ان شائ الله خدا حفظش کنه...........

اعتقاد و هدف ما در باب ولایت، پیروی از فرامین ولی و حرکت در جهت آن، نه یک قدم عقب و نه یک قدم جلو است.
اما برای رسیدن به این هدف چه باید کرد؟
آیا برای حرکت در جهت فرامین ولی فقیه، نه باید اول بفهمیم که ایشان چه می گویند؟ چه می خواهند؟ چگونه می خواهند؟
این مطلب در جهت پاسخ به این سوال ها قدم بر می دارد.
نقش رهبری نقشی بسیار حساس و بصیرت گونه است. ممکن است بدلیل حساسیت یک موضوع، موضع صریحی از سوی رهبری اتخاذ نشود. توجه بدین مطلب ضروری است که گفته شد موضع صریح، نه عدم اتخاذ موضع و یا عدم اتخاذ موضع شفاف.
و یا ممکن است رهبری در باب موضوعی یک موضع مشخص و صریح اتخاذ نمایند، ولی در فضای عمومی نشر پیدا ننماید.
باید دید سخنی که رهبری می فرمایند در کجا هست، در چه فضایی، در چه شرایطی و یا حتی در چه مکانی است. به عنوان مثال، سفر امثال ایشان به مناطق عملیاتی جنوب کشور. در سالی که شعارش پسوندی جهادی دارد.
در ببانات رهبری در باب یک موضوع، باید به سخنان گذشته ایشان نسبت به همین موضوع واحد نیز توجه کرد.
حتی ممکن است که رهبری در باب موضوعی که اکنون رخ داده است، اشاره ای ننمایند. ولی موضع ایشان در گذشته نسبت به همین موضوع مشخص است.
حتی رهبری ایشان محدود به سخن و گفتار نمی باشد. همین چفیه ای که اکنون بر دوش ایشان است، گویای هزاران نکته است.
و یا در سال 88 و در آن ایام فتنه، به دست کردن انگشتر "حدید" .
لازمه اولیه حرکت به همراه ولی، نه یک قدم عقب و نه یک قدم جلو، این است که ابتدا بدانیم رهبری در چه جهتی حرکت می نمایند.
اگر خود قادر به تشخیص هستیم که می دانیم چه کنیم. اما اگر ضعفی در این ضمینه موجود است، باید سخنان و مواضع رهبری توسط خبرگان این امر، تبیین گردد.
گفته شد رهبری نقشی در بصیرت افزایی امت دارد. خود رهبری نیز بارها به این امر توصیه کرده اند. پس در همین جا نقش مردم تعیین می گردد.
نکته بعدی این می باشد که رهبری خط و نقطه هدف را مشخص می نمایند و نحوه طی کردن مسیر و رسیدن بدین نقطه بر عهده امت است.
البته که در این مسیر نیز چراغ های هدایتی از سوی رهبری برای امت برافروخته شده است.
منویات رهبری نیز برای آحاد مختلف اجتماع متفاوت است. ممکن است رهبری یک نقطه نهایی مشخص نمایند، اما برای رسیدن به این هدف مردم عادی یک نقش، دانشجویان یک نقش، فرهنگیان، روحانبت،علما، مسئولین نظام و ... نقش های متفاوت و وظیفه های مختلفی داشته باشند.
پس نمی توان برای همه، در همه ی ضمینه ها یک نسخه واحد از ولایت مداری پیچید.
و همچنین سخنان رهبری نیز جنبه های مختلفی دارد. مثلا ممکن است نکته را فقط به مسئولین نظام متذکر شوند و فقط آنها باید بدان عمل کنند.
پس نمی توان این نکته را بسط داد و در سراسر اجتماع منتشر ساخت.
نکته بعدی توجه به این است که از شرایط رهبری، اجتهاد است. پس باید تمیز داد که این حکم رهبری، حکمی فقهی و از جانب نقش مجتهدی ایشان است و یا از احکام حکومتی و از نفش رهبری است.
نکته ای در پرانتز ذکر می گردد و آن این است که متاسفانه اگر سخنی را رهبری بفرمایند، برای ما عادی است و مورد توجه قرار نمی گیرد. ولی اگر شخص سومی بگوید رهبری چنین گفت، سریعا توجه ما را به خود جلب می کند.
مشخص شد که متاسفانه برای برخی ها، شناخت رهبری محدود به تصویر ایشان است.

عاشقان بهانه جویان وصل‏ند
به یک سیب سرخ هم کربلایی می‏شوند...
چه رنگش رنگ پرچم
و
عطرش شمیم سحرگاهان حرم است...