ابله ترین آدمیان آنانیند كه با مسخره نمودن شایسته گان شاد می گردند .

برگ در هنگام زوال می افتدمیوه در هنگام كمال می افتدبنگر كه چگونه می افتی چون برگی زرد و یا سیبی سرخ .

آسمان برای گرفتن ماه تله نمی گذارد،آزادی خود ماه است كه او را پایبند می كند .

تجربه نامی است كه تمام افراد بر روی اشتباهات خود می گذارند.

برای آنكه روانت را بپروری ، ابتدا با خود یكی شو .

اگر هدف روح ما یك پارچه شدن باشد ، پیوسته شرایطی را فرا می خوانیم كه برای دستیابی به این ویژگی بدان نیاز داریم.
هرچه بخشهای بیشتری از وجود خود را پذیرا و مالك شویم ، افراد سالمتر و مناسب تری در زندگی ما پدیدار می گردند

كم دانستن و پر گفتن مثل نداشتن و زیاد خرج كردن است.

انسان عاقل همیشه از بدگویی هایی كه از او میشود استفاده میكند.

سی شعاع به سوی میله چرخ تقرب می جویند

آهنگ دلپذیر ، ریتم و آوای طبیعت است.

تمامی گناهان ، نهانی صورت می گیرد.
آن لحظه ای كه درك كنیم خداوند بر افكار ما گواه است ، شاید رها و آزاد شویم.

خداوند،روی خطوط كج و معوج، راست و مستقیم می‌نویسد.

تو ارباب سخنانی هستی كه نگفته‌ای،ولی حرفهایی كه زده‌ای ارباب تو هستند.

دعا اتحاد آگاهانه با شعور كیهانی است.
دعا التماس، زاری نیست، بلكه همدلی و یگانگی با خداست.

پندار های پاك در دل و روان آزادگان آشیانه دارد

در این جهان عمل كنید و فقط شنونده باقی بمانید

هرچه فكر شما بزرگ باشد به همان اندازه بیشتر به افكار دیگران احترام می گذارید.

انسان هوشمندی كه به هوشمندی اش می نازد، به زندانی می ماند كه به بزرگی زندانش می بالد.

پندارهای پلید چاه های ژرفی ست كه تشنه خردمندان است