قرآن .
((روزى كه آن بانگ سهمناك را به حق مى شنوند, آن روز روز بيرون شدن (از گورها) است )).
((و هر چه را كه درون خود دارد بيرون افكند و تهى گردد)).
((و زمين بارهاى خود را بيرون اندازد)).
((روزى كه زمين بر آنها بشكافد و آنها به شتاب بيرون آيند و اين گردآورى براى ما آسان است )).
((روزى كه از گورها به شتاب بيرون آيند, چنان كه گويى نزد بتان مى شتابند)).
((پـس , در آن روز كـه آن دعوت كننده آنان را به چيزى ناخوش فرا مى خواند, از ايشان رويگردان شـو نشان ذلت درچشمانشان آشكار است مانند ملخهاى پراكنده از گورها بيرون مى آيند سرها را بالا گرفته به سوى آن دعوت كننده مى شتابند, كافران مى گويند : اين روز دشوارى است )).
ـ امـام عـلـى (ع ) : شـمـا و قـيامت به يك ريسمان بسته شده ايد گويى لرزه هايش را پيش آورده وسـيـنـه اش را پـهـن كـرده است و دنيا از اهل خود دست كشيده و آنها را از دامن خويش بيرون كرده است .
ـ و زمـيـن را زيـر و رو كـند و بلرزاندش و هر كه را درون آن است بيرون آورد و پيكرهاى كهنه و پوسيده آنها را نو گرداند و اجزاى پراكنده شان را گرد آورد.
ـ تا آن گاه كه امور خلايق از هم بگسلد و روزگار سپرى گردد و قيامت نزديك شود خداوندآنها را از شكاف ميان گورها و بيرون آورد.
ـ امـام رضا(ع ) : وحشتناكترين حالت براى اين مخلوق در سه جا دست مى دهد : روزى كه به دنيا مـى آيـد و از شكم مادرش بيرون مى آيد و دنيا را مى بيند و روزى كه مى ميرد و آخرت واهل آن را مـشـاهده مى كند و روزى كه برانگيخته مى شود و احكامى مى بيند كه در سراى دنياآنها را نديده است .
ـ امـام سـجـاد(ع ) : سـخـت تـريـن لحظات فرزند آدم سه لحظه است : لحظه اى كه ملك الموت رامـى بـيـنـد, لـحـظـه اى كه از گور خود بر مى خيزد و لحظه اى كه در پيشگاه خداى تبارك و تعالى مى ايستد.
ـ امـام بـاقر(ع ) : روزهاى خداى عزوجل سه روز است : روزى كه قائم قيام مى كند و روزرجعت و روز قيامت .
تفسير:.
آيه ((يوم يسمعون الصيحة بالحق )) : صيحه به معناى يك بار بانگ و صداى شديد است اين صيحه يا بانگ همان نفخه دوم است ((بالحق )) به قول كلبى به معناى بعث و زنده شدن مردگان است و بـه قـول مقاتل يعنى اين كه آن صيحه و بانگ حق است ((ذلك يوم الخروج )) يعنى بيرون شدن از گـورهـا بـه سوى صحراى محشر و ايستادن در پيشگاه خدا ((يوم تشق )) يعنى روزى كه شكافته شـود ((الارض عـنـهم )) يعنى زمين بر آنها شكاف مى خورد و مردگان بيرون مى آيند((سراعا)) يعنى بيدرنگ به سوى آن دعوتگر مى شتابند.
((و الـقـت مـا فـيـهـا)) بـه قـول قـتـاده و مجاهد يعنى مردگان و گنجينه هاى درون خود را بـيـرون مـى افـكند نظير اين آيه است , آيه ((و زمين بارهاى خود را بيرون مى آورد)) ((و تخلت )) يعنى درون زمين تهى مى شود و چيزى در آن باقى نمى ماند به قولى : يعنى آنچه از گنج و معادن وفلزات درون آن است بيرون مى افكند و از كوهها و درياهايى كه روى آن است تهى مى گردد.
آيه ((اخرجت الارض اثقالها)), به قول ابن عباس و مجاهد و جبائى , يعنى مردگانى را كه درون آن مـدفـون شـده اند, زنده بيرون مى آورد تا پاداش اعمالشان را ببينند به قولى هم يعنى :گنجها و معادنى را كه در دل آن هست به بيرون پرت مى كند.
آيـه ((يـوم يـخـرجـون من الاجداث )), اجداث به معناى گورهاست ((سراعا)) يعنى از بس آنهارا سـخـت مى رانند با شتاب مى روند ((كانهم الى نصب يوفضون )), به قول جبايى و ابو مسلم ,يعنى گويى به سوى علم و نشانه اى كه برايشان نصب شده است مى روند و مى شتابند.
معاد 3 ((خصوصيت محشر)).
