة

380 ـ المفضل بن مزيد

381 ـ مقاتل بن سليمان

382 ـ مقرن السراج

383 ـ منهال بن عمرو الأسدى

384 ـ منصور بن الوليد الصيقل

385 ـ منصور بن حازم

386 ـ منذر بن أبى طريفة

387 ـ منصور بن المعتبر

388 ـ معاذ بن مسلم الهراء

389 ـ موسى أبو الحسن الأشعرى

390 ـ موسى بن اشيم

391 ـ موسى التمار

392 ـ موسى بن خليفة

393 ـ موسى الخياط

394 ـ موسى بن زياد

395 ـ مهزم الأسدى

396 ـ ميسر بن عبد العزيز النخعى المدائنى

397 ـ ميمون البان

398 ـ ميمون القداح غلام بنى محزوم

399 ـ ناحية بن أبى عماره

400 ـ نجم بن الحطيم (أبو حطيم العبدى)

401 ـ نجم الطائى

402 ـ نجيح بن مسلم

403 ـ نصر بن مزاحم

404 ـ نضر بن قراوش الخزاعى

405 ـ نعمان الاحمسى

406 ـ وردان أبو خالد الكابلى الأصغر

407 ـ ورد بن زيد الأسدى، برادر كميت بن زيد

408 ـ وليد بن بشير

409 ـ وليد بن عروة الهجرى

410 ـ وليد بن القاسم

411 ـ هارون الجبلى

412 ـ هارون بن حمزة الغنوى

413 ـ هاشم بن أبى هاشم

414 ـ هاشم الرمانى

415 ـ هلقام

416 ـ هيثم النهدى، ابن أبى مسروق

417 ـ يحيى بن أبى العلاء الرازى

418 ـ يحيى بن أبى القاسم، معروف به‏ابو بصير

419 ـ يحيى بن السابق

420 ـ يحيى بن القاسم الحذاء

421 ـ يزيد، معروف به ابو خالد الكناسى

422 ـ يزيد بن زياد الكوفى

423 ـ يزيد بن عبد الملك الجعفى

424 ـ يزيد بن عبد الملك النوفلى

425 ـ يزيد بن محمد النيسابورى

426 ـ يزيد، غلام حكم بن أبى الصلت الثقفى

427 ـ يعقوب بن شعيب الأزرق

428 ـ يعقوب بن شعيب بن ميثم الأسدى

429 ـ يعقوب بن يونس پدر يونس بن يعقوب

430 ـ يونس بن أبى يعقوب

431 ـ يوسف بن الحارث

432 ـ يونس بن خال أبى المستهل

433 ـ يونس بن جناب

434 ـ يونس بن المغيرة

باب الكنى (شاگردان امام باقر عليه السلام كه نامشان با كنيه ثبت شده است)
435 ـ ابو البلاد

436 ـ ابو بشر

437 ـ ابو حارم

438 ـ ابو جعفر المدائنى

439 ـ ابو الحجاج

440 ـ ابو حسان الانماطى

441 ـ ابو حسان العجلى

442 ـ ابو خالد الفزارى

443 ـ ابو شبية الفزارى

444 ـ ابو الصحارى

445 ـ ابو صامت الحلوانى

446 ـ ابو العلاء الخفاف

447 ـ ابو عروة الأنصارى

448 ـ ابو عمار

449 ـ ابو عمر البزار

450 ـ ابو عيينة

451 ـ ابو لبيد الهجرى

452 ـ ابو المأمون

453 ـ ابو محمد

454 ـ ابو مخلد الخياط

455 ـ ابو مرهف

456 ـ ابو مسكين السمان

457 ـ ابو موسى

458 ـ ابو النعمان العجلى

459 ـ ابو هارون

460 ـ ابو هارون المكفوف





پى‏نوشت‏ها:

1 ـ مسند احمد 2/14، صحيح مسلم 7/122، سنن الترمذى 2/308، تاريخ البغدادى 8/443، مصابيح السنة 2/ .204

2 ـ ما ضل صاحبكم و ما غوى*و ما ينطق عن الهوى*ان هو الا وحى يوحى*علمه شديد القوى

النجم/5 ـ .2

3 ـ قرانا عربيا غير ذى عوج لعلهم يتقون

الزمر/ .28

4 ـ انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا

الاحزاب/ .33

5 ـ منه آيات محكمات هن أم الكتاب و اخر متشابهات.

