.
قرآن .
((دانـاى نهان است و كسى را بر غيب خود آگاه نمى كند جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد, كه [در اين صورت ] براى او از پيش رو و از پشت سرش , نگاهبانانى بر خواهد گماشت )).
ـ امـام صـادق (ع ) : نـاقـه پيامبر خدا(ص ) گم شد مردم گفتند : ما را از آسمان خبر مى دهد, اما ازشـتـرش خـبـرمـان نمى دهد (و نمى داند كجاست ) پس , جبرئيل بر حضرت فرود آمد و گفت :اى مـحـمـد! نـاقـه ات در فـلان و بهمان دره است و مهارش به فلان و بهمان درخت پيچ خورده اسـت امـام صادق فرمود : پس , پيامبر خدا(ص ) منبر رفت و خدا را حمد و ثنا گفت و فرمود : هلا اى مـردم ! شما درباره (گم شدن ) ناقه من حرفها زديد بدانيد كه آنچه خداوند به من داد, بهتر از آن چيزى است كه از من گرفت بدانيد كه ناقه من در فلان و بهمان وادى است و مهارش به فلان وبـهـمـان درخـت پـيـچ خورده است مردم به طرف ناقه شتافتند و ديدند همان گونه است كه پيامبرخدا(ص ) فرموده بود.
ـ نـاقـه پـيـامبر(ص ) گم شد منافقان دست به تبليغات سؤ زدند و گفتند : او از اسرار آسمان به مـاخـبـر مى دهد, اما نمى داند ناقه اش كجاست حضرت اين سخن را شنيد و فرمود : درست است كـه مـن از اسـرار آسـمـان بـه شـمـا خبر مى دهم , اما از اين اسرار جز آن چه را كه خداوند به من آمـوخـته باشد, نمى دانم چون مردم در اين باره دستخوش وسوسه شيطان شدند, پيامبر آنان را از حـال ناقه خود آگاهانيد و نشانيهاى درختى را كه شتر به آن گره خورده بود به ايشان داد مردم رفـتـنـدو ديـدند كه شتر, همان گونه كه پيامبر فرموده بود, مهارش به درختى با همان نشانيها آويخته شده است .
ـ امـام صـادق (ع ) : در جـنـگ تـبـوك ناقه پيامبر خدا(ص ) گم شد منافقان گفتند : براى ما از غيب مى گويد اما جاى شترش را نمى داند! جبرئيل بر پيامبر(ص ) فرود آمد و گفته منافقان را به اطـلاع حـضرت رساند و گفت : ناقه ات در فلان دره مى باشد و مهارش به درخت تنومندى گير كـرده اسـت پـس پـيـامبر خدا(ص ) نداى نماز جماعت سر داد مردم جمع شدند حضرت فرمود : اى مردم ! ناقه من در فلان دره است مردم به طرف آن شتافتند و شتر را يافتند.
((دانـاى نهان است و كسى را بر غيب خود آگاه نمى كند جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد, كه [در اين صورت ] براى او از پيش رو و از پشت سرش , نگاهبانانى بر خواهد گماشت )).
ـ امـام صـادق (ع ) : نـاقـه پيامبر خدا(ص ) گم شد مردم گفتند : ما را از آسمان خبر مى دهد, اما ازشـتـرش خـبـرمـان نمى دهد (و نمى داند كجاست ) پس , جبرئيل بر حضرت فرود آمد و گفت :اى مـحـمـد! نـاقـه ات در فـلان و بهمان دره است و مهارش به فلان و بهمان درخت پيچ خورده اسـت امـام صادق فرمود : پس , پيامبر خدا(ص ) منبر رفت و خدا را حمد و ثنا گفت و فرمود : هلا اى مـردم ! شما درباره (گم شدن ) ناقه من حرفها زديد بدانيد كه آنچه خداوند به من داد, بهتر از آن چيزى است كه از من گرفت بدانيد كه ناقه من در فلان و بهمان وادى است و مهارش به فلان وبـهـمـان درخـت پـيـچ خورده است مردم به طرف ناقه شتافتند و ديدند همان گونه است كه پيامبرخدا(ص ) فرموده بود.
ـ نـاقـه پـيـامبر(ص ) گم شد منافقان دست به تبليغات سؤ زدند و گفتند : او از اسرار آسمان به مـاخـبـر مى دهد, اما نمى داند ناقه اش كجاست حضرت اين سخن را شنيد و فرمود : درست است كـه مـن از اسـرار آسـمـان بـه شـمـا خبر مى دهم , اما از اين اسرار جز آن چه را كه خداوند به من آمـوخـته باشد, نمى دانم چون مردم در اين باره دستخوش وسوسه شيطان شدند, پيامبر آنان را از حـال ناقه خود آگاهانيد و نشانيهاى درختى را كه شتر به آن گره خورده بود به ايشان داد مردم رفـتـنـدو ديـدند كه شتر, همان گونه كه پيامبر فرموده بود, مهارش به درختى با همان نشانيها آويخته شده است .
ـ امـام صـادق (ع ) : در جـنـگ تـبـوك ناقه پيامبر خدا(ص ) گم شد منافقان گفتند : براى ما از غيب مى گويد اما جاى شترش را نمى داند! جبرئيل بر پيامبر(ص ) فرود آمد و گفته منافقان را به اطـلاع حـضرت رساند و گفت : ناقه ات در فلان دره مى باشد و مهارش به درخت تنومندى گير كـرده اسـت پـس پـيـامبر خدا(ص ) نداى نماز جماعت سر داد مردم جمع شدند حضرت فرمود : اى مردم ! ناقه من در فلان دره است مردم به طرف آن شتافتند و شتر را يافتند.
