قرآن .
((روزى كه پرهيزگاران را در پيشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان ((4)) گرد آوريم )).
((چهره هايى در آن روز درخشانند خندان و شادانند)).
((روزى كـه مـردان و زنان مؤمن را بينى كه نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان مى رود آتش سزاوار شماست وبد سرانجامى است )).
((آن وحـشت بزرگ غمگينشان نكند و فرشتگان به ديدارشان آيند, كه اين همان روز شماست كه وعده داده مى شديد)).
ـ امـام باقر(ع ), درباره آيه ((در آن روز, خدا پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده اند فرونگذارد و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد)), فرمود: هر كس در آن روز نورى داشته باشد, نجات مى يابد و هر مؤمنى براى خود نورى دارد.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ), دربـاره آيـه ((روزى كـه پـرهـيـزگـاران را در پيشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوريم )), فرمود : فرستادگان جز سواره نيستند آنان مردانى هستند كه تـقواى خدا در پيش گرفتند پس خداوند دوستدار آنها شد و برگزيدشان و از كارهايشان خشنود گرديدو از اين رو, آنان را پرهيزگاران ناميد.
ـ هنگامى كه حضرت على (ع ) از پيامبر خدا(ص ) درباره آيه ((روزى كه پرهيزگاران را درپيشگاه خـداى رحـمـان بـه صـورت فـرسـتادگان گرد آوريم )) پرسيد و عرض كرد : اى پيامبر خدا!آيا هـياتهاى اعزامى جز سواره هستند؟
ـ : سوگند به آن كه جانم در دست اوست , پرهيزگاران چون از گـورهاى خود بيرون آيند با شتران سفيد بالدارى كه جهازشان طلاست رو به رومى شوند بند كفشهايشان نورى درخشان است , فاصله هر قدم آن شتران به اندازه اى است كه چشم كار مى كند.
ـ امـام صـادق (ع ), دربـاره آيـه ((روزى كـه پـرهـيـزگـاران را در پـيـشـگـاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوريم )), فرمود : سوار بر اشتران نژاده محشور مى شوند.
ـ پـيامبر خدا(ص ) : چهار چيز است كه در هر كس باشد از آن روز وحشت بزرگ در امان است : هر گـاه چـيـزى بـه او داده شـود, بـگـويد : الحمدللّه , هر گاه گناهى كند, بگويد : استغفر اللّه , هر گـاه مـصـيـبـتـى بـه او رسـد, بگويد : انا للّه و انا اليه راجعون , هر گاه نيازى داشته باشد, آن را ازپروردگارش بخواهد و هر گاه از چيزى بترسد, به پروردگارش پناه برد.
ـ هر كس با فحشا و شهوتى رو به رو شود و از ترس خداى عزوجل از آن دورى كند, خداوندآتش را بـر او حـرام گرداند و از آن وحشت بزرگ ايمنش دارد و آنچه را كه در كتاب خود درآيه ((و براى آن كه از مقام و عظمت پروردگارش بترسد دو بهشت است )) به او وعده داده است , عملى سازد.
ـ هـر كـس بـه جاى دشمنى با مردم با نفس خود دشمنى ورزد, خداوند او را از هراس روزقيامت ايمن دارد.
((روزى كه پرهيزگاران را در پيشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان ((4)) گرد آوريم )).
((چهره هايى در آن روز درخشانند خندان و شادانند)).
((روزى كـه مـردان و زنان مؤمن را بينى كه نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان مى رود آتش سزاوار شماست وبد سرانجامى است )).
((آن وحـشت بزرگ غمگينشان نكند و فرشتگان به ديدارشان آيند, كه اين همان روز شماست كه وعده داده مى شديد)).
ـ امـام باقر(ع ), درباره آيه ((در آن روز, خدا پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده اند فرونگذارد و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد)), فرمود: هر كس در آن روز نورى داشته باشد, نجات مى يابد و هر مؤمنى براى خود نورى دارد.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ), دربـاره آيـه ((روزى كـه پـرهـيـزگـاران را در پيشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوريم )), فرمود : فرستادگان جز سواره نيستند آنان مردانى هستند كه تـقواى خدا در پيش گرفتند پس خداوند دوستدار آنها شد و برگزيدشان و از كارهايشان خشنود گرديدو از اين رو, آنان را پرهيزگاران ناميد.
ـ هنگامى كه حضرت على (ع ) از پيامبر خدا(ص ) درباره آيه ((روزى كه پرهيزگاران را درپيشگاه خـداى رحـمـان بـه صـورت فـرسـتادگان گرد آوريم )) پرسيد و عرض كرد : اى پيامبر خدا!آيا هـياتهاى اعزامى جز سواره هستند؟
ـ : سوگند به آن كه جانم در دست اوست , پرهيزگاران چون از گـورهاى خود بيرون آيند با شتران سفيد بالدارى كه جهازشان طلاست رو به رومى شوند بند كفشهايشان نورى درخشان است , فاصله هر قدم آن شتران به اندازه اى است كه چشم كار مى كند.
ـ امـام صـادق (ع ), دربـاره آيـه ((روزى كـه پـرهـيـزگـاران را در پـيـشـگـاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوريم )), فرمود : سوار بر اشتران نژاده محشور مى شوند.
ـ پـيامبر خدا(ص ) : چهار چيز است كه در هر كس باشد از آن روز وحشت بزرگ در امان است : هر گـاه چـيـزى بـه او داده شـود, بـگـويد : الحمدللّه , هر گاه گناهى كند, بگويد : استغفر اللّه , هر گـاه مـصـيـبـتـى بـه او رسـد, بگويد : انا للّه و انا اليه راجعون , هر گاه نيازى داشته باشد, آن را ازپروردگارش بخواهد و هر گاه از چيزى بترسد, به پروردگارش پناه برد.
ـ هر كس با فحشا و شهوتى رو به رو شود و از ترس خداى عزوجل از آن دورى كند, خداوندآتش را بـر او حـرام گرداند و از آن وحشت بزرگ ايمنش دارد و آنچه را كه در كتاب خود درآيه ((و براى آن كه از مقام و عظمت پروردگارش بترسد دو بهشت است )) به او وعده داده است , عملى سازد.
ـ هـر كـس بـه جاى دشمنى با مردم با نفس خود دشمنى ورزد, خداوند او را از هراس روزقيامت ايمن دارد.
