.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : غـيـبت كردن در (نابودى ) دين مرد, زودتر كارگر افتد تا بيمارى خوره دراندرون او.
ـ هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند, خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او رانپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.
ـ روز قـيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى دارند و كارنامه اش را به اومى دهند, امـا حـسـنـات خود را در آن نمى بيند عرض مى كند : الهى ! اين كارنامه من نيست ! زيرامن در آن طاعات خود را نمى بينم ! به او گفته مى شود : پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش عمل تو بـه سـبـب غـيـبـت كردن از مردم بر باد رفت سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مـى دهـند در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند عرض مى كند : الهى ! اين كارنامه من نيست ! زيرا من اين طاعات را به جا نياورده ام ! گفته مى شود : فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم .
ـ كـارنـامـه گـشـوده شـده مـرد را بـه او مـى دهـنـد و او عـرض مـى كـنـد : پـروردگـارا!ـ اريز پـس فـلان وبـهـمـان كارهاى نيك كه كرده ام كجاست , در كارنامه ام نيستند؟
خداوند مى فرمايد : با غيبت كردن از مردم , آنها را پاك كردى .
ـ امـام عـلـى (ع ) : از آنـچـه مـردم دربـاره تـو مـى گـويند ناراحت نشو, زيرا اگر چنان باشد كه آنـهـامـى گويند در كيفر گناه تو تعجيل شده است , واگر چنان نباشد كه آنها گفته اند (غيبت آنها)حسنه اى باشد كه تو نكرده اى (بلكه آنها براى تو تحصيل كرده اند).
ـ امـام صـادق (ع ) : هـر كـس عـلـيه يك مؤمن مطلبى نقل كند كه بخواهد با آن او را بدنام سازد وشخصيتش را از بين ببرد تا بدين سبب از چشم مردم بيفتد, خداى عزوجل او را از ولايت خودبه ولايت شيطان درآورد.
ـ پـيـامـبر خدا(ص ) : هر كس در ماه رمضان از مسلمانى غيبت كند, براى روزه اش مزدى دريافت نخواهد كرد.
ـ هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند, خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او رانپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.
ـ روز قـيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى دارند و كارنامه اش را به اومى دهند, امـا حـسـنـات خود را در آن نمى بيند عرض مى كند : الهى ! اين كارنامه من نيست ! زيرامن در آن طاعات خود را نمى بينم ! به او گفته مى شود : پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش عمل تو بـه سـبـب غـيـبـت كردن از مردم بر باد رفت سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مـى دهـند در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند عرض مى كند : الهى ! اين كارنامه من نيست ! زيرا من اين طاعات را به جا نياورده ام ! گفته مى شود : فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم .
ـ كـارنـامـه گـشـوده شـده مـرد را بـه او مـى دهـنـد و او عـرض مـى كـنـد : پـروردگـارا!ـ اريز پـس فـلان وبـهـمـان كارهاى نيك كه كرده ام كجاست , در كارنامه ام نيستند؟
خداوند مى فرمايد : با غيبت كردن از مردم , آنها را پاك كردى .
ـ امـام عـلـى (ع ) : از آنـچـه مـردم دربـاره تـو مـى گـويند ناراحت نشو, زيرا اگر چنان باشد كه آنـهـامـى گويند در كيفر گناه تو تعجيل شده است , واگر چنان نباشد كه آنها گفته اند (غيبت آنها)حسنه اى باشد كه تو نكرده اى (بلكه آنها براى تو تحصيل كرده اند).
ـ امـام صـادق (ع ) : هـر كـس عـلـيه يك مؤمن مطلبى نقل كند كه بخواهد با آن او را بدنام سازد وشخصيتش را از بين ببرد تا بدين سبب از چشم مردم بيفتد, خداى عزوجل او را از ولايت خودبه ولايت شيطان درآورد.
ـ پـيـامـبر خدا(ص ) : هر كس در ماه رمضان از مسلمانى غيبت كند, براى روزه اش مزدى دريافت نخواهد كرد.
