جمله ي معلوم : جمله ي معلوم جمله اي است كه فاعل آن مشخص باشد .

جمله ي مجهول : جمله ي مجهول جمله اي است كه فاعل آن ( كننده ي كار ) مشخص نيست .

 اينگونه جملات را هنگامي بكار مي بريم كه :

1- فاعل جمله مشخص نباشد .

2- فاعل از درجه ي اهميت كمي برخوردار باشد لذا گوينده از ذكر آن خودداري مي كند و يا اينكه فاعل  را در آخر جمله ذكر مي كند .                                     

3- مفعول و نوع عمل از اهميت ويژه اي برخوردار باشد .

طريقه مجهول كردن جملات معلوم

براي تبديل جملات معلوم به مجهول مراحل زير را انجام مي دهيم :

1- مفعول جمله ي معلوم را به ابتداي جمله ي مجهول انتقال مي دهيم .

2- با توجه به زمان فعل جمله ي معلوم از يكي از افعال to be استفاده مي كنيم .

تذكر1 : چنانچه فعل جمله ي معلوم حال ساده باشد از يكي از افعال am-are-is استفاده مي كنيـــم .

           چنانچه فعل جمله ي معلوم گذشته ساده باشد از يكي از افعال was-were استفاده مي كنيم .

           چنانچه فعل جمله ي معلوم آينده ساده باشد از فعل will be استفاده مي كنيم .

           چنانچه فعل جمله معلوم ماضي نقلي باشد از have/has been استفاده مي كنيم.

           چنانچه فعل جمله معلوم ماضي بعيد باشد از had been استفاده مي كنيم.

           چنانچه فعل جمله معلوم آينده قصدي باشد از am/is/are going to be استفاده مي كنيم.

تذكر2 : فعل to be را متناسب با مفعول جمله ي مجهول بكار مي بريم .

3- اسم مفعول ( شكل سوم فعل ) فعل اصلي جمله ي معلوم را بعد از فعل to be در جمله ي مجــهول    بكار مي بريم .

4- بقيه ي جمله ي معلوم را پس از اسم مفعول در جمله ي مجهول بازنويسي مي كنيم .

يادآوري : جملات معلومي را مي توان به مجهول تبديل كرد كه فعل آن متعددي  بوده و پس آن مفعول  بكار رفته باشد .بنابراين جملات معلومي كه فعل آن لازم باشد را نمي توان به مجهول تبديل كرد زيرا در اينگونه جملات مفعول وجود ندارد .

                       بقيه ي جمله + مفعول + فعل اصلي + فاعل = جمله ي مـعلوم 

بقيه ي جمله + اسم مفعول + يكي از اشكال to be + مفعول = جمله ي مجهول

تذكر : چنانچه مفعول در جمله ي معلوم بشكل ضمير مفعولي بكار رفته باشد هنگامي كه آنرا به ابتداي

         جمله ي مجهول منتقل مي كنيم مي بايست آنرا بشكل ضمير فاعلي مشابهش تبديل كنيم .

me                       I                             us                        we 

you                    you                         you                       you

him                     he                          them                    they

her                     she    

it                         it    

 

 

Prepositions of time

 

Prepositions at, in, on

 

Prepositions of place and direction

 

 

 

جملات شرطی به طور کلی از دو بند ( clause ) تشکيل شده اند:

بند شرطی ( If clause )

بند اصلی يا بند نتيجه ( Main clause )

ترتيب قرار گرفتن اين بندها ميتواند به دو صورت باشد:

If clause, + Main clause

يا

Main clause + If clause

 

همانطور که مشاهده ميکنيد زمانيکه بند شرطی ( If clause ) در ابتدای جمله باشد، بين دو بند جمله از کاما (ويرگول) استفاده ميکنيم.

 

جملات شرطی نوع اول ( Conditional Sentences Type I )

کاربرد:

جملات شرطی نوع اول به زمان آينده مربوط ميشوند. اگر اتفاق مورد نظر ما در بند شرطی اتفاق بيافتد يا چنين موقعيتی وجود داشته باشد، اتفاقی که در بند نتيجه بيان شده است، اتفاق خواهد افتاد. در واقع، ما مطمئن نيستيم که چنين اتفاقی پيش خواهد آمد يا نه، ولی اين نوع از جملات شرطی نسبتا واقع گرايانه هستند، يعنی احتمال وقوع چنين اتفاقی وجود دارد. به مثال زير توجه کنيد:

If John has the money, he'll buy a Ferrari.

