عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمّدٍ عَنِ الْمِنْقَرِیّ عَنْ عَلِیّ بْنِ هَاشِمِ بْنِ الْبَرِیدِ عَنْ أَبِیهِ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى عَلِیّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع فَسَأَلَهُ عَنْ مَسَائِلَ فَأَجَابَ ثُمّ عَادَ لِیَسْأَلَ عَنْ مِثْلِهَا فَقَالَ عَلِیّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع مَكْتُوبٌ فِی الْإِنْجِیلِ لَا تَطْلُبُوا عِلْمَ مَا لَا تَعْلَمُونَ وَ لَمّا تَعْمَلُوا بِمَا عَلِمْتُمْ فَإِنّ الْعِلْمَ إِذَا لَمْ یُعْمَلْ بِهِ لَمْ یَزْدَدْ صَاحِبُهُ إِلّا كُفْراً وَ لَمْ یَزْدَدْ مِنَ اللّهِ إِّا بُعْداً

 

مردى خدمت امام چهارم علیه السلام آمد و از او مسائلى پرسید و آنحضرت جواب داد سپس بازگشت تا همچنان بپرسد حضرت فرمود: در انجیل نوشته است كه: تا بدانچه دانسته‏اید عمل نكرده‏اید از آنچه نمیدانید نپرسید، همانا علمى كه به آن عمل نشود جز كفر (ناسپاسى) داننده و دورى او را از خدا نیفزاید.

اصول كافى جلد 1 ص :56 روایة: 4