((روزى كه آن بانگ سهمناك را به حق مى شنوند, آن روز روز بيرون شدن (از گورها) است )).
((و هر چه را كه درون خود دارد بيرون افكند و تهى گردد)).
((و زمين بارهاى خود را بيرون اندازد)).
((روزى كه زمين بر آنها بشكافد و آنها به شتاب بيرون آيند و اين گردآورى براى ما آسان است )).
((روزى كه از گورها به شتاب بيرون آيند, چنان كه گويى نزد بتان مى شتابند)).
((پـس , در آن روز كـه آن دعوت كننده آنان را به چيزى ناخوش فرا مى خواند, از ايشان رويگردان شـو نشان ذلت درچشمانشان آشكار است مانند ملخهاى پراكنده از گورها بيرون مى آيند سرها را بالا گرفته به سوى آن دعوت كننده مى شتابند, كافران مى گويند : اين روز دشوارى است )).
ـ امـام عـلـى (ع ) : شـمـا و قـيامت به يك ريسمان بسته شده ايد گويى لرزه هايش را پيش آورده وسـيـنـه اش را پـهـن كـرده است و دنيا از اهل خود دست كشيده و آنها را از دامن خويش بيرون كرده است .
ـ و زمـيـن را زيـر و رو كـند و بلرزاندش و هر كه را درون آن است بيرون آورد و پيكرهاى كهنه و پوسيده آنها را نو گرداند و اجزاى پراكنده شان را گرد آورد.
ـ تا آن گاه كه امور خلايق از هم بگسلد و روزگار سپرى گردد و قيامت نزديك شود خداوندآنها را از شكاف ميان گورها و بيرون آورد.
ـ امـام رضا(ع ) : وحشتناكترين حالت براى اين مخلوق در سه جا دست مى دهد : روزى كه به دنيا مـى آيـد و از شكم مادرش بيرون مى آيد و دنيا را مى بيند و روزى كه مى ميرد و آخرت واهل آن را مـشـاهده مى كند و روزى كه برانگيخته مى شود و احكامى مى بيند كه در سراى دنياآنها را نديده است .
ـ امـام سـجـاد(ع ) : سـخـت تـريـن لحظات فرزند آدم سه لحظه است : لحظه اى كه ملك الموت رامـى بـيـنـد, لـحـظـه اى كه از گور خود بر مى خيزد و لحظه اى كه در پيشگاه خداى تبارك و تعالى مى ايستد.
ـ امـام بـاقر(ع ) : روزهاى خداى عزوجل سه روز است : روزى كه قائم قيام مى كند و روزرجعت و روز قيامت .
تفسير:.
آيه ((يوم يسمعون الصيحة بالحق )) : صيحه به معناى يك بار بانگ و صداى شديد است اين صيحه يا بانگ همان نفخه دوم است ((بالحق )) به قول كلبى به معناى بعث و زنده شدن مردگان است و بـه قـول مقاتل يعنى اين كه آن صيحه و بانگ حق است ((ذلك يوم الخروج )) يعنى بيرون شدن از گـورهـا بـه سوى صحراى محشر و ايستادن در پيشگاه خدا ((يوم تشق )) يعنى روزى كه شكافته شـود ((الارض عـنـهم )) يعنى زمين بر آنها شكاف مى خورد و مردگان بيرون مى آيند((سراعا)) يعنى بيدرنگ به سوى آن دعوتگر مى شتابند.
((و الـقـت مـا فـيـهـا)) بـه قـول قـتـاده و مجاهد يعنى مردگان و گنجينه هاى درون خود را بـيـرون مـى افـكند نظير اين آيه است , آيه ((و زمين بارهاى خود را بيرون مى آورد)) ((و تخلت )) يعنى درون زمين تهى مى شود و چيزى در آن باقى نمى ماند به قولى : يعنى آنچه از گنج و معادن وفلزات درون آن است بيرون مى افكند و از كوهها و درياهايى كه روى آن است تهى مى گردد.
آيه ((اخرجت الارض اثقالها)), به قول ابن عباس و مجاهد و جبائى , يعنى مردگانى را كه درون آن مـدفـون شـده اند, زنده بيرون مى آورد تا پاداش اعمالشان را ببينند به قولى هم يعنى :گنجها و معادنى را كه در دل آن هست به بيرون پرت مى كند.
آيـه ((يـوم يـخـرجـون من الاجداث )), اجداث به معناى گورهاست ((سراعا)) يعنى از بس آنهارا سـخـت مى رانند با شتاب مى روند ((كانهم الى نصب يوفضون )), به قول جبايى و ابو مسلم ,يعنى گويى به سوى علم و نشانه اى كه برايشان نصب شده است مى روند و مى شتابند.
معاد 3 ((خصوصيت محشر)).
