نكوهش فريفتگى و غفلت .

ـ امام على (ع ) : از خدا بترسيد اى بندگان خدا, همچون ترسيدن خردمندى كه تفكر و انديشه دل او را به خود مشغول كرده و ترس جسمش را رنجور ساخته است و راست ترين راه به سوى مقصد را در پيش گرفته است و فريبهاى باز دارنده او را (از رفتن به سوى مقصد) باز نداشته است .

ـ خوشا به حال كسى كه فريبهاى كشنده او را نكشته باشد.
ـ مستى غفلت و فريب , ديرتر از مستى مسكرات زايل مى شود.
ـ امـام سـجـاد(ع ) : اى بسا شخص غافل فريفته اى كه روز خود را به هوسرانى و خنده و خوردن و آشـامـيـدن مـى گـذرانـد, بـى خبر از آن كه شايد خشمى از خداوند او را فرا گرفته باشد كه به واسطه آن به آتش دوزخ افكنده شود.
ـ امام على (ع ) : فريبندگى آرزو, عمل را تباه مى گرداند.
ـ نادان به نيرنگهاى باطل , فريب مى خورد.
ـ فريب ثروت , موجب سرمستى مى شود.
ـ در نادانى انسان همين بس , كه فريب خورد.
ـ بدترين حماقت , فريب خوردن است .

ـ خردمند, فريب خورده يافت نمى شود.
ـ گول مهلت را خوردن و به عمل تكيه كردن , جامع همه بديهاست .

ـ اعتماد كردن به دشمن , جامع فريب است .

ـ كسى كه به دروغ فريب اعتماد كند و به دروغ شادى بگرايد, در عواقب امور نينديشيده است .

ـ هر كه فريب مهلت را بخورد, اندوه مرگ گلو گيرش شود.
ـ هر كه فريب آشتى روزگار را بخورد, اندوه رنج و محنتها گلويش را بفشرد.
ـ هر كه فريب سراب (دنيا) را بخورد, ريسمانهاى (سعادت ) او از هم بگسلد.
ـ امـام صـادق (ع ) : هر كه به سه چيز اعتماد كند, گول خورده است : كسى كه آنچه را نمى باشد وشـدنـى نـيـسـت , بـاور كـنـد و بـه كـسـى كـه بدو اعتماد ندارد, تكيه كند و به آنچه به دست نمى آورد,چشم طمع بندد.
ـ امـام عـلـى (ع ) : در غـفـلت و فريب خوردگى آدمى همين بس كه به هر آنچه نفس در نظرش بيارايداعتماد كند.
ـ تخم گناه كاشتند و با آب غفلت و فريب آبياريش كردند و هلاكت , درويدند.
ـ ميان شما و موعظه , پرده اى از غفلت است .

ـ هـر كـه عاشق چيزى شود, ديده اش را كور و دلش را بيمار گرداند باز دارنده هاى خدا او را (از گـنـاه ومـعصيت ) باز نمى دارد و از اندرزهاى خدا پند نمى گيرد, در حالى كه غافلگير شدگان (مـرگ ) را مـى بـيندكه نه بخشودنى در كار است و نه بازگشتى (مجدد به دنيا تا گناهانشان را جبران كنند).
ـ فريفته دنيا هر چند از اين جهان به بالاترين نصيب و پيروزى دست يابد, همچون كسى نيست كه ازآخرت كمترين بهره اى برده باشد!.
سخنى از ابوحامد غزالى در معناى غرور و فريب .

ابـو حـامـد غزالى مى نويسد : هر چه درباره ارزش دانش و معرفت و نكوهش جهل و نادانى گفته شـده دلـيل بر نكوهيدگى غرور نيز هست , زيرا غرور يكى از انواع جهل و نادانى است , چون جهل عـبـارت ازاين است كه انسان به چيزى بر خلاف آنچه كه در عالم واقع هست باور و اعتقاد داشته باشد و غرور نيزهمان جهل است منتها هر جهلى غرور نيست , بلكه غرور و فريب مستلزم وجود دو چـيـز اسـت : يـكى آنچه كه انسان فريفته آن مى شود و ديگر عامل فريبنده بنابراين , اگر مجهول مـورد اعتقاد و باور ماچيزى باشد كه با هوس و خواهش نفس سازگار باشد و عامل جهل هم يك شـبـهـه و خيال نادرست باشد وما گمان كنيم كه آن دليل است حال آن كه در عالم واقع چنين نـباشد, جهل ناشى از اين امر غرور نام داردپس , غرور عبارت است از اعتماد و تكيه كردن نفس به آنـچـه كـه مـطـابـق هوا و هوس باشد و طبع آدمى ,به خاطر شبهه افكنى و فريب شيطان , به آن گرايش يابد با توجه به اين معنا, كسى كه , بر اثر يك شبهه نادرست و بى اساس , معتقد باشد كه در دنيا يا در آخرت از خير و خوبى برخوردار است , چنين كسى مغرور و فريب خورده است .

