هنگاميکه ميخواهيم گفته‌هاي شخص ديگري را نقل کنيم، مي‌توانيم از دو حالت مختلف استفاده کنيم:

1- مي‌توانيم گفته‌هاي شخص مورد نظر را عيناً (واو به واو) تکرار کنيم (نقل قول مستقيم):

·                                 She said, 'It is raining.'

و يا مي‌توانيم از نقل قول غير مستقيم استفاده کنيم:

·                                 She said that it was raining.

در مثال زير به تغييرات ايجاد شده خوب دقت کنيد:

 

 

 

جدول تغييرات از نقل قول مستقيم به غيرمستقيم

در نقل قول غيرمستقيم، فعل اصلي جمله معمولاً زمان گذشتهاست و نيز افعال موجود در بقيه جمله هم بايد به زمان گذشته تبديل شوند. اين تغييرات به شرح زيرند:

 

 

 

 

افعال کمکي وجهي در نقل قول غيرمستقيم

در نقل قول غيرمستقيم افعال کمکي وجهي may ، can ، will و shall به might ، could ، would و should تبديل مي‌شوند. يعني:

 

مثال:

·                                 'I will sell my car,' he told me.
He told me that he would sell his car.

·                                 'I can help you,' he said.
He said he could help me.

·                                 'The teacher may be ill,' he said.
He said that the teacher might be ill.

ولي افع ا ل كمكي used to ، ought to و must در جملات نقل قول غيرمستقيم تغييري نمي‌کنند :

·                                 I told her that I usedto smoke twenty a day.

 

تغييرات لازم ديگر در نقل قول غيرمستقيم

در نقل قول غيرمستقيم علاوه بر تغييراتي که در افعال صورت مي‌گيرد، در بعضي ديگر از اقسام کلمه، از جمله قيدها نيز تغييراتي ايجاد مي‌شود که در جدول زير بعضي از آنها را مي‌بينيد:

 

چند مثال:

·                                 'I like it here,' he said.
He said that he liked it there.

·                                 He said, 'We'll visit the factory tomorrow.'
He said that he would visit the factory the next day.

 

 

از قيدها براي اضافه کـردن اطلاعاتي بـه يک عبارت استفاده مي‌شود. همچنين قيدها مي‌توانند به يک کلمه ديگر از جمله به يک صفت يـا قيد ديگر نيز اطلاعاتي اضـافه کننـد کـه در ايـن صورت معرف (modifier) ناميده مي‌شوند .

 

انواع قيد

قيود اقسام مختلفي دارند که در ا ينجا به پنج نوع متداول آنها اشاره مي‌شود :

1- قيد حالت :

well, how, quickly, slowly, hard, fast, angrily, ...

·                                 The children are playing happily.
( بچه‌ها دارند با خوشحالي بازي مي‌کنند )

·                                 Snails crawl very slowly.
( حلزونها خیلی به آرامی می‌خزند )

2- قيد مکان :

up, down, there, here, above, below, near, ...

·                                 How long have you been waiting here?
( شما چه مدتي اينجا منتظر بوده‌ايد؟ )

3- قيد زمان :

today, yet, still, recently, soon, now, then, ...

·                                 You can stay with us until then.
( تا آن موقع مي‌توانيد با ما بمانيد )

4- قيد مقدار :

very, too, so, quite, much, rather, ...

·                                 They are not really my parents.
( آنها واقعاً والدين من نيستند )

5- قيد تکرار :

twice, sometimes, often, always, never, ...

·                                 Sometimes I write to him.     
( گاهي به او نامه مي‌نويسم )

 

جاي قيدها

سه جا يا مکان اصلي براي قيدها وجود دارد :

1- در ابتداي عبارت (قبل از فاعل) (ابتدايي )
 

2- در ميانه جمله (مياني ):

الف ) بعد ا ز اولين فعل معين :
 

 

 

ب) پس از فعل be :
 

ج) اگر فعل معيني وجود ندارد، قبل از فعل مسندي (قابل صرف):
 

 

3- در انتهاي عبارت (پاياني):
 

 

در جدول زير متداولترين مکان قيدها در جملات نشان داده شده است:
 

 

 

 

ساختار قيد

از لحاظ فرم و ساختار مي‌توان قيدها را به سه دسته طبقه بندي کرد:

1- قيدهايي که با اضافه کردن ly به يک صفت ساخته مي‌شوند، مانند:

slow → slowly
brave → bravely
quick → quickly

2- قيدهايي که همان ساختار صفات را دارا هستند، يعني هم مي‌توانند به صورت قيد به کار روند و هم به صورت صفت. برخي از مهمترين آنها عبارتند از:

just, well, right, far, forward, early, hard, straight, pretty, little, fast, late, left, backward, deep, direct, near, wrong