"اگر جان به اندازه کافی پول داشته باشد، يک ماشين فراری ميخرد."

توضيح: کسی که اين جمله را گفته است، جان را خوب ميشناسد و ميداند که جان ماشين فراری را دوست دارد و درآمدش هم بد نيست. پس به محض اينکه پول کافی داشته باشد، يک ماشين فراری خواهد خريد.

 

ساختار زمانی جمله:

if + Simple Present, will-Future

در جملات شرطی نوع اول، در بند شرطی از زمان "حال ساده" و در بند اصلی (نتيجه) از زمان آينده استفاده ميکنيم.

مثال:

If you study hard, you will pass the course.

You will pass the course if you study hard.

 

در بند اصلی معمولا از فعل کمکی will استفاده ميشود. علاوه بر will ميتوان از افعال کمکی زير هم استفاده کرد:

can, may, should

مثال:

If you don't have enough money, I can lend you some.

 

 جملات شرطی نوع دوم ( Conditional Sentences Type II )

کاربرد:

جملات شرطی نوع دوم به زمان حال مربوط ميشوند. وضعيتی که در بند شرطی بيان شده است در حال حاضر وجود ندارد. اگر اين وضعيت وجود داشت اتفاقی که در بند نتيجه بيان شده است ميتوانست اتفاق بيافتد. ما واقعا انتظار نداريم که شرايطی که وجود دارد تغيير کند، فقط تصور ميکنيم که اگر اين وضعيت وجود داشت چه اتفاقی ميتوانست بيافتد يا چه کاری ميتوانستيم انجام دهيم. جمله زير را در نظر بگيريد:

If John had the money, he would buy a Ferrari.

"اگر جان به اندازه کافی پول داشت، يک ماشين فراری ميخريد."

توضيح: کسی که اين جمله را گفته است، جان را خوب ميشناسد و ميداند که جان ماشين فراری را دوست دارد ولی درآمدش خوب نيست. جان خيلی دوست داشت ميتوانست يک فراری بخرد ولی به نظر نميرسد که به اين زوديها بتواند آنقدر پول داشته باشد که يک فراری برای خودش بخرد.

 

ساختار زمانی جمله:

if + Simple Past, would

در جملات شرطی نوع دوم، در بند شرطی از زمان "گذشته ساده" و در بند اصلی (نتيجه) از فعل کمکی would استفاده ميکنيم.

مثال:

If I had the money, I would move to a new house.

I would move to a new house if I had the money.

گاهی اوقات در بند اصلی (نتيجه) ميتوان از افعال کمکي زير هم استفاده کرد:

could, might, should

مثال:

If you studied hard, you could pass the course.

 

نکته: در جملات شرطی نوع دوم، معمولا به جای " was " از " were " استفاده ميشود.

I wouldn't help him if I were you.

 

 

 

 

1 – ترجمه ي الكساندر راس ( 1649 )

In the Name of God, gracious and merciful.

 

2 – ترجمه ي جرج سيل ( 1734 )

IN THE NAME OF THE MOST MERCIFUL GOD.

 

3 – ترجمه ي رادوِل ( 1861 )

In the Name of God, the Compassionate, the Merciful.

 

4 – ترجمه ي پالمرِد ( 1880 )

In the name of the merciful and compassionate God.

 

5 – ترجمه ي عبدالحكيم ( 1905 )

By the name of Allah, the All-providing and the most Merciful God.

 

6 – ترجمه ي محمد علي ( 1917 )

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.

 

7 – ترجمه ي غلام سرور ( 1929 )

( We commence ) with the name of God. The most Merciful ( to begin with ), The most Merciful ( to the end ).

 

8 – ترجمه ي يوسف علي ( 1934 )

In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.

 

9 – ترجمه ي ريچارد بِل ( 1937 )

In the name of Allah, the Merciful, the Compassionate.

