قرآن .
((هر آينه , تنها تنها, همان گونه كه در آغاز شما را بيافريديم , نزد ما آمده ايد در حالى كه هر چه را ارزانـيـتـان داشـتـه بـوديـم پـشـت سـرنـهـاده ايـدو هـيـچ يـك ازشـفيعانتان را كه مى پنداشتيد شريكانتان هستند,همراهتان نمى بينيم از هم بريده شده ايد و پندار خود را گمگشته يافته ايد)).
((در آن روز از پـى آن فرا خواننده كه هيچ كژى را در او راه نيست , روان گردند و صداها در برابر خداى رحمان به خشوع مى گرايد و از هيچ كس جز صداى پايى نخواهيد شنيد)).
((روزى كه روح و فرشتگان به صف مى ايستند و كس سخن نمى گويد, مگر آن كه خداى رحمان به او رخصت دهد و اوسخن به صواب گويد)).
((در آن روز مـردم پـراكنده از گورها بيرون مى آيند, تا اعمالشان به آنها نشان داده شود پس هر كس همسنگ ذره اى نيكى كرده باشد آن را مى بيند و هر كس همسنگ ذره اى بدى كرده باشد آن را مى بيند)).
((روزى كه مردم چون پروانگان پراكنده , باشند)).
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : آدمـى آن گـونـه كـه زندگى كرده است , مى ميرد و بر همان حالى كه مرده است , برانگيخته مى شود.
ـ ابـو سـعيد چون هنگام مرگش در رسيد, جامه هايى نو خواست و آنها را پوشيد سپس گفت :از پيامبر خدا(ص ) شنيدم كه مرده در همان لباسى كه با آن مرده است , برانگيخته مى شود ((3)) .
ـ پيامبر خدا(ص ) : همانا شما به صورت پابرهنه و عريان و ختنه ناشده , خدا را ديدار مى كنيد.
ـ در روايتى ديگر آمده است : پيامبر خدا(ص ) در ميان ما برخاست و شروع به موعظه كرد وفرمود : اى مـردم ! هـمـانـا شـمـا بـه صورت پابرهنه و عريان و ختنه نا شده , در پيشگاه خداوندمحشور مى شويد ((همان گونه كه در آغاز آفريديم , او را بر گردانيم )).
ـ ابـوذر رحـمـه اللّه : آن راستگوى تصديق شده (پيامبر(ص )) به من فرمود كه مردم در سه گروه محشور مى شوند : گروهى در حالى كه سواره اند و سير و پوشيده , گروهى فرشتگان آنها رابه رو بر زمين مى كشند و در آتش محشورشان مى كنند و گروهى راه مى روند و تند پيش مى روند.
ـ پيامبر خدا(ص ) : در روز قيامت خداوند مردمى را به صورت مورچه بر مى انگيزد كه مردمان آنها را لـگـدمـال مى كنند پس , گفته مى شود : اينها كيستند كه به شكل مورچه اند؟
گفته مى شود : اينان متكبران دنيايند.
ـ امام على (ع ) : اى بى خبر كجرو بشنو از اندرزگوى راهنما, روز رستاخيز, روز عرضه اعمال و باز خواست و پاداش و كيفر قرار داده شده است , روزى كه كارهاى مردم به آن جا برگردانده مى شود و هـمـه گـناهان شماره مى گردد, روزى كه حلقه چشمها گداخته مى شود و آبستنها آنچه در شكم دارند فرو مى نهند.
ـ زمـان بـعـد از برانگيخته شدن سخت تر از قبر است , روزى است كه در آن كودكان خردسال پير مى شوند و بزرگسالان هوش از سرشان مى رود و جنينها سقط مى شوند هول و هراس آن روز حتى فرشتگان بى گناه را به وحشت مى افكند چه رسد به كسى كه با گوش و چشم و زبان ودست و پا و شـرمگاه و شكم خويش گناه كرده است (واى بر او) اگر خداوند وى را نيامرزد و ازآن روز بر او رحم نكند.
ـ روز قـيـامـت روزى اسـت كـه خـداونـد هـمگان را, از اولين نفر تا آخرين نفر, براى رسيدگى بـه حـسـابـشـان و جزاى اعمالشان گرد مى آورد, در حالى كه به فروتنى ايستاده اند و عرق از سر ورويشان مى ريزد و زمين آنها را مى لرزاند (در آن روز) نيكو حالترين مردم كسى است كه جايگاهى بيابد و براى خود جايى پيدا كند!.
ـ پيامبر خدا(ص ) : در روز قيامت , همگان تشنه وارد مى شوند.
ـ در تاريكى روز قيامت , شعار مردم لا اله الا اللّه است .
ـ امام صادق (ع ) : روز قيامت كه مردم در برابر پروردگار جهانيان برخيزند, چنان نزديك به هم و فـشرده اند كه سهم هر كس از زمين به اندازه جاى پاى اوست , مانند تير در تيردان كه نمى تواند از جاى خود تكان بخورد.
