.
ناسرگى .
ـ امام على (ع ) : ناسرگى , خصلت مردمان سركش است .
ـ ناسرگى , موجب ناسزا شنيدن مى شود.
ـ ناسرگى , بدترين نيرنگ است .
ـ ناسرگى , از اخلاق فرومايگان است .
ـ ناسره , زبانش شيرين است و دلش تلخ .
ـ از نشانه هاى بدبختى , ناسرگى با دوست است .
ـ بدترين مردم , كسى است كه با مردم ناسرگى كند.
ـ امـام كاظم (ع ) چون بر هشام بن حكم كه در سايه (تاريكى ) مشغول فروختن پارچه شاپورى بود, گـذشـت , فـرمـود : اى هـشـام ! فـروختن كالا در سايه ناسرگى است , و ناسرگى (در معامله ) روانيست .
ـ به امام صادق (ع ) عرض شد : مردى از يك ماده غذايى دو نوع آن را دارد و قيمت هر دويكى است امـا يـكـى مـرغـوبـتـر از ديـگرى مى باشد لذا آنها را با هم مخلوط مى كند و همه را به يك قيمت مـى فـروشد حضرت فرمود : درست نيست كه اين كار را بكند و بدين وسيله به مسلمانان غش روا دارد مگراين كه واقعيت را به آنها بگويد.
ـ ابـو سـبـاع : نـاقـه اى از مـنـزل واثـلـة بـن اسـقـع خـريـدم و چـون آن را بـيـرون آوردم ,ـ4ً;ج;ژخ& ّب;€ درحـالى كه ازارش به زمين كشيده مى شد, خودش را به من رساند و گفت : خريدى ؟
گفتم : آرى گفت :خصوصيت آن را برايت توضيح مى دهم گفتم : چه خصوصيتى دارد؟
گفت : شترى چاق و سـالـم اسـت پـرسـيـد : بـراى سـفـر مـى خواهى يا براى گوشتش ؟
گفتم : آن را براى سفر حج مـى خـواهـم گـفـت : پس , آن را پس بده صاحب شتر گفت : خدا خيرت دهد, مى خواهى كار را بر مـن خراب كنى (معامله را به هم بزنى )؟
گفت :من از پيامبرخدا(ص ) شنيدم كه مى فرمايد : بر هيچ كـس روانـيـسـت چـيـزى را بـفـروشد, مگر اين كه هر عيب و ايرادى دارد به خريدار بگويد و هر كس ديگرى هم از آن عيبها اطلاع داشته باشد بايد بگويد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : مسلمان , برادر مسلمان است و بر هيچ مسلمانى روا نيست , كالاى معيوبى را به برادرش بفروشد, مگر اين كه او را از آن عيب آگاه سازد.
ـ مـؤمـنـان با يكديگر يكرنگ و مهربانند هر چند خانه ها و پيكرهايشان از هم دور باشد ونابكاران با يكديگر دغلكار و خيانتكارند هر چند خانه ها و پيكرهايشان نزديك به هم باشد.