بـيـشـتر مردم خيال مى كنند كه آدمهاى خوبى هستند, در صورتى كه در اين پندار و تصور خود دچـارخـطـا هستند پس بيشتر مردم مغرور و فريب خورده اند, گو اين كه نوع غرور آنها متفاوت اسـت ودرجاتشان در اين مورد فرق مى كند و غرور و فريب خوردگى بعضى روشنتر و شديدتر از ديگران مى باشد.


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:10 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

ـ امـام عـلـى (ع ), در خـطـبـه اى كـه طـى آن از پـيـمـان شـكـنى نهى مى كند, مى فرمايد : اى مـردم !وفـادارى هـمزاد راستى و صداقت است و من سپرى محافظتر از آن نمى شناسم كسى كه بـدانـد درآخـرت چـه سرنوشتى در انتظار پيمان شكنان است پيمان شكنى نمى كند اكنون ما در زمـانـه اى بـه سـر مى بريم كه بيشتر مردم آن پيمان شكنى را زيركى مى دانند و مردمان بى خبر و نـادان هـم ايـن پيمان شكنان را به خوش فكرى و زرنگى نسبت مى دهند آنان را چه مى شود؟
خدا بـكـشدشان !شخص با بصيرت و آشنا به زير و بم كارها, براى هر كار حيله و راه چاره اى مى داند اما اوامر ونواهى خدا مانع از به كار بستن آن حيله و راه چاره مى شود او با آن كه اين حيله ها و نيرنگها رامـى دانـد و تـوانـايى به كار بستن آنها را نيز دارد, به كارشان نمى بندد ولى كسى كه در دين از هيچ گناهى پروا ندارد, در هر فرصتى كه پيدا كند دست به حيله مى زند.
ـ به خدا سوگند كه معاويه از من زيركتر نيست , اما او دست به پيمان شكنى و معصيت مى آلايد و اگـر نـبـود كـه خيانت و عهد شكنى زشت و نارواست , بيگمان من زيركترين مردمان بودم اما هر خيانتى گناه است و هر گناهى نوعى كفر و در روز رستاخيز هر پيمان شكنى راپرچمى است كه بـا آن شـناخته مى شود به خدا سوگند من غافلگير نيرنگ (معاويه و امثال او)نمى شوم و در برابر شدايد ناتوان نمى گردم .

ـ بـر فـراز مـنـبـر كـوفـه : اى مـردم ! اگـر نبود كه خيانت و پيمان شكنى نارواست , هر آينه من زيـركـترين مردم بودم بدانيد كه هر گونه عهد شكنى گناه است و هر گناهى نوعى كفر, بدانيد كه پيمان شكنى و گناه وخيانت در آتشند.


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:09 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

ـ امـام عـلى (ع ) : پيمان شكنى از هر كسى كه سر بزند زشت است , اما از شخص قدرتمند ومقتدر زشت تر است .

ـ زشت ترين خيانت , فاش كردن راز (كسى ) است .


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:08 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

ـ امام على (ع ) : پيمان شكنى , زشت ترين خيانت است .

ـ پيمان شكنى , خصلت فرومايگان است .

ـ پيمان شكنى , گناهان را دو چندان مى كند.
ـ پيمان شكنى , گناه را بزرگ مى كند و قدر و منزلت را لكه دار مى سازد.
ـ از بى وفايى دورى كنيد, زيرا كه آن از قرآن به دور است .

ـ زنهار از پيمان شكنى كه آن زشت ترين خيانت است و پيمان شكن نزد خداوند بى مقداراست .