.آل عمران/ .7

6 ـ فاسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون

النحل/ .43

7 ـ و انزلنا اليك الذكر لتبين للناس ما نزل اليهم و لعلهم يتفكرون

النحل/ .44

8 ـ ان ههنا لعلما جما لو اصبت له حمله.نهج البلاغه.

9 ـ بحار 11/ .83

10 ـ اعيان الشيعة 4 ق، 2/28، ائمتنا 1/ .332

11 ـ مناقب، ابن شهر آشوب 4/ .211

 

چهارشنبه 4 آذر 1388  نظرات : 0 بيان انتقادات و پيشنهادات

بعضى از دستاوردهاى زندگى امام محمد باقرعليه السلام

بدون شك زندگى امامان عليه السلام دستاوردهاى ارزشمند و والائى را براى بشريت به دنبال داشته است كه آگاهى و شناخت از آن و بيان و به رشته تحرير درآوردنش امرى غير ممكن است و به قول معروف آب دريا را اگر نتوان كشيد پس به قدر تشنگى بايد چشيد. بخشى از دستاوردهاى امام محمد باقرعليه السلام را اين چنين مى‏توان ذكر كرد:

1- تحكيم مبانى اعتقادى شيعه.

2- اقدام به تصحيح باوردهاى ناصواب كه در عقايد مسلمانان راه يافته بود و نقد و زير سوال بردن انديشه‏هاى انحرافى و خرافات وارد شده در جامعه اسلامى

3- گسترش و سرعت بخشى به فرهنگ فقهى اسلام و احكام شريعت.

4- اصلاح روشهاى اجتهاد و استنباط احكام دينى و مبارزه‏ى سرسخت و روشهاى غلط و ناصواب.

5- پرداختن به تربيت شاگردانى كه بتوانند در مباحث فقه و كلام و اخلاق و مسائل اجتماعى اظهار نظر نموده و صاحب نظر و صاحب راى باشند و ازكارآمدى لازم برخوردار باشند.

6 - هدايت و رهبرى شيعه در راه‏يابى به انديشه‏هاى ناب اسلامى و احياى اسلام ناب محمدى‏صلى الله عليه وآله. 7- حفظ و حراست از جمعيت و سازمان و تشكيلات شيعه از خطر فنا و نابودى، چرا كه حاكمان اموى در صدد انهدام كامل شيعه و حذف تشيع از تاريخ بودند

چهارشنبه 4 آذر 1388  نظرات : 0 بيان انتقادات و پيشنهادات

علم امام باقر (ع)