3- قيودي که اصلاً ارتباطي با صفات ندارند. مانند:

so, now, very, there, here, too, as, quite

 

چند نکته املايي

گفتيم که بسياري از قيدها با اضافه شدن ly به يک صفت ساخته مي‌شوند. اما هميشه به اين سادگي نيست:

1- y در انتهاي کلمه به i تبديل مي‌شود:

gay → gaily

2- e در انتهاي کلمه همچنان باقي مي‌ماند:

strange → strangely

ولي چند استثنا وجود دارد :

true → truly
due → duly
whole → wholly

3- در صفاتي که به able يا ible ختم مي‌شوند، e در انتهاي کلمه حذف مي‌شود و y جاي آن را مي‌گيرد:

probable → probably
possible → possibly

4- صفاتي که به يک حرف با صدا و يک L ختم مي‌شوند، طبق روش معمول ly مي‌گيرند:

actual → actually
general → generally

 

 

 

some به معني مقداري يا تعدادي صفت مقدار مي باشد و مي تواند قبل از اسمهاي قابل شمارش جـمع و همچنين قبل از اسمهاي غير قابل شمارش بكار رود .

 

I have some books.

I have some money.

Some

 اغلب در جمــلات مثبت بــكار مي رود و معادل آن در جملات منفي و سـوالي كلمه ي any  به معني هيچ يا اصــلأ مي باشد . توضيح اينكه any همــانند some مـي تواند هم قبـل از اسمهاي قابــل شمارش جمع و هم قبل از اسمهاي غير قابل شمارش بكار رود .

 

There are some pens on the table.

There are not any pens on the table.

Are there any pens on the table?

 

  تذكر1 : در جمـــلات منفي مي توانيم تركيب not any را حذف كرده و بجاي آنــــها كلمـه ي no را قـرار دهيم . no نيز همــانند some و any هم قبل از اسمهاي قابــــل شمارش جمـع و هم قبــــل از اسمهاي غير قابل شمارش بكار مي رود .

تذكر2 : no در جملات مثبت بكار مي رود ولي به جمله مفهوم منفي مي بخشد .

 

There are not any pens on the table.

There are no pens on the table.

 

I did not drink any milk.

I drank no milk.

 

  يادآوري :كلمات مركبي كه با some – any و no ساخته مي شوند نيزاز قوانين فوق پيروي مي كنند.

somebody – someone - something

anybody – anyone - anything

nobody - no one - nothing

 

I see somebody in the library.

She didn't eat anything.

You will say nothing.

 

ماضي بعيد به عملي اشاره مي كند كه در گذشته قبل از عمل ديگري انجام شده باشد .

                             بقيه ي جمله + اسم مفعول + had + فاعل = ماضي بعيد

 

تذكر : ماضي بعيد بندرت به تنهايي بكار مي رود و اغلب بوسيله ي كلمات ربط نظير before - after

         because – when و … با گذشته ي ساده طبق الگوي زير همراه است .

 

                                              

 

 

- Ali had eaten a sandwich  before he went to bed .

- I had finished my work when you came .

- She was tired because he had walked for 5 hours .

- They ate lunch after she had left home .

 

  يادآوري : مي توان الگوهاي فوق را بشـكل الگوي زير تغيير داد كه در اين حـالت دو جمله بوسـيله يك كاما از يكديگر جدا مي شوند .

              

ماضي بعيد + , + گذشته ي ساده +   Before

- Before Ali went to bed , he had eaten a sandwich

 

 

كلمات پرسشي به دو دسته تقسيم مي شوند :

الف) كلمات پرسشي دسته ي اول :

بعد از كلمات پرسشي دسته ي اول همواره جمله به شكل سوالي بكار مي رود.

ب ) كلمات پرسشي دسته ي دوم :

بعد از كلمات پرسشي دسته ي دوم ابتدا اسم بكار رفته و پس از اسم جمله به شكل سوالي بكار مي رود.

براي سوالي كردن جملات انگليسي به وسيله ي كلمات پرسشي مراحل زير را انجام مي دهيم .

1- كلمه ي پرسشي مورد نظر را در ابتداي جمله سوالي قرار مي دهيم.

2- پس از كلمه ي پرسشي جمله را به شكل سوالي در مي آوريم.

3- با توجه به معني كلمه ي پرسشي و طبق جداول فوق كلمه يا كلمات حذفي را از جمله حذف مي كنيم .

4- چنانچه كلمه ي پرسشي جزء كلمات پرسشي نوع دوم باشد، اسم را در جمله پيدا كرده و آنرا

پس از كلمه ي پرسشي قرار مي دهيم . (اسم هميشه بعد از كلمه ي حذفي قرار دارد).

