( قسمت اول )
گاهي در انگليسي دو فعل اصلي بدنبال يكديگر در يك جمله بكار مي روند كه در اين حالت فعــــل دوم داراي يكي از سه شكل زير خواهد بود.
1- مصدر با
to
2-
مصدر بدون
to
3-
اسم مصدر ( شكل
ing
دار)
چنانـچه فعل اول يكي از فعلـهاي
want
( خواستن )
–
begin
( شـروع كردن )
–
decide
(تصـــميم گرفتن)
–
plan
( برنامه ريزي كـردن )
–
prefer
( ترجيـح دادن )
–
promise
( قـول دادن )
–
try
(سعــي كردن) -
wish
( آرزو داشتن ) و
like
( دوست داشتن ) –
tell
( گفتن ) –
ask
( درخواست كردن ) –
agree
( موافق بودن )
و نظاير آن باشد فعل دوم همـــواره بشـكل مصدر با
to
بـكارمي رود .
I want to see him at school.
He tried to open the door.
تذكر1 : گاهي بين دو فعل يك اسم يا يك ضمير فاصله مي شود .
I wantyou to see him at school.
تذكر2 : فعل اول مي تواند زمانهاي مختلفي داشته باشد ولي فعل دوم بشكل مصدر با
to
بكار مي رود.
He tried to play well.
He tries to play well.
He is trying to play well.
تذكر3 :
براي منفي كردن اينگونه جملات مي توانيم از يكي از دو روش زير استفاده كنيم .
الف ) مي توان فعل اول را بر اساس زمان آن با يكي از افعال كمكي منفي كرد .
ب ) مي توان قبل از مصدر با
to
كلمه ي
not
را قرار داده ، جمله را منفي كنيم .
They want to watch TV now.
They don’t want to watch TV now.
They want not to watch TV now.
