قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت 
به خدا نزدیکتر باشم.

بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار
اداره انگشت نگاری قرار دهید 

به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی 
کند، من به آن مشکوکم!

ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.

عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب کیدا ممنوع است.

بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.

کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد! 

مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند.

روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.

دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در
چمنزار خاکم کنید! 

کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند. 

شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.

گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد. 

در مجلس ختم من گاز اشک آور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.

 از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می طلبم

به بهشت نمیروم اگر مادرم آنجا نباشد

آدم های ساده را دوست دارم٬همان هایی که بدی هیچ کس را باور ندارند٬ همان هایی که برای همه لبخند دارند٬همان هایی که هستند برای همه هستند٬آدم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعت ها تماشا کرد٬ آدم های ساده را دوست دارم٬ بوی ناب "آدم" میدهند...

در خود نگاه ميكنم كه خطاي كار كجاست؟

بعد از كمي سكوت و قدري تامل ميفهمم،

آنجا كه خالي از خداست ، خطاست...

 خداوند استوارترین تکیه گاه است...

خدایا عالمانه گناه کردم و جاهلانه توبه

قصّه من و غصّه تو سر دراز دارد

حال و نشاطم صرف گناه شد

خمیازه هایم سهم خدا

خدایا

می خواستم چیزی بگویم

ولی نه ، تو که خود باخبری از دلم

از سکوتم،از عصیانگری هایم!

خدایا

تو از امتحان من

من از شرمندگی رد شدن

سیر نخواهیم شد گویا!

خدایا

منصفانه نیست

خواستم خودم باشم نشد

خواستم صادق باشم، چه شد...

دنیای بی رحمی است

برای آنچه نداری سرزنش می شوی

و برای آنچه که داری مسخره

در نداشته هایم همیشه قصور از من نبوده، صلاح توست

و در داشته هایم نیز همیشه گناهکار نیستم

یا خدا

می خوانمت، می خواهمت

خدایا نزدیک تر بیا

من دور می شوم اما باز تو نزدیک تر بیا

سرگردانم

آنچه بارها در دیگران در جست و جویش بودم

همه یک جا در تو بود

"آدمی در آغوش خدا غمی نداشت

پیش خدا حسرت هیچ بیش و کمی نداشت

دل از خدا برید و در زمین نشست

صد بار عاشق شد و دلش شکست

به هر طرف نگاه کرد راهش بسته بود

یادش آمد یک روز دل خدا را شکسته بود"