كسانی كه در خانواده های پرجمعیت بزرگ شده اند، ممكن است به خاطر بیاورند كه این جمله را بارها شنیده اند: «هیس، بچه خوابیده!»
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، نتایج تحقیقات اخیر تایید می كند كه خواب یك بخش منسجم مربوط با نحوه یادگیری نوزادان از دنیای تازه اطرافشان است. ربكا گومز، ریچارد بوتزین و لین نادل سه روانشناس دانشگاه آریزونا در آمریكا در پژوهش های خود دریافته اند: كودكانی كه در طول ساعت روز كمی چرت می زنند به احتمال بیشتر سطح پیشرفته ای از یادگیری موسوم به «انتزاع» را نشان می دهد.
نادل، استاد دانشگاه آریزونا و دستیارانش در این بررسی ها برای تعدادی از كودكان 15 ماهه در طول یك جلسه یادگیری عبارت های ضبط شده ای را كه از یك زبان مصنوعی خلق شده بودند، پخش كردند.
روش این محققان شامل تكرار پخش این عبارتها بود تا جایی كه كودكان با آنها آشنا می شدند. این عبارتها شامل سه واحد بودند و واحدهای اول و آخر یك ارتباط را شكل می دادند. قبل از اینكه آزمایشات آغاز شود، برخی نوزادان كه این زبان مصنوعی را یاد می گرفتند، برنامه معمول چرت روزانه خود را داشتند. برخی دیگر پس از هر جلسه یادگیری اجازه نداشتند كه چرت بزنند.
وقتی كه نوزادان دوباره به آزمایشگاه بازگردانده شدند، دوباره عبارتهای ضبط شده برای آنها پخش شد به همراه مجموعه ای از عبارتهای مختلف كه در آنها همان ارتباط پیش بینی كننده بین واژه های اول و آخر وجود داشته اما جدید بود. محققان با مشاهده دقیق حالات چهره نوزادان به هنگام گوش دادن به عبارتهای قدیمی و جدید توانستند سطح توجه این كودكان را اندازه گیری كنند.
پژوهشگران دریافتند: نوزادانی كه مدت طولانی تری به یك نور چشمك زن مرتبط با عبارت های خاص خیره می شوند در واقع توجه خود را نشان می دادند و این نشان می داد كه این نوزادان عبارت یا ارتباط خاصی را یاد گرفته بودند. در عین حال تفاوت در این یادگیری بین كودكانی كه پس از هر جلسه آموزش خوابیده بودند با كودكانی كه نخوابیده بودند، قابل توجه بود.
محققان دریافتند: نوزادانی كه پس از جلسات نخوابیده بودند، هنوز فقط عبارت هایی را كه در ابتدا یاد گرفته بودند تشخیص می دادند، اما آن دسته از نوزادانی كه بین جلسات خوابیده بودند، می توانستند دانش خود را از ساختار جمله ای برای استنباط روابط قابل پیش بینی با عبارت های جدید، تعمیم دهند.
محققان در پایان چنین نتیجه گیری كردند كه چرت زدن، یادگیری انتزاعی را تقویت می كند كه عبارت از قدرت تشخیص یك الگوی عمومی موجود در اطلاعات جدید است.
جزئیات این تحقیق در نشست سالانه انجمن پیشرفت علمی آمریكا در سان دیگو ارائه شده است.