پدرم! دوری شما مرا آزار میدهد مولایم می دونم فرزند بدی بودم می دونم گناهکارم میدونم رو سیاهم ولی هنوز به لطف شما امیدوارم ای امام خوبی ها روحی فداک ای فرزند امیر المومنین ای بهترین پدر عالم روزتان مبارک شما پدر این فرزند بد هم هستید جانم به فدایت آقا ایکاش من هم لایق دیدار شما بودم ایکاش من هم از خوبان و از یاران شما باشم امیدوارم که من را ببخشی (روزت مبارک ای پدر مهربان)

خدایا به حق امام حسین(ع) وبه حق طفل صغیر امام حسین(ع) حضرت علی اصغر(ع) تمام مریضهای شیعه ومخصوصا مادر بنده که الان روی تخت بیمارستانه شفای خیر عنایت بفرما...

آمین یا رب العالمین

انسان ۲۵۰ ساله | امیرالمؤمنین و قاطعیت علوی
یکی از خصوصیات امیرالمؤمنین در ممشای سیاسی‌‌‌‌‌اش این است که با دشمنان و مخالفان خود با استدلال حرف میزد. در نامه‌‌‌‌‌هائی که حتّی به معاویه مینویسد، استدلال میکند بر اینکه روش تو غلط است، متواضعانه حرف میزند، میگوید: من دنبال دشمن نمیگردم. این مدارا را دارد. اما آن وقتی که این مدارا اثر نکند، آن وقت جای قاطعیت علوی است؛ آن جائی است که امیرالمؤمنین نشان میدهد که با کسانی مثل خوارج، آنجور رفتار میکند که خودش فرمود: «انا فقأت عین الفتنة» چشم فتنه را من در آوردم. ۸۸/۰۶/۲۰