دانش امام باقر عليه السلام نيز همانند ديگر امامان از سر چشمه ‏ى وحى بود،آنان آموزگارى نداشتند و در مكتب بشرى درس نخوانده بودند،«جابر بن عبد الله‏»نزد امام باقر (ع) مى‏آمد و از آنحضرت دانش فرا مى ‏گرفت و به آن گرامى مكرر عرض مى‏ كرد:اى شكافنده ‏ى علوم! گواهى مى ‏دهم تو در كودكى از دانشى خدا داد برخوردارى (4) .
«عبد الله بن عطاء مكى‏»مى ‏گفت:هرگز دانشمندان را نزد كسى چنان حقير و كوچك نيافتم كه نزد امام باقر عليه السلام،«حكم بن عتيبه‏»كه در چشم مردمان جايگاه علمى والايى داشت در پيشگاه امام باقر چونان كودكى در برابر آموزگار بود (5) .
شخصيت آسمانى و شكوه علمى امام باقر (ع) چنان خيره كننده بود كه‏«جابر بن يزيد جعفى‏»به هنگام روايت از آن گرامى مى‏گفت:«وصى اوصياء و وارث علوم انبياء محمد بن على بن الحسين مرا چنين روايت كرد...» (6)
مردى از«عبد الله عمر»مساله اى پرسيد و او در پاسخ درماند،به سئوال كننده امام باقر را نشان داد و گفت از اين كودك بپرس و مرا نيز از پاسخ او آگاه ساز.آن مرد از امام پرسيد و پاسخى قانع كننده شنيد و براى‏«عبد الله عمر»بازگو كرد،عبد الله گفت:اينان خاندانى هستند كه دانش شان خداداد است (7) .
«ابو بصير»مى‏گويد:با امام باقر عليه السلام به مسجد مدينه وارد شديم،مردم در رفت و آمد بودند.امام به من فرمود:از مردم بپرس آيا مرا مى‏بينند؟از هر كه پرسيدم آيا ابو جعفر را ديده‏ اى پاسخ منفى شنيدم،در حاليكه امام در كنار من ايستاده بود.در اين هنگام يكى از دوستان حقيقى آن حضرت‏«ابو هارون‏»كه نابينا بود به مسجد در آمد.امام فرمود:از او نيز بپرس.
از ابو هارون پرسيدم:آيا ابو جعفر را ديدى؟
فورا پاسخ داد:مگر كنار تو نايستاده است؟
گفتم:از كجا دريافتى؟
گفت:چگونه ندانم در حاليكه او نور رخشنده‏ اي است (8) .
و نيز«ابو بصير»مى‏گويد:امام باقر (ع) از يكى ازافريقائيان حال يكى از شيعيان خود به نام‏«راشد»را جويا شد.پاسخ داد خوب بود و سلام مى‏رساند.
امام فرمود خدا رحمتش كند.
با تعجب گفت:مگر او مرده است؟
فرمود:آرى.
گفت:چه وقت در گذشت؟
فرمود:دو روز پس از خارج شدن تو.
گفت:به خدا سوگند او بيمار نبود...
فرمود:مگر هر كس مى‏ميرد به جهت‏ بيمارى است؟
آنگاه ابو بصير از امام در مورد آن در گذشته سئوال كرد.
امام فرمود:او از دوستان و شيعيان ما بود،گمان مى‏كنيد كه چشم هاى بينا و گوش هاى شنوايى براى ما همراه شما نيست وه چه پندار نادرستى است!به خدا سوگند هيچ چيز از كردارتان بر ما پوشيده نيست پس ما را نزد خودتان حاضر بدانيد و خود را به كار نيك عادت دهيد و از اهل خير باشيد تا به همين نشانه و علامت ‏شناخته شويد.من فرزندان و شيعيانم را به اين برنامه فرمان مى‏دهم (9) .
يكى از راويان مى‏گويد در كوفه به زنى قرآن مى‏آموختم،روزى با او شوخى كردم،بعد به ديدار امام باقر شتافتم،فرمود:
آنكه (حتى) در پنهان مرتكب گناه شود خداوند به او اعتنا و توجهى ندارد،به آن زن چه گفتى؟ از شرمسارى چهره ‏ام را پوشاندم و توبه كردم،امام فرمود:تكرار نكن (10) .


پي نوشتها ------------------------------------------------------

4- علل الشرايع شيخ صدوق ج 1 ص 222 چاپ قم
5- ارشاد شيخ مفيد ص 246 چاپ آخوندى
6- ارشاد شيخ مفيد ص 246 چاپ آخوندى
7- مناقب ابن شهر آشوب ج 3 ص 329 چاپ نجف
8- بحار الانوار ج 46 ص 243 به نقل از خرائج راوندى.
9- بحار الانوار ج 46 ص 243 به نقل از خرائج رواندى
10- بحار الانوار ج 46 ص 247 به نقل از خرائج رواندى

 

