روزی پیغمبر خدا حضرت محمد(ص) از یه قبرستانی داشت عبور،،، میکرد یه وقت دید از داخلو یکی از قبرها صدای نعره ای  میامد امد بالای سر  قبر پاش رو محکم زد رو زمین و فرمودند:ای بنده ی خدا پاشو وایسا.
قبر شکافته شد یه جوانی از تو قبر اومد بیرون
 از تمام بدن این جوان آتش میزد بیرون،

به ابوسعید ابوالخیر، گفتند :فلانی شاهکار میکند، چرا که قادر است پرواز کند،
 گفت : این که مهم نیست، مگس هم میپرد.
گفتند :فلانی را چه میگویی؟ که روی آب راه میرود!
گفت: اهمیتی ندارد، تکه ای چوب نیز همین کار میکند،
 گفتتند :پس از نظر تو شاهکار چیست؟
گفت: این که در میان مردم زندگي کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی،
دروغ نگویی، کلک نزنی و سوءاستفاده نکنی، این شاهکار است.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ" ﺗﺤﻤﻞ" ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ"ﻗﻀﺎﻭﺕ " ﻧﮑﻨﻴﻢ .
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ"ﺷﺎﺩﮐﺮﺩﻥ " ﻳﮏﺩﻳﮕﺮ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻬﻢ "ﺁﺯﺍﺭ " ﻧﺮﺳﺎنیم .
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍﺍﺻﻼﺡ" ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻪ" ﻋﻴﻮﺏ " ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ .
ﺣﺘﻲ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ"ﺩﻭﺳﺖ "ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ" ﺩﺷﻤﻦ" ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ .
ﺁﺭﻱ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻳﺴﺘﻦ، شاهکار است.

مواظب باشید عاقّ والدین نشوید و پدر و مادر نفرینتان نکنند. یک وقت خیره خیره به آنها نگاه نکنید. گاهی ممکن است پدرتان اعصابش ناراحت باشد و سر شما داد بزند، شما بُرو و دست او را ببوس و عذرخواهی کن. اگرچه او مقصّر است، اما شما وانمود کن که من مقصّرم. بگو: ببخشید آقاجان، مادر جان، از من بگذر.. با این کار، عجیب مبرّات و خیراتی به شما می رسد. افرادی که پدر و مادر از آنها راضی بودند، دست به هر چه زدند طلا شده است و افرادی هم که پدر و مادر از آنها راضی نبودند هر چه می زنند به در بسته می خورند. شاید در زمان حیات از شما راضی بودند اما حالا که از دنیـا رفته اند آیا برایشان کار خیـر کرده ای؟ این که هر چه تلاش می کنی نمی شود به خاطر نارضایتی پدر و مادر است. هر شب یک سوره ی قرآن برای پدر و مادرتان بخوانید و یادشان کنید و بر این کار مقیّد باشید. قدری عجیب است، اما اگر اموات را یاد کنی، و پدر و مادر مُرده ی خود را یاد کنی و سرِ قبرشان بروی و کار خیر برای اموات بکنی کار و بارت خوب می شود...
( آیت الله مجتهدی تهرانی)

بار الها...

چمران نیستم که برایت زیبا بنویسم...

همت نیستم که برایت زیبا شهید شوم ...

آوینی نیستم که برایت زیبا تصویرگری کنم...

متوسلیان نیستم که برایت زیبا جاوید شوم...

بابایی نیستم که برایت زیبا پرواز کنم...

پرنده ی پرشکسته ای هستم که نیاز به مرهم دارد...

خودت مرهم زخمهایم باش...