.
ـ پـيامبر خدا(ص ) به ابوذر فرمود : اى اباذر! از غيبت بپرهيز كه غيبت بدتر از زناست عرض كردم : اى پيامبر خدا! غيبت چيست ؟
فرمود : غيبت اين است كه از برادرت چيزى بگويى كه خوش ندارد عـرض كـردم : اى پيامبر خدا! اگر آنچه درباره او گفته مى شود در او باشد چه ؟
فرمود : بدان كه اگر آنچه در او هست بگويى غيبتش كرده اى و اگر آنچه در او نيست بگويى , به او بهتان زده اى .
ـ آيا مى دانيد غيبت چيست ؟
عرض كردند : خدا و پيامبر او بهتر مى دانند فرمود : اين كه ازبرادرت چـيزى بگويى كه خوش ندارد عرض شد: اگر آنچه مى گويم در برادرم بود چه ؟
فرمود :اگر آنچه مى گويى در او باشد, غيبتش كرده اى و اگر آنچه مى گويى در او نباشد, به وى بهتان زده اى .
ـ غيبت آن است كه آنچه (از عيب ) در كسى هست , پشت سر او بگويى .
ـ هر كس از كسى چيزى بگويد كه در وجود او هست , غيبتش كرده است .
ـ غيبت آن است كه از برادرت چيزى بگويى , كه خوش ندارد.
ـ هر چيزى كه خوش ندارى رو به روى برادرت بگويى , آن غيبت است .
ـ امـام صادق (ع ) : غيبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه در او هست , اما خداوندآن را پـوشانده است اما اگر چيزى بگويى كه در او نيست اين مشمول اين سخن خداوند است كه : ((هر آينه بهتان يا گناهى آشكار به دوش كشيد)).
ـ امـام كاظم (ع ) : هر كس پشت سر ديگرى چيزى بگويد كه در او هست و مردم هم آن رامى دانند غـيبتش نكرده است , اما اگركسى پشت سرش چيزى را بگويد كه در او هست ولى مردم نمى دانند, غيبتش كرده است .
ـ امـام صـادق (ع ) : غـيـبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه خداوند آن را پوشيده نگه داشته است , اما (ذكر) خصلتهاى آشكارى چون تندخويى و شتابزدگى غيبت نيست .
فرمود : غيبت اين است كه از برادرت چيزى بگويى كه خوش ندارد عـرض كـردم : اى پيامبر خدا! اگر آنچه درباره او گفته مى شود در او باشد چه ؟
فرمود : بدان كه اگر آنچه در او هست بگويى غيبتش كرده اى و اگر آنچه در او نيست بگويى , به او بهتان زده اى .
ـ آيا مى دانيد غيبت چيست ؟
عرض كردند : خدا و پيامبر او بهتر مى دانند فرمود : اين كه ازبرادرت چـيزى بگويى كه خوش ندارد عرض شد: اگر آنچه مى گويم در برادرم بود چه ؟
فرمود :اگر آنچه مى گويى در او باشد, غيبتش كرده اى و اگر آنچه مى گويى در او نباشد, به وى بهتان زده اى .
ـ غيبت آن است كه آنچه (از عيب ) در كسى هست , پشت سر او بگويى .
ـ هر كس از كسى چيزى بگويد كه در وجود او هست , غيبتش كرده است .
ـ غيبت آن است كه از برادرت چيزى بگويى , كه خوش ندارد.
ـ هر چيزى كه خوش ندارى رو به روى برادرت بگويى , آن غيبت است .
ـ امـام صادق (ع ) : غيبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه در او هست , اما خداوندآن را پـوشانده است اما اگر چيزى بگويى كه در او نيست اين مشمول اين سخن خداوند است كه : ((هر آينه بهتان يا گناهى آشكار به دوش كشيد)).
ـ امـام كاظم (ع ) : هر كس پشت سر ديگرى چيزى بگويد كه در او هست و مردم هم آن رامى دانند غـيبتش نكرده است , اما اگركسى پشت سرش چيزى را بگويد كه در او هست ولى مردم نمى دانند, غيبتش كرده است .
ـ امـام صـادق (ع ) : غـيـبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه خداوند آن را پوشيده نگه داشته است , اما (ذكر) خصلتهاى آشكارى چون تندخويى و شتابزدگى غيبت نيست .