ـ امـام صـادق (ع ) : هـر گـاه دو مـؤمـن مـعـانـقـه كنند غرق رحمت (خدا) شوند و هر گاه , به خـاطـرخـداونـد و نـه بـه مـنظور اهداف دنيوى , يكديگر را در آغوش كشند, به آنها گفته شود : آمرزيده شديد, عمل كردن را از نو آغاز كنيد (يعنى نامه اعمال گذشته شما پاك شد اعمال خود را دوباره آغاز كنيد).
ـ امام باقر و امام صادق (ع ) : هر مؤمنى كه براى ديدن برادر خود بيرون رود و به حق او آشناباشد, خـداونـد بـراى هـر گامى كه برمى دارد يك ثواب برايش بنويسد و يك گناه از او پاك كند ويك درجه بالا برده شود و چون در خانه اش را بكوبد, درهاى آسمان به رويش گشوده گردد وچون با هم رو به رو شوند و دست دهند و يكديگر را در آغوش كشند, خدا رويش را به آنها كند.
ـ امـام صادق (ع ) : تحيت كامل نسبت به شخصى كه مقيم است (از سفرى برنگشته ) با دست دادن به اوست و سلام كامل براى آن كه از سفر آمده به معانقه كردن با اوست .
ـ امام باقر و امام صادق (ع ) : هر مؤمنى كه براى ديدن برادر خود بيرون رود و به حق او آشناباشد, خـداونـد بـراى هـر گامى كه برمى دارد يك ثواب برايش بنويسد و يك گناه از او پاك كند ويك درجه بالا برده شود و چون در خانه اش را بكوبد, درهاى آسمان به رويش گشوده گردد وچون با هم رو به رو شوند و دست دهند و يكديگر را در آغوش كشند, خدا رويش را به آنها كند.
ـ امـام صادق (ع ) : تحيت كامل نسبت به شخصى كه مقيم است (از سفرى برنگشته ) با دست دادن به اوست و سلام كامل براى آن كه از سفر آمده به معانقه كردن با اوست .