 

تذكر : چنانچه كلمه ي حذفي در ابتداي جمله قرار داشته باشد فقط كافي است كه آنرا از جمـــله حذف كنيم و بجاي آن، كلمه ي پرسشي مورد نظر را قرار داده و بقيه ي جمله را بدون تغـــيير بازنويسي كنيم.

 

1. There is a book on the table. (What)

What is there on the table?

 

2. This pen is green. (What colour)

What colour is this pen?

 

3. She goes to school at 5 o’clock. (What time)

What time does she go to school?

 

4. Today is Monday. (What day)

What day is today?

 

5. He is playing football slowly. (How)

How is he playing football?

 

6. They saw him yesterday. (When)

When did they see him?

 

7. My father is at home. (Where)

Where is he?

 

8. He is Mr Irani. (Who)

Who is he?

 

9. I see some buses in the street. (How many)

How many buses do you see in the street?

 

10. There is a little water in the glass. (How much)

How much water is there in the glass?

 

11. That was Ali's car. (Whose)

Whose car was that?

 

12. Ali is that thin boy. (Which)

Which boy is Ali?

 

13.Mr Irani teaches English well. (Who)

Who teaches English well?

 

14.Two boys are at school. (How many)

How many boys are at school?

 

15.The thin girl is a student. (Which)

Which girl is a student?

 

 

 

It در انگليسي كاربردهاي متعددي دارد كه به برخي از آنها در زير اشاره مي شود.

1- اشاره به شي ء مفرد

There is a car in the street. It is blue.

2- اشاره به زمان

It is Monday.

It is 2 o'clock.

3- اشاره به هوا

It is raining. It is cold.

4- اشاره به مسافت

It is 10 Kms from here to Isfahan.

5- اشاره به شخص نامشخص

Who is it on the phone?

6- كاربرد در فرمول زير

بقيه جمله + مصدر با to + صفت + is /was   + It

                                            

It is easy to learn English.

 

يك عبارت اسمي مجموعه اي از كلمات است كه بجاي يك اسم در جمله بكار مي رود .يك عبارت اسمي با كلماتي نظير who – whom – what – where – when – whose – why  و ...... آغاز مي شود كه به آنها كلمات ربط

 ( قيود ربط ) گفته مي شود .

 

 

 

 

عبارات اسمي مي توانند در نقش فاعل يا مفعول جمله بكار روند .

 

 

چنانچه در مثالهاي بالا دقت شود ترتيب قرار گرفتن كلمات در عبارات اسمي همانند جملات مثبت خبري است يعني بعد از كلمات ربط ابتدا فاعل و سپس فعل بكار مي رود .

تذكر  : در پاره اي موارد كلمات ربط بجاي فاعل قرار مي گيرند كه در اين صورت بعد از آنها فعل بكار مي رود .

I know Ali borrowed my book.

I know who borrowed my book .

 

يادآوري   : فقط سه كلمه ربط who – what  و which و نيز مشتقات آنها مي توانند چنين حالتي داشته باشند يعني بجاي فاعل بكار روند .

 

تذكر : تفاوت who و whom در اين است كه who حالت فاعلي دارد يعني جايگزين فاعل مي شود بنابراين بعد از آن فعل بكار ميرود در صورتيكه whom حالت مفعولي دارد و بجاي مفعول مي نشيند و بعد از آن فاعل بكار ميرود .

I know who saw you .                            من مي شناسم كسي كه شما را ديد .                                               

I know whom you saw. من مي شناسم كسي را كه شما ديديد .                                                                    

 

 يادآوري : در انگليسي محاوره اي مي توان بجاي whom از who استفاده كرد . ولي در انگليسي رسمي به همان صورتي كه در بالا بيان شد بكار مي روند.

She knows who(m) they met.

يادآوري : در سال اول دبيرستان با عباراتي آشنا شديد كه با كلمه ي that شروع مي شدند كه مي توان آنها را با كلمات ربط تغيير داد .

_ I know that Ali is a good student .            I know who is a student.

_ I know that they are going to school.       I know where they are going

 

 

 

گاهي در انگليسي براي تأكيد يا تعجب در آخر جملات خبري از يك عبارت سوالي كه شامل ضــــمير فاعلي و فعل كمكي مي باشد استفاده مي شود .

براي ساختن اينگونه از سوالات كه به سوالات ضميمه ، تأكيدي يا كوتاه معروف هستند ، نكات زير را در نظر مي گيريم .

1-      سوال ضميمه از نظر مثبت يا منفي بودن ، عكس جمله اصلي مي باشد يعني اگر جمله ي اصلــــي مثبت باشد ، سوال ضميمه منفي خواهد بود و چنانچه جمله ي اصلي منفي باشد ، سوال ضميـــمه

    مي بايست بشكل مثبت بكار رود .

