ذکر علی ورد زبانم شده / عشق علی مرحم جانم شده
نام علی جلوه ی جانم شده / زاد گهش قبله نمازم شده
سجده بر آن کعبه ی جان میزنم/ بوسه بر آن زادگهش میزنم
دست به دامان علی می برم/ عشق علی با دل و جان می خرم
کعبه ز نامت همه حرمت گرفت / شیعه به نامت همه عزت گرفت

امام علی(ع) فرمود: به رگ هاى درونى انسان پاره گوشتى آویخته که

شـگرف ترین اعضاى درونى اوست و آن قــلــب است که چیزهایى از

 حکمت و چیزهایى متفاوت با آن ، در او وجود دارد. 

پــس

اگر در دل امـــیـــدى پــــدیـــد آیــد ، طــمــع آن را خـــوار گـــردانــــد

اگر طـــمــــع بــــر آن هــــجــوم آورد حــــرص آن را تـــبـــاه ســازد

اگر نومیدى بر آن چیره شود ، تأسف خوردن آن را از پـاى در آورد

اگر خـشـمـنـاک شـود کـیـنـه تـوزى آن فـزونى یـابـد و آرام نـگـیرد

اگر بــه خـشـنـودى دســت یـابـد ، خـویـشـتـن دارى را از یــاد بـرد

اگر تــرس آن را فــراگــیــرد پـرهـیـز کـردن آن را مشـغـول سـازد

اگر بــه گـــشــایــشــى بـــرســد ، دچـــار غــفــلـت زدگــى شـــود

اگر مـالـى بـه دسـت آورد ، بـى نـیـازى آن را بـه ســرکشى کـشـاند

اگر مـصـیـبـت نـاگـوارى بـه آن رسـد ، بى صـبـرى رسوایـش کند

اگـر بــه تـهـیـدسـتـى مـبـتـلا گـردد ، بــلاها او را مـشـغــول ســازد

اگر گـرسـنـگـى بـى تابش کـنـد ، نـاتـوانــى آن را از پــاى در آورد

اگر زیــــادى ســـیـــر شـــود ، ســــیـــرى آن را زیــــان رســـانـــد

 پــس

 هر گونه کندروى براى آن زیانبار ، و هرگونه تندروى براى آن فساد آفرین است.

محل ضربت خوردن امیرالمومنین (ع)/ فزت و رب الکعبه

انسان ۲۵۰ ساله | امیرالمؤمنین و قاطعیت علوی
یکی از خصوصیات امیرالمؤمنین در ممشای سیاسی‌‌‌‌‌اش این است که با دشمنان و مخالفان خود با استدلال حرف میزد. در نامه‌‌‌‌‌هائی که حتّی به معاویه مینویسد، استدلال میکند بر اینکه روش تو غلط است، متواضعانه حرف میزند، میگوید: من دنبال دشمن نمیگردم. این مدارا را دارد. اما آن وقتی که این مدارا اثر نکند، آن وقت جای قاطعیت علوی است؛ آن جائی است که امیرالمؤمنین نشان میدهد که با کسانی مثل خوارج، آنجور رفتار میکند که خودش فرمود: «انا فقأت عین الفتنة» چشم فتنه را من در آوردم. ۸۸/۰۶/۲۰