چهارشنبه 4 آذر 1388  نظرات : 0 بيان انتقادات و پيشنهادات

علم امام باقر ع

دانش امام باقر عليه السلام نيز همانند ديگر امامان از سر چشمه ‏ى وحى بود،آنان آموزگارى نداشتند و در مكتب بشرى درس نخوانده بودند،«جابر بن عبد الله‏»نزد امام باقر (ع) مى‏آمد و از آنحضرت دانش فرا مى ‏گرفت و به آن گرامى مكرر عرض مى‏ كرد:اى شكافنده ‏ى علوم! گواهى مى ‏دهم تو در كودكى از دانشى خدا داد برخوردارى (4) .
«عبد الله بن عطاء مكى‏»مى ‏گفت:هرگز دانشمندان را نزد كسى چنان حقير و كوچك نيافتم كه نزد امام باقر عليه السلام،«حكم بن عتيبه‏»كه در چشم مردمان جايگاه علمى والايى داشت در پيشگاه امام باقر چونان كودكى در برابر آموزگار بود (5) .
شخصيت آسمانى و شكوه علمى امام باقر (ع) چنان خيره كننده بود كه‏«جابر بن يزيد جعفى‏»به هنگام روايت از آن گرامى مى‏گفت:«وصى اوصياء و وارث علوم انبياء محمد بن على بن الحسين مرا چنين روايت كرد...» (6)
مردى از«عبد الله عمر»مساله اى پرسيد و او در پاسخ درماند،به سئوال كننده امام باقر را نشان داد و گفت از اين كودك بپرس و مرا نيز از پاسخ او آگاه ساز.آن مرد از امام پرسيد و پاسخى قانع كننده شنيد و براى‏«عبد الله عمر»بازگو كرد،عبد الله گفت:اينان خاندانى هستند كه دانش شان خداداد است (7) .
«ابو بصير»مى‏گويد:با امام باقر عليه السلام به مسجد مدينه وارد شديم،مردم در رفت و آمد بودند.امام به من فرمود:از مردم بپرس آيا مرا مى‏بينند؟از هر كه پرسيدم آيا ابو جعفر را ديده‏ اى پاسخ منفى شنيدم،در حاليكه امام در كنار من ايستاده بود.در اين هنگام يكى از دوستان حقيقى آن حضرت‏«ابو هارون‏»كه نابينا بود به مسجد در آمد.امام فرمود:از او نيز بپرس.
از ابو هارون پرسيدم:آيا ابو جعفر را ديدى؟
فورا پاسخ داد:مگر كنار تو نايستاده است؟
گفتم:از كجا دريافتى؟
گفت:چگونه ندانم در حاليكه او نور رخشنده‏ اي است (8) .
و نيز«ابو بصير»مى‏گويد:امام باقر (ع) از يكى ازافريقائيان حال يكى از شيعيان خود به نام‏«راشد»را جويا شد.پاسخ داد خوب بود و سلام مى‏رساند.
امام فرمود خدا رحمتش كند.
با تعجب گفت:مگر او مرده است؟
فرمود:آرى.
گفت:چه وقت در گذشت؟
فرمود:دو روز پس از خارج شدن تو.
گفت:به خدا سوگند او بيمار نبود...
فرمود:مگر هر كس مى‏ميرد به جهت‏ بيمارى است؟
آنگاه ابو بصير از امام در مورد آن در گذشته سئوال كرد.
امام فرمود:او از دوستان و شيعيان ما بود،گمان مى‏كنيد كه چشم هاى بينا و گوش هاى شنوايى براى ما همراه شما نيست وه چه پندار نادرستى است!به خدا سوگند هيچ چيز از كردارتان بر ما پوشيده نيست پس ما را نزد خودتان حاضر بدانيد و خود را به كار نيك عادت دهيد و از اهل خير باشيد تا به همين نشانه و علامت ‏شناخته شويد.من فرزندان و شيعيانم را به اين برنامه فرمان مى‏دهم (9) .
يكى از راويان مى‏گويد در كوفه به زنى قرآن مى‏آموختم،روزى با او شوخى كردم،بعد به ديدار امام باقر شتافتم،فرمود:
آنكه (حتى) در پنهان مرتكب گناه شود خداوند به او اعتنا و توجهى ندارد،به آن زن چه گفتى؟ از شرمسارى چهره ‏ام را پوشاندم و توبه كردم،امام فرمود:تكرار نكن (10) .


پي نوشتها ------------------------------------------------------

4- علل الشرايع شيخ صدوق ج 1 ص 222 چاپ قم
5- ارشاد شيخ مفيد ص 246 چاپ آخوندى
6- ارشاد شيخ مفيد ص 246 چاپ آخوندى
7- مناقب ابن شهر آشوب ج 3 ص 329 چاپ نجف
8- بحار الانوار ج 46 ص 243 به نقل از خرائج راوندى.
9- بحار الانوار ج 46 ص 243 به نقل از خرائج رواندى
10- بحار الانوار ج 46 ص 247 به نقل از خرائج رواندى



 

