ـ پيامبر خدا(ص ) : خشم , اخگرى از شيطان است .

ـ امـام بـاقـر(ع ) : بـراسـتـى كـه ايـن خـشـم اخـگـرى از شـيـطـان است كه در دل فرزند آدم بـرافـروخته مى شود هرگاه فردى از شما عصبانى مى شود, چشمانش سرخ مى گردد و رگهاى گردنش بادمى كند و شيطان به درون او راه مى يابد.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : بـدانـيـد كـه خـشـم اخـگرى است در دل فرزند آدم مگر نمى بينيد كه چشمانش سرخ مى شود و رگهاى گردنش باد مى كند هر كس احساس كرد كه به خشم در آمده است , به زمين بچسبد (بنشيند).
ـ امام على (ع ) : خشم , آتش دلهاست .

ـ خـشـم , آتشى فروزان است هر كس خشم خود را فرو خورد, اين آتش را خاموش كرده است و هر كس جلو آن را رها كند, پيش از هر كس خود در آتش آن مى سوزد.
ـ هنگامى كه عبداللّه بن عباس را در بصره جانشين خود كرد, به او سفارش فرمود : از خشم بپرهيز كه آن سبك مغزى است و از سوى شيطان است .

ـ در نامه خود به حارث همدانى , مى فرمايد : از خشم بپرهيز كه آن از سپاهيان بزرگ شيطان است .