^{خشم مي تواند يك رنجش و ناراحتي زودگذر باشد و يا يك عصبانيت تمام عيار، در هر حال پديده‌اي كاملا طبيعي است و مانند ساير احساسات نشانه سلامت و تندرستي و عواطف انساني مي باشد، اما هنگامي كه از كنترل خارج شود، مي تواند به يك حس مخرب و ويرانگر تبديل شود و پيامدهاي ناگوار در محيط كار، روابط شخصي و در تمامي عرصه‌هاي زندگي شما به وجود آورد.}

^{همه ما با حالت روحي خشم آشنا هستيم و در زندگي بارها آن را تجربه كرده ايم. خشم نوعي هيجان روحي است كه اغلب بر اثر واكنش شخص نسبت به رفتار ناشايست ديگران بروز مي‌كند.}

^{همچنين خشم مي‌تواند حس خود بزرگ بيني را در شما زنده كند. و زودتر ازآنچه تصور مي‌كنيد به سلامت شما آسيب مي رساند.}

^{خشم يك نوع احساس است كه همواره بين دو حالت متغير است: خشم مي تواند عصبانيت و ناراحتي جزئي و يا در نوع حاد آن، واكنشي جنون آميز باشد.}

^{عصبانيت مي‌تواند به دليل حوادث و رويدادهاي بيروني و يا تغييرات دروني باشد. ممكن است شما از شخص خاصي مانند همكاران، اعضاء خانواده و يا رئيس خود رنجيده باشيد و رفتار آن ها باعث عصبانيت شما شده باشد و يا ترافيك و شلوغي شهر شما را خشمگين كند.}

^{فكر كردن و نگراني در مورد مسائل و مشكلات روزمره و يا به يادآوردن وقايعي كه قبلا باعث خشم و ناراحتي شما شده اند نيز از عواملي هستند كه مي توانند خشم شما را برانگيزند.}

^{بيان كردن خشم، صحبت كردن پرخاشگرانه و عكس العمل تند و خشن حالتي غريزي است كه اكثر ما هنگامي كه خشمگين مي شويم، از خود بروز مي‌دهيم.}

^{ابراز كردن خشم به اين معناست كه در بيان خشم خود جسور و منطقي باشيد نه پرخاشگر، اين روش منطقي‌ترين راهكار براي ابراز خشم است. شما بايد ياد بگيريد كه چگونه رفع اتهام كنيد و خود را تبرئه نمائيد و چگونه به اين هدف بدون صدمه زدن به ديگران برسيد.}

^{جسور بودن به اين معني نيست كه قلدر باشيد و به ديگران زور بگوييد، بلكه به اين معني است كه براي خودتان و ديگران ارزش قائل باشيد و با احترام رفتار كنيد و مشكلاتتان را از راه منطقي حل كنيد.}