((هر آينه , تنها تنها, همان گونه كه در آغاز شما را بيافريديم , نزد ما آمده ايد در حالى كه هر چه را ارزانـيـتـان داشـتـه بـوديـم پـشـت سـرنـهـاده ايـدو هـيـچ يـك ازشـفيعانتان را كه مى پنداشتيد شريكانتان هستند,همراهتان نمى بينيم از هم بريده شده ايد و پندار خود را گمگشته يافته ايد)).
((در آن روز از پـى آن فرا خواننده كه هيچ كژى را در او راه نيست , روان گردند و صداها در برابر خداى رحمان به خشوع مى گرايد و از هيچ كس جز صداى پايى نخواهيد شنيد)).
((روزى كه روح و فرشتگان به صف مى ايستند و كس سخن نمى گويد, مگر آن كه خداى رحمان به او رخصت دهد و اوسخن به صواب گويد)).
((در آن روز مـردم پـراكنده از گورها بيرون مى آيند, تا اعمالشان به آنها نشان داده شود پس هر كس همسنگ ذره اى نيكى كرده باشد آن را مى بيند و هر كس همسنگ ذره اى بدى كرده باشد آن را مى بيند)).
((روزى كه مردم چون پروانگان پراكنده , باشند)).
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : آدمـى آن گـونـه كـه زندگى كرده است , مى ميرد و بر همان حالى كه مرده است , برانگيخته مى شود.
ـ ابـو سـعيد چون هنگام مرگش در رسيد, جامه هايى نو خواست و آنها را پوشيد سپس گفت :از پيامبر خدا(ص ) شنيدم كه مرده در همان لباسى كه با آن مرده است , برانگيخته مى شود ((3)) .
ـ پيامبر خدا(ص ) : همانا شما به صورت پابرهنه و عريان و ختنه ناشده , خدا را ديدار مى كنيد.
ـ در روايتى ديگر آمده است : پيامبر خدا(ص ) در ميان ما برخاست و شروع به موعظه كرد وفرمود : اى مـردم ! هـمـانـا شـمـا بـه صورت پابرهنه و عريان و ختنه نا شده , در پيشگاه خداوندمحشور مى شويد ((همان گونه كه در آغاز آفريديم , او را بر گردانيم )).
ـ ابـوذر رحـمـه اللّه : آن راستگوى تصديق شده (پيامبر(ص )) به من فرمود كه مردم در سه گروه محشور مى شوند : گروهى در حالى كه سواره اند و سير و پوشيده , گروهى فرشتگان آنها رابه رو بر زمين مى كشند و در آتش محشورشان مى كنند و گروهى راه مى روند و تند پيش مى روند.
ـ پيامبر خدا(ص ) : در روز قيامت خداوند مردمى را به صورت مورچه بر مى انگيزد كه مردمان آنها را لـگـدمـال مى كنند پس , گفته مى شود : اينها كيستند كه به شكل مورچه اند؟
گفته مى شود : اينان متكبران دنيايند.
ـ امام على (ع ) : اى بى خبر كجرو بشنو از اندرزگوى راهنما, روز رستاخيز, روز عرضه اعمال و باز خواست و پاداش و كيفر قرار داده شده است , روزى كه كارهاى مردم به آن جا برگردانده مى شود و هـمـه گـناهان شماره مى گردد, روزى كه حلقه چشمها گداخته مى شود و آبستنها آنچه در شكم دارند فرو مى نهند.
ـ زمـان بـعـد از برانگيخته شدن سخت تر از قبر است , روزى است كه در آن كودكان خردسال پير مى شوند و بزرگسالان هوش از سرشان مى رود و جنينها سقط مى شوند هول و هراس آن روز حتى فرشتگان بى گناه را به وحشت مى افكند چه رسد به كسى كه با گوش و چشم و زبان ودست و پا و شـرمگاه و شكم خويش گناه كرده است (واى بر او) اگر خداوند وى را نيامرزد و ازآن روز بر او رحم نكند.
ـ روز قـيـامـت روزى اسـت كـه خـداونـد هـمگان را, از اولين نفر تا آخرين نفر, براى رسيدگى بـه حـسـابـشـان و جزاى اعمالشان گرد مى آورد, در حالى كه به فروتنى ايستاده اند و عرق از سر ورويشان مى ريزد و زمين آنها را مى لرزاند (در آن روز) نيكو حالترين مردم كسى است كه جايگاهى بيابد و براى خود جايى پيدا كند!.
ـ پيامبر خدا(ص ) : در روز قيامت , همگان تشنه وارد مى شوند.
ـ در تاريكى روز قيامت , شعار مردم لا اله الا اللّه است .
ـ امام صادق (ع ) : روز قيامت كه مردم در برابر پروردگار جهانيان برخيزند, چنان نزديك به هم و فـشرده اند كه سهم هر كس از زمين به اندازه جاى پاى اوست , مانند تير در تيردان كه نمى تواند از جاى خود تكان بخورد.