ـ زودتـريـن كيفر را مردى مى بيند, كه با او بر سر چيزى پيمانى ببندى و تو قصد پايبندى به آن را داشته باشى و او نيت پيمان شكنى در سر بپروراند.
ـ پيامبر خدا(ص ) : مردم هرگز هلاك نشوند, مگر آن گاه كه با خود پيمان شكنى كنند.
ـ امام على (ع ), در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر, مى فرمايد : به امان و زنهار خويش خيانت مـكـن و پـيـمـانـت را مـشكن و دشمنت را مفريب زيرا شكيبايى تو در برابر دشوارى كارى كه به گشايش و نيك فرجاميش اميد دارى , بهتر از آن است كه دست به پيمان شكنى وخيانتى بزنى كه از پيامد ناگوار آن مى ترسى .

ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ), در سـفـارش بـه عـلى (ع ), فرمود : زنهار كه به پيمان خدا خيانت كنى و امـان وزنـهـار او را بـشـكنى ,زيرا خداوند عهد و زنهار خود را امانى قرار داده كه از روى رحمت و مـهـرخـود آن را در ميان بندگانش به اجرا نهاده است و شكيبايى در برابر دشوارى و تنگنايى كه امـيد به برطرف شدن آن دارى , بهتر ازپيمان شكنى و خيانتى است كه از گناهان و پيامدها و بد فرجامى آن مى ترسى .

ـ خداى تعالى فرمود : سه كسند كه روز قيامت من خصم آنها هستم : مردى كه با من پيمان بندد و سـپـس خيانت كند, مردى كه آزاده اى را بفروشد و بهاى او را بخورد و مردى كه مزدورى را اجير كند و از او كاملا كار بكشد و مزدش را به طور كامل نپردازد.
ـ به امام صادق (ع ) عرض شد : دو سرزمين است كه هر دو از كفار حربى هستند و هر يك براى خود فـرمـانـروايـى دارد ايـن دو سرزمين با هم مى جنگند و سپس پيمان صلح مى بندند امايكى از دو فـرمـانـروا بـه هـمـتاى خود خيانت مى كند و نزد مسلمانان مى آيد و با آنان پيمان مى بندد كه در كـنـارشـان بـا آن سـرزمـين ديگر بجنگند حضرت فرمود : مسلمانان نبايد پيمان شكنى كنند, يا به پيمان شكنى تشويق نمايند, يا در كنار پيمان شكنان بجنگند, اما مشركان را هر جا كه ديدندبايد با آنها بجنگند و پيمانى كه كفار بسته اند برايشان جايز نيست .



 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:07 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

ـ پيامبر خدا(ص ) : نكو حال ترين مردم , كسى است كه زير خاك باشد در حالى كه از كيفر خداايمن و به پاداش (او) اميدوار است .

ـ امـام عـلى (ع ), در پاسخ به اين پرسش كه : نكو حال ترين مردم كيست , فرمود : پيكرى كه درزير خاك باشد, در حالى كه از كيفر ايمن و به پاداش اميدوار است .

ـ جـابر بن عبد اللّه : روزى خدمت امير المؤمنين (ع ) رسيدم و عرض كردم : درباره سراى دنياچه مـى گـويى ؟
حضرت فرمود : چه بگويم درباره سرايى كه آغازش اندوه است و فرجامش مرگ جابر عرض كرد : پس نكو حال ترين مردم كيست ؟
فرمود : پيكرى در زير خاك , ايمن از كيفر و اميدوار به پاداش .

ـ امام على (ع ) : خوشبخت ترين مردم , كسى است كه به سوى نيكيها بشتابد.
غبن .


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:06 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

ـ امام على (ع ) : ركن زندگى , برنامه ريزى درست است وپايه آن مديريت صحيح .

ـ امـام بـاقـر(ع ) ـ در دعـا ـ : دلـم را مـشـغـول دنـيـايم مگردان و زندگى دنيايم را, مانع ثواب آخرتم مفرما.
ـ پيامبر خدا(ص ) : زندگى جز براى دو كس نباشد : دانشمند گويا و دانش آموز شنوا.
ـ زندگى در سه چيز است : (داشتن ) منزل وسيع و همسر نيكو و زيبا و اسب ميان باريك .

