تشويق كردن به وفاى به عهد.
((و كسانى كه چون عهدى مى بندند بدان وفا مى كنند)).
((اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به قراردادها وفا كنيد حيوانات چهار پا, مگر آنهايى كه از اين پس بـرايـتـان گـفـته مى شود, بر شما حلال شده اند و آنچه را كه در حال احرام صيد مى كنيد حلال مشماريد خدا به هر چه مى خواهد حكم مى كند)).
((و اگـر در دين از شما يارى طلبيدند بايد ياريشان كنيد مگر آن كه بر ضد آن گروهى باشد كه ميان شما و ايشان پيمانى بسته شده است )).
ـ امام صادق (ع ), در پاسخ به سؤال از آيه ((اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به قراردادها وفاكنيد)), فرمود : مقصود پيمانهاست .
ـ پيامبر خدا(ص ) : مسلمانان , پايبند شروط خود هستند.
ـ مسلمانان , به شروط خود وفادارند.
ـ مسلمانان به شروط خود كه با حق سازگار باشد, پايبندند.
ـ مسلمانان به شروط خود كه دانسته شده است , پايبندند.
ـ مسلمانان به شروط خود وفادارند مگر شرطى باشد كه حلالى را حرام يا حرامى را حلال گرداند.
ـ مؤمنان , به شروط خود وفادارند.
ـ امـام عـلـى (ع ) : هـمـانـا پـيمانها, قلاده هايى است كه تا روز قيامت بر گردن است , هر كه آنها رارعـايـت كـند خداوند به او احسان نمايد و هر كه آنها را بشكند خداوند از يارى او فروگذار كند وهـر كـه پـيـمـانـهـا را سبك شمارد پيمانها از او نزد آن كس كه بر پيمانها تاكيد كرده و از خلق خودخواسته است تا آنها را پاس دارند, شكايت برد.
ـ امام باقر(ع ) : سه چيز است كه خداى عزوجل درباره آنها به هيچ كس اجازه مخالفت نداده است : و رعايت پيمان نسبت به نيكوكار و بدكار.
ـ امام على (ع ), در فرمان استاندارى خود به مالك اشتر, مى فرمايد : اگر با دشمنت پيمانى بستى , يـا جـامـه زنهار بر او پوشاندى , به پيمان خود وفادار باش و در زنهارت امانتدار باش وخود را سپر پـيـمان و زنهارى كه داده اى , قرار ده , زيرا هيچ يك از فرايض خداوند مثل وفاى به عهد نيست كه مـردم , بـا وجـود داشـتـن خواهشهاى گوناگون و آرا و انديشه هاى متفاوت , در بزرگداشت آن يكدل باشند.
مشركان هم , پيش از مسلمانان , وفاى به عهد را در ميان خود لازم مى دانستند, زيرا عواقب پيمان شكنى را بد و ناگوار مى ديدند بنابراين , به زنهار خود خيانت مكن و پيمانت را مشكن ودشمنت را مفريب .
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر گاه عهد شكنى كنند, خداوند دشمنشان را بر آنان مسلط گرداند.
ـ امام صادق (ع ) : هر گاه زنهار و امان زير پا نهاده شود, مشركان عليه مسلمانان يارى داده شوند.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : بدانيد كه هر كس به معاهدى (اهل ذمه ) ستم كند, يا حقش را كم بدهد, يـابـيـش از توانش او را مكلف سازد, يا بدون رضايتش چيزى ازاوبگيرد,درروزقيامت من حجت آور (خصم و مدعى ) او هستم .
ـ امام باقر(ع ), درباره آيه ((مانند آن زنى مباشيد كه رشته خود را پنبه مى كرد )), فرمود : آن زنى كه رشته هاى خودرا پنبه مى كرد, زنى از بنى تميم بن مره بود به نام رابطه [ريطة ] دختر كعب بن سـعد بن تيم بن كعب بن لوى بن غالب او زن احمقى بود كه پشم مى ريسيد و آنچه رشته بودپنبه مـى كـرد و دوباره مى ريسيد پس , خداوند فرمود : ((مانند آن زنى كه رشته خود را پنبه مى كرد )) خداى تبارك و تعالى به وفادارى فرمان داد و از پيمان شكنى نهى فرمود و اين مثل رابراى آنان زد .