 

10 – ترجمه ي آربِري ( 1955 )

In the name of God, the Merciful, the Compassionate.

 

11 – ترجمه ي شير علي ( 1955 )

In the Name of Allah, the Gracious, the Merciful.

12 – ترجمه داوود ( 1956 )

In the Name of Allah, the Compassionate, the Merciful.

 

13 – ترجمه ي عبدالمجيد دريابادي ( 1957 )

In the Name of Allah, the Compassionate, the Merciful.

 

14 – ترجمه ي مير احمد علي ( 1964 )

In the name of God, the Beneficent, the Merciful.

 

15 – ترجمه ي ظفرالله خان ( 1971)

In the name of Allah, Most Gracious, Ever Merciful.

 

16 – ترجمه ي هاشم امير علي ( 1974 )

In the name of Allah the Rahman the Rahim.

 

17 – ترجمه ي محمد اسد ( 1980 )

IN THE NAME OF GOD, THE MOST GRACIOUS, THE DISPENSER OF GRACE.

 

18 – ترجمه ايروينگ ( 1985 )

In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful.

 

 

 

Suffixes   are letters added at the end of a word to (form a derivative) make another word .

 

صفت= fu l + اسم

colour  + ful            colourful رنگي                      

power + ful             powerful قدرتمند                   

use + ful                   useful مفيد                         

 

صفت= ous + اسم

fame + ous                   famouse مشهور                  

danger + ous               dangerous خطرناك               

mystery + ous            mysterious مرموز                

 

صفت منفي= less  +  اسم

care + less                  carele بي دقت                       

use + less                   useless                     بي فايده  

hope + less                 hopeless    نا اميد                    

 

اسم= ship + اسم

friend + ship                  friendship دوستي             

relation + ship               relationship رابطه             

man + ship                     manship     ا نساني                 

 

صفت= y + اسم

rain + y                    rainy باراني                         

sun + y                   sunny                آفتابي          

water + y                watery                           آبكي

 

قيد حالت= ly + صفت

bright + ly                 brightly به روشني                      

happy + ly                 happily با خوشحالي                 

sad + ly                      sadly با ناراحتي                       

 

صفت= ly + اسم

friend + ly                friendly دوستانه                              

day + ly                    daily روزانه                                     

cost + ly                  costly قيمتي                           

 

فعل= en + صفت

short + en                shorten   كوتاه كردن                         

sharp + en                sharpen تيز كردن                           

weak + en                weaken ضعيف كردن                   

 

صفت= al   + اسم

nature + al                  natural طبيعي                       

person + al                personal    شخصي             

univere + al               universal جهاني                   

 

اسم= ness + صفت

good + ness                 goodness خوبي                    

weak + ness                 weakness ضعف                     

busy + ness                 business شغل                 

 

صفت= en + اسم

gold + en                    golden طلايي                              

wood + en                   wooden       چوبي                  

wool + en                    woolen پشمي                  

 

اسم = th + صفت

Warm + th                      warmth گرما                         

hong + th                        length                           درازا

wide + th                        width پهنا                      

 

اسم = tion + فعل

explain + tion               explanation توضيح                   

direct + tion                direction جهت                        

migrate + tion              migration مهاجرت             

 

اسم= al + فعل

arrive + al                       arrival ورود                       

deny + al                         denial انكار                        

refuse + al                       refusal امتناع               

 

اسم= ence / ance + فعل

exist + ence                existence وجود                     

guide + ance               guidance راهنمايي                 

refer + ence                reference مرجع              

 

اسم= ment + فعل

agree + ment                  agreement    توافق                 

move + ment                  movement حركت                 

punish + ment                punishment   مجازات      

 

اسم = ing + فعل

drive + ing                  driving رانندگي                      

smoke + ing                smoking   سيگار                    

run + ing                     running دو                    

 

صفت فاعلي= ing + فعل

bore + ing                    boring خسته كننده                   

interest + ing              interesting جالب                        

surprise + ing              surprising تعجب آور       

 

اسم فاعل= er + فعل

play + er                   player              بازيكن         

teach + er                 teacher                   مدرس     

write + er                 writer نويسنده                   

 

صفت مفعولي= ed + فعل

confuse + ed                  confused گيج شده                    

excite + ed                    excited هيجان زده                 

shock + ed                    shocked تكان خورده     

 

