علت بکار بردن لفظ یاعلی هنگام خداحافظی
از پیغمبر سئوال شد：
یارسول الله،ما وقتی صحبتمون،حرفمون با یکی تموم میشه، پایان کلاممون، او را به خدا می سپاریم، (به بیان پارسی می گوییم：
خداحافظ و به زبان عربی می گوییم：
فی امان الله)
اگر بدون خداحافظی کردن، در وسط سخن گفتن از او جدا بشیم، نوعی بی ادبی می پنداریم...
شما وقتی در معراج با خدا هم صحبت شدید ، پایان جمله که نمی توانستید به ذات خدا عرضه بدارید؛ (تو را به خدا می سپارم!)
آخرین جمله ی رد و بدل شده ، بین شما و خدا چه بود؟
حضرت فرمودند：
پایان صحبت، خداوند سبحان به من "یاعلی" گفت،من نیز به خدای خود " یا علی" گفتم.
این آخرین جمله بین من و ذات مقدس خدا بود.
منبع：کتاب سخن خدا ص۷۱ - زندگانی چهارده معصوم ص۴۹ - معراج ص۱۳

کسی که خدا را می بیند برایش فرقی نمی کند که بالای قله باشدیا زیر زمین،خدا در پس نگاه اون تنها فاصله به اندازه یک ندا دارد بنده خدا را میخواند وخدا اجابتش می کن

ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﻫﺮ ﻗﻠﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ

3 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﺗﺎﻥ ﮐﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ؟

روایتی از امام حسن عسکری (ع) است که: از علامات مؤمن، خواندن زیارت اربعین است. 

در حدیثی از امام حسن عسکری روایت شده که فرمود:

علامات مؤمن پنچ چیز است:

نمازهای یومیه همراه با نوافل، زیارت اربعین در اربعین شهادت امام حسین (ع)،

انگشتر به دست راست کردن که سنّت پیامبر (ص) و اهل بیتش بوده است،

و خاک آلود بودن پیشانی به خاطر سجده بر زمین، در خضوع و خشوع خدای تعالی و

تضرّع به محضر قدسی او، و آشکار گفتن بسم الله الرّحمن الرّحیم که در نماز واجب است

بلند بر زبان جاری شود. بحار الأنوار علامه مجلسی

چشم بد دور از این قافله ماشاالله
یک نفر آمده با نام حسن نصرالله
پسر گمشده ی بنت جبیل است این مرد
تیغ سرخی است که از نسل کمیل است این مرد
صور چشمان تب آلوده ی او بیروت است
بند بند نفس ملتهبش باروت است
صبح تا شام شرف می چکد از چشمانش
کیست این مرد ؟ مگر غیرت موسی صدر است
که چنین شب همه شب ، لیله ی چشمش قدر است
یا همان است که غم های حسینی دارد
نفسش خاصیت نفس خمینی دارد
گردبادی ست که از سمت جنوب آمده است
آفتابی ست که با زخم غروب آمده است
گرچه در سرخ ترین حادثه تنها مانده ست
یادگاری است که از غیرت مولا مانده ست
آمده تا که جهان باز به حیرت آید
عربیت حرکت کرده به غیرت آید
آمده تیغ به کف مالک اشتر باشد
جلوه تازه ای از نام ابوذر باشد
آی زیتون نفس ای صخره ی مانا ، سید !
جگر سوخته مردم قانا سید
به عرب یاد بده نفت به خون آغشته ست
یک نفر آمده و غیرتشان را کشته ست
به عرب یاد بده زخم فلسطین از ماست
جگر سوخته غزه و یاسین از ماست
از سکوت است اگر بمب فرو می ریزد
شرم تلخی است که هی ننگ از او می ریزد
آسمان یکسره در سیطره ی قابیل است
این سکوتی ست که در خدمت اسرائیل است
باز از ماست که بر ماست خدا می داند
دشنه از پشت سر ماست خدا می داند
مصر مرده ست و کسی در پی موسایی نیست
جز تو بر این همه اموات ، مسیحایی نیست
هر چه دستار و اقال ای نفس علامه!
به فدای تو و این هیبت و این عمامه
و به قربان تو هرجا به تنی دشداشه است
پر غروریم که انگشت شما بر ماشه ست
قدس قلبی ست که در سینه ی ما جا دارد
جراتی کو که دل از سینه ی ما بر دارد
تا خدا و اثر خون شهیدان باقی ست
شک نداریم که با نام تو لبنان باقی ست
پرچم زرد تو در باور زیتون سبز است
فصل رویش که شود باز همین خون سبز است
اثر خون تو در مردم این آبادی ست
و دل زخمی ما یک تب استشهادی ست
با تو هستیم اگر نیست عرب پشت سرت
فاستقم سیدنا ما همه جای پسرت
تا که خون است روان در شریانم سید !
به ابوالفضل قسم با تو بمانم سید !
غیرت الله زمین آی حسن نصرالله
ما به همراه تو هستیم بگو بسم الله