بدون شك زندگى امامان عليه السلام دستاوردهاى ارزشمند و والائى را براى بشريت به دنبال داشته است كه آگاهى و شناخت از آن و بيان و به رشته تحرير درآوردنش امرى غير ممكن است و به قول معروف آب دريا را اگر نتوان كشيد پس به قدر تشنگى بايد چشيد. بخشى از دستاوردهاى امام محمد باقرعليه السلام را اين چنين مىتوان ذكر كرد:
1- تحكيم مبانى اعتقادى شيعه.
2- اقدام به تصحيح باوردهاى ناصواب كه در عقايد مسلمانان راه يافته بود و نقد و زير سوال بردن انديشههاى انحرافى و خرافات وارد شده در جامعه اسلامى
3- گسترش و سرعت بخشى به فرهنگ فقهى اسلام و احكام شريعت.
4- اصلاح روشهاى اجتهاد و استنباط احكام دينى و مبارزهى سرسخت و روشهاى غلط و ناصواب.
5- پرداختن به تربيت شاگردانى كه بتوانند در مباحث فقه و كلام و اخلاق و مسائل اجتماعى اظهار نظر نموده و صاحب نظر و صاحب راى باشند و ازكارآمدى
لازم برخوردار باشند.
6 - هدايت و رهبرى شيعه در راهيابى به انديشههاى ناب اسلامى و احياى اسلام ناب محمدىصلى الله عليه وآله. 7- حفظ و حراست از جمعيت و سازمان و تشكيلات شيعه از خطر فنا و نابودى، چرا كه حاكمان اموى در صدد انهدام كامل شيعه و حذف تشيع از تاريخ بودند