
اللهّمَ صَلّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي الامامِ التّقي النّقي و حُجَّّتكَ عَلي مَنْ فَوقَ
الارْضَ و مَن تَحتَ الثري الصّدّيق الشَّهيد صَلَوةَ كثيرَةً تامَةً زاكيَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ما
صَلّيَتَ عَلي اَحَدٍ مِنْ اوْليائِكَ.
خدایا رحمت فرست بر علی بن موسی الرضا امام با تقوا و پاک و حجت تو بر هر که روی زمین است و هر که زیر خاک، رحمت بسیار و تمام با برکت و پیوسته و پیاپی و دنبال هم چنان بهترین رحمتی که بر یکی از اولیائت فرستادی
یک بلیط باز یک حال عجیب
پر شده از رنگ حرم رنگ یک اذن ورود
رنگ یک گنبد زرد هر حیاطی یک حوض پر ز آب کوثر
و وضو بر لب حوض باز هم اذن ورود
یک قدم تا مقصود
در همین حین میان رویا ناگهان بغض مرا می گیرد
گویی انگار مشرف شده ام به خودم می آیم
چند روزی به سفر هست هنوز …
پلک خورشید به فرمان تو بر می خیزد / صبح ، از سمت خراسان تو بر می خیزد
نور ، هر صبح می افتد به در خانه ی تو / بعد از گوشه ی چشمان تو برمی خیزد
بلیط ماندن است مانده روی دستهای من
در این همه مسافر حرم نبود جای من؟
رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر
سفارش مریض حضرت امام را ببر


تو را با نام آهو می شناسند / رضای حضرت هو می شناسند تمام رعیت ملک عظیمت / به نام شاه خوشرو می شناسند . . . ولادت امام رضا(ع) بر شما مبارک


السلام ای حضرت سلطان عشق یا علی موسی الرضا ای جان عشق السلام ای بهر عاشق سرنوشت السلام ای تربتت باغ بهشت — ولادت باسعادت سلطان، امیر و ولی نعمت تمام ایرانیان، حضرت رضا-ع مبارک.


میشه کنج حرمت گوشه قلب من باشه؟ / میشه قلب منو مثل گنبدت طلا کنی؟


به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد ….
به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا(ع) آمد
خدا داد آنچه را وعده، بشد در ماه ذیقعده …
که آمد بهترین بنده، رضا آمد ، رضا آمد


زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟ بی پناهم، خسته ام،تنهابدادم میرسی ؟ گر چه آهونیستم اماپراز دلتنگی ام ضامن چشمان آهوهابه دادم میرسی ؟ ازکبوترهاکه میپرسم نشانم میدهند گنبدو گلدسته هایت رابه دادم میرسی ؟ من دخیل التماس رابه چشمت بسته ام هشتمین دردانه زهرابه دادم میرسی


آقا مــحــض رضـــای بــغــض چــشــمـانــم؛ اطلبنی


ای کاش دلم شبیه گنبد میشد
عالم همگی شبیه مشهد میشد
ای کاش دلم شبیه یک فرش فقط از داخل صحنهای او رد میشد


آقاجون منتظر یک نگاهتم...منو دعوت می کنی؟