.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : كـسـى كـه با مردم معامله كند و به آنان ستم نكند و با آنان سخن بگويد ودروغ نـگـويـد و وعـده شـان دهـد و خـلـف وعـده نـكـند, او از كسانى است كه مروتش كامل و عدالتش آشكار است و برادرى كردن با او واجب و غيبت كردنش حرام است .
ـ امـام صـادق (ع ) : سـه چـيـز اسـت كـه در هـر كـس بـاشـنـد چـهار چيز را بر مردم در قبال او واجـب گـردانـنـد:كـسى كه هرگاه به مردم سخنى بگويد, دروغ نگويد و هرگاه با آنان آميزش داشته باشد, به ايشان ستم نكند و هرگاه وعده شان دهد خلف وعده نكند, لازم است كه عدالتش در مـيـان مردم آشكار شودو مروتش در ميان آنان هويدا گردد و غيبت از او بر مردم حرام باشد و برادرى كردن با او بر آنان واجب آيد.
ـ كـسـى كـه بـه چـشـم خـود نـديـده اى گـنـاهـى كـرده است يا دو شاهد گواهى ندهند كه مرتكب گناهى شده است , او عادل و پاكدامن به شمار مى آيد و شهادتش پذيرفته است , هر چند به نـظـرخـودش گـنـهـكار باشد و هر كس از آنچه در اين شخص وجود دارد غيبت كند, از ولايت خداى عزوجل بيرون است و داخل ولايت شيطان مى باشد.
ـ امـام صـادق (ع ) : سـه چـيـز اسـت كـه در هـر كـس بـاشـنـد چـهار چيز را بر مردم در قبال او واجـب گـردانـنـد:كـسى كه هرگاه به مردم سخنى بگويد, دروغ نگويد و هرگاه با آنان آميزش داشته باشد, به ايشان ستم نكند و هرگاه وعده شان دهد خلف وعده نكند, لازم است كه عدالتش در مـيـان مردم آشكار شودو مروتش در ميان آنان هويدا گردد و غيبت از او بر مردم حرام باشد و برادرى كردن با او بر آنان واجب آيد.
ـ كـسـى كـه بـه چـشـم خـود نـديـده اى گـنـاهـى كـرده است يا دو شاهد گواهى ندهند كه مرتكب گناهى شده است , او عادل و پاكدامن به شمار مى آيد و شهادتش پذيرفته است , هر چند به نـظـرخـودش گـنـهـكار باشد و هر كس از آنچه در اين شخص وجود دارد غيبت كند, از ولايت خداى عزوجل بيرون است و داخل ولايت شيطان مى باشد.
