دختری با پدرش میخواستند از یک پل چوبی رد شوند. پدر رو به دخترش گفت: دخترم دست من را بگير تا از پل رد شويم.
دختر رو به پدر كرد و گفت: من دست تو را نميگيرم تو دست مرا بگير.
پدر گفت: چرا؟ چه فرقي ميكند؟ مهم اين است كه دستم را بگيري و با هم رد شویم.
دخترك گفت: فرقش اين است كه اگر من دست تو را بگيرم ممكن است هر لحظه دست تو را رها كنم،
اما تو اگر دست مرا بگيري هرگز آن را رها نخواهي كرد!
این دقیقا مانند داستان رابطه ما با خداوند است؛
هر گاه ما دست او را بگيریم ممكن است با هر غفلت و ناآگاهي دستش را رها كنیم،
اما اگر از او بخواهیم دستمان را بگيرد، هرگز دستمان را رها نخواهد كرد!
و اين يعنی عشق...
"دعا کنیم فقط خدا دستمونو بگیره"

گاهی گمان نمیکنی و میشود . . .

گاهی نمیشود که نمی شود . . . 

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است . . .

 گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود . . .  

گاهی گدای گدایی و ... بخت نیست . . . 

گاهی تمام شهر گدای تو می شود . . . !

الهی دردهایی هست كه با هیچ گوشی نمیتوان گفت

گفتنی‌هایی هست كه هیچ قلبی محرم آن نیست...

الهی تلاش‌هایی هست كه جز به مددتو ثمر نمی‌بخشد

تغییراتی هست كه جز به تقدیر تو ممكن نیست

دعاهایی هست كه جز به آمین تو اجابت نمی‌شود

الهی قدم‌های گمشده‌ای دارم كه تنها هدایتگرش تویی

افكار آشفته‌ای دارم، كه تنها سامان دهنده‌اش تویی

الهی مرا تو دعا كن

برای من تو دعا كن

دعای مرا تو دعا كن

به خدا گفتم از همه دلگیرم . گفت حتی از من ؟

گفتم خدایا دلم را ربودند .گفت :پیش از من ?

گفتم :خدایا چقدر دوری . گفت :تو یا من؟

گفتم خدایا تنها ترینم .گفت :بیشتر از من؟

گفتم :خدایا کمک خواستم . گفت :از غیر من؟

گفتم:خدایا دوستت دارم .گفت:بیش از من؟

گفتم :خدایا اینقدر نگو من .گفت:"من تو ام تو من "

ومن چقدر خجالت کشیدم.........

..:: ببخش خدا ::..

از اینکه منتظر بودم تا دیگران بهم سلام کنند.از اینکه در دنیا و تجملاتش غرق شدم.

از اینکه اعضای بدنم دایم به خطا می رفت.از اینکه شنیدن حرف حق برایم تلخ است.

از اینکه ایمانم به بندگانت بیشتر از ایمان به توست.

از اینکه شبها به یاد تو نخوابیدم و روزها با یاد تو از جا برنخواستم از اینکه در کارهایم با همه غیر از تو مشورت کردم.

از اینکه رعایت حجاب را فقط در پوشش ظاهر دونستم و حجاب چشم و گوش وزبان و دست و پا را فراموش کردم.

از اینکه در امانت هایت خیانت کردم.از اینکه منتظر بودم تا دیگران از من تعریف و تمجید کنند.

از اینکه خدایی نبودم و شبیه بندگانت شدم

.از اینکه نمازم را بدون حضور قلب و برای بندگانت خواندم

.از اینکه مالی که متعلق به تو بود از آن خود دانستم.

از اینکه وقت و بی وقت خلف وعده کردم.

از اینکه انجایی که باید سکوت می کردم حرف زدم و آن جاییی که باید حرف می زدم سکوت کردم.

از اینکه حق نعمت هایت را به جا نیاوردم

و از اینکه

خدایا: من لذت گناه راترک میکنم،

در مقابل تو تحریم لذت مناجات را از من بردار...

خدایا：من پناهگاه شیطان راترک میکنم،

ودر مقابل تو پناهگاه امن خودت را به من بده.