براي بررسي وضعيت استعمال دخانيات، ترك دخانيات و ميزان بروز سرطان ريه در انگلستان مطالعه اي انجام شده است كه دو پژوهش را يكي در سال 1950 و ديگري در سال 1990 با هم مقايسه كرده است . بر اساس نتايج اين مطالعه مشخص شده است كه ميزان شيوع استعمال دخانيات   در مردان ميانسال بين سالهاي 1950 و 1990 تقريباً نصف شده است و اين همراه با كاهش چشمگيري در ميزان مرگ و مير ناشي از سرطان ريه بوده است . در ضمن آنهايي كه سيگار را ترك كرده اند كمتر از آنهايي كه هنوز سيگار مي كشيده اند دچار سرطان ريه شده اند و هر چه مدت اين ترك بيشتر بوده فايده آن نيز بيشتر شده است . ترك سيگار موجب كاهش 50 درصدي در تعداد افرادي بوده است كه در صورت عدم ترك به سرطان ريه مبتلا ميشده اند .           بر اساس اين مطالعه اگر يك فرد سيگاري ، آنرا در 30 سالگي ترك كند سه برابر كمتر از فردي كه در 50 سالگي و 5 برابر كمتر از كسي كه در 60 سالگي سيگار را ترك مي كند از سرطان ريه مي ميرد   و ترك سيگار قبل از ميانسالي 90 درصد از خطرات ناشي از سيگار را پيشگيري مي كند .