 

 

در دستور زبان انگلیسی هشت نوع کلمه وجود دارد:

 

1- اسم ( Noun ).                 مثال: Ali - book - lion - umbrella

2- صفت (Adjective)               مثال: large – good – hot - beautiful

3- ضمير (Pronoun)              مثال: him – them – We - They

4- فعل (Verb)                     مثال: go – come – read - watch

5- قيد (Adverb)                  مثال: well – slowly – badly - rapidly

6- حرف اضافه (Preposition) مثال: in – at – by - to

7- حرف ربط (Conjunction)    مثال: and – or – but - so

8- صوت (Interjection)          مثال: oh - Bravo  

 

البته بعضی از کلمات وجود دارند که نسبت به هر جمله می توانند معانی مختلف داشته باشند. به جملات زیر توجه کنید:

1. I gave him a present .

2. I can not tell you at the presen t moment .

3. They will present you to the king .

4. At present he is absent .

 

همانطور که ملاحظه می کنید در جمله اول present به معنای هدیه است. (اسم)

در جمله دوم present معنای حال یا حاضر می دهد.(صفت)

در جمله سوم present به معنای مهیا و آماده کردن است.(فعل)

در جمله آخر present به معنای اکنون یا زمان حال است. (قید)

 

طبیعی است برای تشخیص اینکه یک کلمه در مکانهای مختلف چه معنی می دهد باید گنجینه لغت بیشتری برای خود فراهم آوریم و این میسر نیست مگر با مطالعه کردن و سرو کار داشتن با واژگان انگلیسی و تمرین کردن.

 

اسم (Noun)

 

    اسم در هر زبانی به طور کلی برای نامیدن شخصی یا حیوانی یا چیزی یا مفهومی به کار می رود. اسمها را می توانیم به دو دسته کلی تقسیم کنیم. 

اسمهای عام  (common nouns)

اسمهای خاص    ( proper nouns)

اسم عام اسمی است که شامل همه افراد همجنس باشد مانند: man- city- book- girl که شامل هر دختر، کتاب، شهر و مردی می شود.

 

اسم خاص اسمی است که نشان دهنده فرد یا افرادی مخصوص و معین باشد که از آن شخص یا مکان و ...  با آن نوع مشخصات خاص فقط یکی وجود دارد. مانند : Iran - Tehran - Ali - John   . ممکن است گفته شود که میلیونها علی در دنیا وجود دارد اما باید توجه داشته باشیم که هیچکدام از علی ها عیناً مثل هم نیستند و هیچ انسان مشابه به هم که صد در صد عین هم باشند وجود ندارد.

باید توجه داشته باشیم که اسمهای خاص طبیعتاً نمی توانند جمع بسته شوند یا علامت مفرد بگیرند. اما اسمهای عام می توانند جمع و مفرد داشته باشند.

 

طريقه جمع بستن اسم

 

اسم از نظر تعداد بر دو قسم است: اسم مفرد: Singular و اسم جمع: Plural .

برای جمع بستن اسمها به آخر اسم حرف s اضافه می شود . به این  مثالها  توجه کنید.

 

boy               boys

girl               girls

desk              desks

lion                   lions

 

البته بعضی استثناها هم وجود دارد که تعدادی از آنها را با همدیگر مرور می کنیم.

 

1- کلماتی که آخرشان به حروف s- sh- ch- x ختم می شوند برای جمع شدن es می گیرند.به این مثالها توجه کنید.

 

bus                                 buses

brush                              brushes

box                                 boxes

watch                             watches

 

کلماتی که به o ختم می شوند هم معمولا es می گیرند اما استثناهایی هم وجود دارند.

potato                           potatoes

tomato                           tomatoes

radio                             radios    

piano                          pianos

 

2- کلماتی که به حرف y ختم می شوند اگر قبل از y حرف بی صدا (یعنی غیر از حروف a- i- e- o- u ) وجود داشته باشد حرف y تبدیل به ies می شود.

country                          countries

dictionary                      dictionaries

lady                                 ladies

 

اگر قبل از حرف y حرف صدادار وجود داشته باشد جمع بستن به صورت معمولی است.

