نام مقدس: محمد
القاب مبارک: مهدي , حجه الله , منتظر , قائم , صاحب الزمان.
کنية شريف: ابوالقاسم , ابوعبدالله
محل ولادت: شهر مقدس سامراء
سال ولادت: (255) يا (256) هجري
روز ولادت: روز جمعه، پانزدهم ماه مبارک شعبان
ساعت ولادت : موقع طلوع فجر
نسب حضرت از طرف پدر
پدر بزرگوارشان حضرت امام حسن عسكرى (ع) است . حسن بن على بن محمد بن على، ملقَب به عسكرى، يازدهمين امام از ائمه معصوم(ع)، پدر حضرت مهدى(ع) دوازدهمين امام بوده است . حضرت عسكرى(ع)، جز امام مهدى (ع) فرزندى نداشته است.
نسب حضرت از طرف مادر:
مادر بزرگوارشان مليكه روميه، نرجس خاتون است كه سوسن و"صيقل"و"ريحانه"نيز ناميده مى شد. نرجس خاتون از طرف پدر، دختر يشوعا، پسر قيصر روم شرقى و از طرف مادر، نسل شمعون از ياران حضرت عيسى مسيح (ع) و وصىَ او به شمار مى رفته است .
پس امام دوازدهم شيعيان، حضرت محمد بن حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على بن ابى طالب (ع) است كه حسينى الاَب و حَسَنى الأم مى باشد. از طرف فاطمه دختر امام حسن (ع) يعنى مادر امام باقر(ع).
ميلاد
در سحر پانزدهم شعبان سال 255 هجرى قمرى در شهر سامرا حضرت مهدى(ع)چشم جهان را روشن كرد . شب نيمه شعبان، شب بسيار مباركى است و امام باقر(ع) فرمودند: آن شب پس از ليلة القدر، بهترين شب ها است.
منابع
طاهرى ، حبيب الله ، سيماى آفتاب ، ص59 .
مفاتيح الجنان باب دوم.
الزام الناصب ص 138.
روزگار رهايي ج1 ص169.
مفاتيح الجنان باب دوم.
الزام الناصب ص 138.
روزگار رهايي ج1 ص169.