ـ امام باقر(ع ) : يكى از بدبختيها و رنجهاى زندگى , تنگى (و محقر بودن ) منزل است .

ـ امام على (ع ) : سلامت (و آسايش ) زندگى , در مدارا كردن است .

ـ با اخلاق خوش است , كه زندگى خوش و خرم مى شود.
ـ زود مردن , بهتر از زندگى توام با رنج و بدبختى است .

ـ زندگى , گاه شيرين و گاه تلخ است


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:05 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

ـ امـام عـلـى (ع ) : زنـدگـى آن كـس از هـمـه بـهـتـر است , كه مردم در پرتو احسان و كمك او زندگى كنند.
ـ بهترين زندگى را كسى دارد, كه مردم در زندگى او به زيند.
ـ امـام رضا(ع ) به على بن شعيب فرمود اى على ! بهترين زندگى را چه كسى دارد؟
عرض كردم : سـرورم ! شـما بهتر از من مى دانيد حضرت فرمود : اى على ! كسى كه ديگرى در زندگى اوخوش زيد.
اى عـلـى ! بـدتـريـن زنـدگـى را چه كسى دارد؟
عرض كردم : شما بهتر مى دانيد فرمود : كسى كه ديگرى را در زندگى خود شريك نگرداند.


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:03 AM نظرات 0 | لينک مطلب

 

گواراترين زندگى .

ـ امام على (ع ) : گواراترين زندگى , دور افكندن تكلفات است .

ـ امام صادق (ع ) : زندگيى گواراتر از خوشخويى , نيست .

ـ امـام عـلـى (ع ) : گـواراتـريـن زنـدگى را كسى دارد كه به آنچه خداوند براى او قسمت كرده است ,خرسند باشد.
ـ در حديث معراج آمده است : اى احمد! آيا مى دانى كدام زندگى گواراتر و كدام حيات ماندنى تر اسـت ؟
عـرض كرد : بار خدايا! نه فرمود : اما زندگى گوارا آن زندگيى است كه صاحب آن از ياد مـن خـسـته نشود و نعمت مرا از ياد نبرد و به حق من نادان نباشد و شب و روزش در پى به دست آوردن خشنودى من باشد.
ـ از حـكـمـتـهـاى سـلـيمان (ع ) : ما نرمى و سختى زندگى را آزموديم و گواراترين زندگى را دركمترين (و ساده ترين ) آن يافتيم .

ـ امام على (ع ) : خوشترين زندگى , در قناعت است .

ـ خـوشـتـرين و آسوده ترين زندگى را كسى دارد, كه خداوند پاك او را قناعت ببخشد وهمسرى پاك و شايسته عطايش فرمايد.
ـ زنـدگـى را جستم اما آن را جز در فرو گذاشتن هوا و هوس نيافتم پس , از هوا و هوس دست بر داريد, تا زندگيتان خوش و خرم شود.
ـ از خداوند, منزلت شهيدان و همزيستى با نيكبختان و همراهى با پيامبران را مسالت داريم .


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 1:03 AM نظرات 0 | لينک مطلب
قرآن .

((چيزى را دروغ شمردند كه به آن علم نداشتند و هنوز از تاويل آن بى خبر بودند كسانى كه پيش از آنان بودند نيزاينچنين تكذيب مى كردند, پس بنگر كه عاقبت ستمگران چه شد)).
ـ امام على (ع ) : هر كه از شناخت چيزى درماند, بر آن خرده گيرد.
ـ هر كه چيزى را نداند, آن را عيب شمارد.


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 12:58 AM نظرات 0 | لينک مطلب
ـ امام على (ع ) : از به زمين خوردن ديگران شاد مشو, زيرا تو نمى دانى كه زمانه با تو نيز چه خواهد كرد.
ـ از خطاى ديگران هرگز شادمان مشو, زيرا تو نيز براى هميشه از خطا كردن مصون نيستى .


 نگاشته شده توسط رحمان نجفي در دوشنبه 19 بهمن 1388  ساعت 12:58 AM نظرات 0 | لينک مطلب


  • تعداد صفحات :5
  •    
  • 1  
  • 2  
  • 3  
  • 4  
  • 5  
Powered By Rasekhoon.net