boy                              boys

 

3- معمولا کلماتی که به f یا fe ختم می شوند این حروف تبدیل به ves می شوند.

wife                          wives

wolf                         wolves

knife                         knives

 

4- تعداد محدودی از کلمات وجود دارند که به صورت معمول جمع بسته نمی شوند و  جمع خاص خودشان را دارند.

man                          men

woman                     women

tooth                        teeth

foot                          feet

goose                      geese

child                       children

 

 

 ارسطو2000سال پیش ویتامین ـA را كشف كردوآن را برای چشم مفید دانست

افعــال دو كلمه اي

در انگليسي گاهي بعضي از افعال با يك يا چند حرف اضافه تركيب شده و افعال جديدي را بوجود مـي آورند .

        

           

 

همانگونه كه بيان شد افعال دو كلمه اي از يك فعل اصلي و يك يا چند حرف اضافه تشــكيل مي شوند كه  به دو دسته ي افعال دو كلمه اي جداشدني و افعال دو كلمه اي جدانشدني تقسيم مــــــــي شوند.

 

افعـال دو كلمه اي جدا شدني

چنانچه افعال دو كلمه اي شرايط زير را داشته باشند ، مي توان آنها را از يكديگر جدا كرد .

الف) متعدي باشند يعني بعد از آنها مفعول بكار رفته باشد .

put on ( لباس پوشيدن ) - turn down ( خاموش كردن) _ call up ( تلفن زدن )

ب) حرف اضافه ي آنها يكي از حروف اضافه ي over-back-down-up-out-in-off-on باشد .

تذكر: در اينگونه از افعـال دو كلمه اي چنانچه مفعول بصورت اسم باشد آنرا مي توان هم پس از حرف اضافه وهم قبل از حرف اضافه بكـار برد ولي اگر مفعول بشكل ضمير مفعولي باشد ، حتم اً مي بايست آنرا قبل از حرف اضافه بكار برد .

He is putting onhis shoes.

He is puttinghis shoeson.

He is puttingthemon.

 

افعـال دو كلمه اي جدانشدني

الف )چنانچه افعال دو كلمه اي لازم باشند كه در اين صورت بعد از آنها مفعول بكار نمي رود .

get up ( بيدار شدن) – come back ( برگشتن ) -

 ب ) يا اينكه حرف اضافه ي متعاقب فعـل ، غير از حروف اضافه ي  فوق باشد كه در اينصورت فعل و حرف اضافه ي آن بهيچ وجه جدا نمي شوند و در اين حـالت مفعول چه بشكل اسم و چه بشكل ضمير بعد از حرف اضافه قرار مي گيرد .

He is looking forhis son.

He is looking forhim.

 

در انگليسي اسم مصدر را با اضافه كردن ing  به انتهاي شكل ساده فعل بوجود مي آورند . اسم مصدر در جمله همانند اسم عمل مي كند .

smoking – swimming – speaking – watching

موارد استفاده از اسم مصدر به شرح زير مي باشد :

1-      به عنوان مبتداي جمله

Learning English is not difficult.

 

2-      به عنوان مفعول جمله كه در اين حالت پس از برخي از افعال بكار ميرود .

I like swimming in the river.

 

تذكر : افعالي كه پس از آنها مي توان از اسم مصدر استفاده كرد عبارتند از :

avoid – enjoy – finish – imagine – keep – mind – miss – like – stop – mind – dislike

تذكر : پس از برخي از افعال هم مي توان از اسم مصدر و هم از مصدر با  to استفاده كرد . تعدادي از اين افعال عبارتند از :

allow – begin – forget – mean – like – prefer – remember – agree

 

He likes to go / going to the park.

 

3-      پس از حروف اضافه مانند : on – in – at – from – of ) ( از اسم مصدر استفاده مي شود .

I am tired ofsitting here.

 

4- پس از تركيبات زير از اسم مصدر استفاده مي شود .

It's no good – It's no use – can't help – can't stand

It is no good going outside in this rainy day.

 

يادآوري : اسم مصدر مي تواند به تنهايي يا همراه يك عبارت بكار رود .

Learning is easy.

Learning English is easy.

Learning English at school is easy.