دوشنبه 18 آبان 1388  نظرات : 0 بيان انتقادات و پيشنهادات

امام باقر و امويان

امام چه خانه نشين باشد و چه در متن اجتماع در مقام امامتش تفاوتى رخ نمى ‏دهد زيرا امامت چونان رسالت،منصبى است‏خدايى و مردمان را نمى ‏رسد كه بدلخواه خويش امامى برگزينند.
غاصبان و متجاوزان هماره به مقام والاى امام رشك مى ‏بردند و بهر وسيله براى غصب و تصرف حكومت و خلافت كه ويژه ‏ى امامان بود دست مى ‏يازيدند و در راه اين منظور از هيچ جنايتى نيز باك نداشتند.امامت امام در زمان خلافت وليد و سليمان بن عبد الملك و عمر بن عبد العزيز و يزيد بن عبد الملك و هشام بوده است.
برخى از دوران امامت امام باقر عليه السلام مقارن حكومت ظالمانه‏ ى هشام بن عبد الملك اموى مى ‏بود و هشام و ديگر امويان به خوبى مى ‏دانستند كه اگر حكومت ظاهر را با ستم و جنايت‏ به غصب گرفته‏ اند هرگز نمى ‏توانند حكومت در دلها را از خاندان پيامبر بربايند.
عظمت معنوى امامان گرامى چنان گيرا بود كه گاه دشمنان و غاصبان خود مرعوب مى‏ماندند و به تواضع برمى‏ خاستند:
هشام در يكى از سالها به حج آمده بود و امام باقر و امام صادق عليهما السلام نيز جزو حاجيان بودند، روزى امام صادق (ع) در اجتماع عظيم حج ضمن خطابه اى فرمود:
«سپاس خداى را كه محمد (ص) را به راستى فرستاد و ما را به او گرامى ساخت،پس ما برگزيدگان خدا در ميان آفريدگان و جانشينان خدا (در زمين) هستيم،رستگار كسى است كه پيرو ما باشد و شور بخت آنكه با ما دشمنى ورزد».
امام صادق عليه السلام بعدها مى ‏فرمود:گفتار مرا به هشام خبر بردند ولى متعرض ما نشد تا به دمشق بازگشت و ما نيز به مدينه برگشتيم به حاكم خود در مدينه فرمان داد تا من و پدرم را به دمشق بفرستد.
به دمشق در آمديم و هشام تا سه روز ما را بار نداد،روز چهارم بر او وارد شديم،هشام بر تخت نشسته بود و درباريان در برابرش به تير اندازى و هدف گيرى سرگرم بودند.
هشام پدرم را به نام صدا زد و گفت:با بزرگان قبيله‏ ات تيراندازى كن.
پدرم فرمود:من پير شده ‏ام و تيراندازى از من گذشته است،مرا معذور دار.
هشام اصرار ورزيد و سوگند داد كه بايد اين كار را بكنى ‏و به پير مردى از بنى اميه گفت كمانت را به او بده پدرم كمان برگرفت و تيرى به زه نهاد و پرتاب كرد،اولين تير درست در وسط هدف نشست،دومين تير را در كمان نهاد و چون شست از پيكان برداشت‏بر پيكان تير اول فرود آمد و آن را شكافت،تير سوم بر دوم و چهارم بر سوم...و نهم بر هشتم نشست،فرياد از حاضران برخاست،هشام بى قرار شد و فرياد زد:
آفرين ابا جعفر!تو در عرب و عجم سر آمد تيراندازنى،چطور مى ‏پندارى زمان تيراندازى تو گذشته است...و در همان هنگام تصميم بر قتل پدرم گرفت و سر به زير افكنده فكر مى ‏كرد و ما در برابر او ايستاده بوديم،ايستادن ما طولانى شد و پدرم از اين بابت‏به خشم آمد و آن گرامى چون خشمگين مى ‏شد به آسمان مى ‏نگريست و خشم در چهره‏ اش آشكار مى‏شد، هشام غضب او را دريافت و ما را به سوى تخت‏ خود فرا خواند و خود برخاست و پدرم را در برگرفت و او را بر دست راست‏ خود بر تخت نشانيد و مرا نيز در برگرفت و بر دست راست پدرم نشاند،و با پدرم به گفتگو نشست و گفت:
قريش تا چون تويى را در ميان خود دارد بر عرب و عجم فخر مى ‏كند،آفرين بر تو،تيراندازى را چنين از چه كسى و در چند مدت آموخته‏ اى؟
پدرم فرمود:مى‏ دانى كه مردم مدينه تيراندازى مى ‏كنند و من در جوانى مدتى به اين كار مى‏ پرداختم و بعد ترك كردم تا هم اكنون كه تو از من خواستى.
هشام گفت از آنگاه كه خويش را شناختم تا كنون ‏تيراندازى بدين زبردستى نديده بودم و گمان نمى‏كنم كسى در روى زمين چون تو بر اين هنر توانا باشد،آيا فرزندت جعفر نيز مى‏تواند همچون تو تيراندازى كند؟
فرمود:ما«كمال‏»و«تمام‏»را به ارث مى‏ بريم،همان كمال و تمامى كه خدا بر پيامبرش فرود آورد آنجا كه مى ‏فرمايد:

«اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا» (14)

...زمين از كسى كه بر اين كارها كاملا توانا باشد خالى نمى‏ ماند.
چشم هشام با شنيدن اين جملات در حدقه گرديد و چهره ‏اش از خشم سرخ شد،اندكى سر فرو افكند و دوباره سر برداشت و گفت:مگر ما و شما از دودمان ‏«عبد مناف‏» نيستيم كه در نسبت ‏برابريم؟
امام فرمود:آرى اما خدا ما را ويژگيهايى داده كه به ديگران نداده است.
پرسيد:مگر خدا پيامبر را از خاندان‏ «عبد مناف‏» به سوى همه ‏ى مردم و براى همه‏ ى مردم از سفيد و سياه و سرخ نفرستاده است؟شما از كجا اين دانش را به ارث برده‏ ايد در حاليكه پس از پيامبر اسلام پيامبرى نخواهد بود و شمايان پيامبر نيستيد؟
امام بى درنگ فرمود:خداوند در قرآن به پيامبر مى ‏فرمايد:
«زبانت را پيش از آنكه به تو وحى شود براى خواندن قرآن ‏حركت مده (15) »پيامبرى كه به تصريح اين آيه زبانش تابع وى است‏ به ما ويژگيهايى داده كه به ديگران نداده است و به همين جهت‏ با برادرش على (ع) اسرارى را مى‏گفت كه به ديگران هرگز نگفت و خداوند در اين باره مى ‏فرمايد: «و تعيها اذن واعية‏» (16) -يعنى آنچه به تو وحى مى‏ شود و اسرار تو را-گوشى فرا گيرنده فرا مى‏گيرد.
و پيامبر خدا به على (ع) فرمود:از خدا خواستم كه آن را گوش تو قرار دهد.و نيز على بن ابيطالب (ع) در كوفه فرمود«پيامبر خدا هزار در از دانش به روى من گشود كه از هر در هزار در ديگر گشوده شد»...همانطور كه خداوند پيامبر را كمالاتى ويژه داد پيامبر (ص) نيز على (ع) را برگزيد و چيزهايى به او آموخت كه به ديگران نياموخت و دانش ما از آن منبع فياض است و تنها ما آن را به ارث برده‏ ايم نه ديگران.
هشام گفت:على مدعى علم غيب بود حال آنكه خدا كسى را بر غيب دانا نساخت.
پدرم فرمود:خدا بر پيامبر خويش كتابى فرود آورد كه در آن همه چيز از گذشته و آينده تا روز رستخيز بيان شده است زيرا در همان كتاب مى ‏فرمايد: «و نزلنا عليك الكتاب تبيانا لكل شيئى‏» (17) - بر تو كتابى فرو فرستاديم كه بيان كننده‏ ى همه چيز است- و در جاى ديگر فرمود: «همه چيز را در كتاب روشن به حساب آورده‏ ايم (18) »و نيز:هيچ چيز را در اين كتاب فرو گذار نكرديم (19) »و خداوند به پيامبر فرمان داد همه‏ ى اسرار قرآن را به على بياموزد،و پيامبر به امت مى‏فرمود:على از همه ‏ى شما در قضاوت داناتر است...هشام ساكت ماند...و امام از بارگاه او خارج شد. (20)


پينوشتها ----------------------------------------------------------------------------------

14- سوره‏ ى مائده آيه ‏ى 3
15- سوره‏ ى القيامه آيه ‏ى 16
16- سوره‏ ى الحاقه آيه‏ ى 12
17- سوره نحل آيه ‏ى 89
18- سوره‏ ى يس آيه ‏ى 12
19- سوره‏ ى انعام آيه‏ ى 38
20- دلائل الامامة طبرى شيعى ص 104- 106 چاپ دوم نجف.با اختصار و نقل به معنى در پاره ‏اى از جملات