                            ? ضمير فاعلي + فعل كمكي منفي , جمله ي خبري مثبت

                           ? ضمير فاعلي + فعل كمكي مثبت , جمله ي خبري منفي

He is a student , isn't he ?

He is not a student , is he ?

 

2-در سوال ضميمه هميشه بعد از فعل كمكي از ضمير فاعلي استفاده ميشود بدين صورت كه چنانچه در جمله اصلي فاعل بشكل اسم يا عبارت اسمي آمده باشد ، در سوال ضميمه از ضمير فاعلي مشابـه آن استفاده مي شود .

Mina was playing well , wasn't she ?

My brothers aren’t at school , are they ?

 

3-در سوالات ضميمه چنانچه بخواهيم فعل كمكي را بشكل منفي بكار بريم ، آنرا مي بايست بشـــكل مخفف بكار برد .

Reza will go to Isfahan , won't he ?

They were watching TV , weren't they ?

 

4-چنانچه جمله ي اصلي فعل كمكي داشته باشد از همان فعل كمكي در سوال ضميمه استفاده مــــي شود ولي چنانچه جمله فاقد فعل كمكي باشد در اينحالت از يكي از مشتقات do متناسب با فعل اصلـي  در سوال ضميمه استفاده مي شود بدين صورت كه اگر فعل اصلي گذشته باشد از did واگر فعـــــل اصلي s يا es داشته باشد از does و  اگر فعل بشكل ساده باشد از do استفاده مي شود .

I listen to the teacher , don’t I ?

We don't wash the car , do we ?

Ali swims in the river , doesn’t he ?

She doesn’t speak English , does she ?

His father opened his store at 8 , didn’t he ?

He didn’t clean the store , did he ?

 

5-جمله ي اصلي و سوال ضميمه بوسيله كاما از يكديگر جدا مي شوند .

6-چنانچه در جمله ي مثبت از I am استفاده شده باشددر سوال ضميمه از aren’t I استفاده ميشود.

I am a good student , aren't I ?

 

 

 

از اين زمان براي بيان كارهاي قطعي و معين در زمان آينده ي نزديك استفاده مي شود . در ترجمه اين زمان از عباراتي نظير قصد دارم يا مي خواهم استفاده مي كنيم .

 

فاعل         + am / are / is + going to + شكل ساده فعل اصلي + بقيه جمله

 

 

طريقه سوالي و منفي كردن اين زمان

براي سوالي كردن اين زمان فعل to be يعني am – are – is  به اول جمله منتقل مي شود . و براي منفي كردن اين زمان بعد از فعل to be كلمه ي not اضافه مي شود .

                He is going to play football.

(جمله سوالي) Is he going to play football?

(جمله منفي)   He is not going to play football.

 

يادآوري :

تفاوت اين زمان با آينده ساده در اين است كه در اين زمان از قبل براي انجام كار مورد نظر برنامه ريزي شده است ولي زمان آينده ساده را هنگامي بكار مي بريم كه تصميم جدي يا برنامه قطعي براي انجام كار گرفته نشده است .

-           I will study English.

-           I am going to study English.

( قسمت اول )

گاهي در انگليسي دو فعل اصلي بدنبال يكديگر در يك جمله بكار مي روند كه در اين حالت فعــــل دوم داراي يكي از سه شكل زير خواهد بود.

1- مصدر با to                     2- مصدر بدون to                    3- اسم مصدر ( شكل ing دار)

چنانـچه فعل اول يكي از فعلـهاي want ( خواستن ) – begin ( شـروع كردن ) – decide (تصـــميم گرفتن) – plan ( برنامه ريزي كـردن ) – prefer ( ترجيـح دادن ) – promise ( قـول دادن ) – try (سعــي كردن) - wish ( آرزو داشتن ) و like ( دوست داشتن ) – tell ( گفتن ) – ask ( درخواست كردن ) – agree ( موافق بودن ) و نظاير آن باشد فعل دوم همـــواره بشـكل مصدر با to بـكارمي رود .

I want to see him at school.

He tried to open the door.

تذكر1 : گاهي بين دو فعل يك اسم يا يك ضمير فاصله مي شود .

I wantyou to see him at school.

تذكر2 : فعل اول مي تواند زمانهاي مختلفي داشته باشد ولي فعل دوم بشكل مصدر با to بكار مي رود.

He tried to play well.

He tries to play well.

He is trying to play well.

تذكر3 : براي منفي كردن اينگونه جملات مي توانيم از يكي از دو روش زير استفاده كنيم .

الف ) مي توان فعل اول را بر اساس زمان آن با  يكي از افعال كمكي منفي كرد .

ب ) مي توان قبل از مصدر با to كلمه ي not را قرار داده ، جمله را منفي كنيم .

They want to watch TV now.

They don’t want to watch TV now.

They want not to watch TV now.