 

دوشنبه 18 آبان 1388  نظرات : 0 بيان انتقادات و پيشنهادات

بعضى از دستاوردهاى زندگى امام محمد باقرعليه السلام

بدون شك زندگى امامان عليه السلام دستاوردهاى ارزشمند و والائى را براى بشريت به دنبال داشته است كه آگاهى و شناخت از آن و بيان و به رشته تحرير درآوردنش امرى غير ممكن است و به قول معروف آب دريا را اگر نتوان كشيد پس به قدر تشنگى بايد چشيد. بخشى از دستاوردهاى امام محمد باقرعليه السلام را اين چنين مى‏توان ذكر كرد:

1- تحكيم مبانى اعتقادى شيعه.

2- اقدام به تصحيح باوردهاى ناصواب كه در عقايد مسلمانان راه يافته بود و نقد و زير سوال بردن انديشه‏هاى انحرافى و خرافات وارد شده در جامعه اسلامى

3- گسترش و سرعت بخشى به فرهنگ فقهى اسلام و احكام شريعت.

4- اصلاح روشهاى اجتهاد و استنباط احكام دينى و مبارزه‏ى سرسخت و روشهاى غلط و ناصواب.

5- پرداختن به تربيت شاگردانى كه بتوانند در مباحث فقه و كلام و اخلاق و مسائل اجتماعى اظهار نظر نموده و صاحب نظر و صاحب راى باشند و ازكارآمدى لازم برخوردار باشند.

6 - هدايت و رهبرى شيعه در راه‏يابى به انديشه‏هاى ناب اسلامى و احياى اسلام ناب محمدى‏صلى الله عليه وآله. 7- حفظ و حراست از جمعيت و سازمان و تشكيلات شيعه از خطر فنا و نابودى، چرا كه حاكمان اموى در صدد انهدام كامل شيعه و حذف تشيع از تاريخ بودند 

دوشنبه 18 آبان 1388  نظرات : 0 بيان انتقادات و پيشنهادات

صفحات و مطالب گذشته
آیا می شود كه در زمان آمدنت، نوكری یارانت را بكنم. ( محب انصار المهدی )
روی پیغامگیر امام زمان ...
جمعه ها که می شود...
شعري در وصف يوسف فاطمه (س)
درد و دل با امام زمان(عج):
آمار و اطلاعات
بازديدها:
کل بازديد : 288337
تعداد کل پست ها : 858
تعداد کل نظرات : 82
تاريخ آخرين بروز رساني : شنبه 4 اردیبهشت 1389 
تاريخ ايجاد بلاگ : چهارشنبه 1 مهر 1388 

مشخصات مدير وبلاگ :
مدير وبلاگ : محمد رضا زينلي

ت.ت : ارديبهشت 1373
 وبلاگ هاي ديگر من: 
آخرين منجي
پيروان راه حسين
سي سال انقلاب پايدار

سوابق مدير :
كسب رتبه ي اول در دومين جشنواره وبلاگ نويسي سايت تبيان
كسب رتبه دوم در اولين دوره جشنواره وبلاگ نويسي سايت تبيان
كسب رتبه سوم در سومين دوره جشنواره وبلاگ نويسي و وب سايت انتظار


يكي از برندگان اصلي سايت 1430(جشنوراه وبلاگ نويسي اربعين حسيني)
يكي از برندگان جشنواه وبلاگ نويسي گوهر تابناك)

كسب رتبه سوم در جشنوراه پيوند آسماني)

يكي از برندگان جشنوراه وبلاگ نويسي راسخون)
فعالترين كاربر سايت تبيان در سال 87


مدير انجمن دانش آموزي سايت تبيان با شناسه كابري moffline


مدير انجمن هنرهاي رزمي سايت راسخون با شناسه كاربري bluestar


آرشيو مطالب
فروردین 1389
مهر 1388
آبان 1388
آذر 1388
دی 1388
بهمن 1388
اسفند 1388

جستجو گر
براي جستجو در تمام مطالب سايت واژه‌ كليدي‌ مورد نظرتان را وارد کنيد :


زمان


ساير امکانات

New Page 2

 

New Page 2

 


 
 

صفحه اصلي |  پست الکترونيک |  اضافه به علاقه مندي ها |  راسخون



Designed By : rasekhoon & Translated By : 14masom