مرحوم آیةاللّه العظمی بروجردی مکرر فرموده اند: در ایامی که بروجرد بودم به ناراحتی و درد چشم بسیار شدید مبتلا شدم این ناراحتی به حدی شدت گرفت که تصمیم گرفتم در مجلس شرکت نکنم ولی باز منصرف شده و دریغم آمد که روز عاشورا ولو به عنوان استشفاء در مجلس روضه حاضر نشوم.

در بروجرد رسم بود که در روز عاشورا جماعتی از علما و سادات طباطبائی در رأس آنان در هر سن، از اذان صبح گل می گرفتند و تمام بدن خود را گل آلود می کردند خاک گل شده با گلاب که در اصطلاح محلی خره گویند و سایر مردم نیز به تبع آنان بدن خود را گل آلود می کردند.

مرحوم آیةاللّه العظمی بروجردی می فرمودند: وقتی که این دسته به منزل ما آمدند، من از روی پای یکی از آنان مقداری گل برداشتم و به دیدگان بیمار خود مالیدم. به فاصله کوتاهی این ناراحتی برطرف شد و من پس از آن، به هیچ کسالت چشمی مبتلا نشدم و حتی محتاج عینک نیز نگردیدم.

مردان علم در میدان عمل، ج2

شــود روزی کــه در ســجده بــگویــم ...


رســیدم کـــربلا الــحمدلله ............؟؟؟


یا حسین

کربلا تفسیر انسانیّت است     کربلا اوج خلوص نیّت است

کربلا یعنی عدالت تشنه است     تشنه خون عدالت دشنه است

کربلا تندیس ارزش های ماست     مکتب تدریس ارزش های ماست

کربلا یعنی تماشای بهار     نغمه ها از خیمه ها در هر کنار

کربلا یک سرزمین ساده نیست     خاک آن جز مخمل سجاده نیست

کربلا یعنی حسین و چشم باز     در میان تیر دشمن در نماز

کربلا یعنی اباالفضل و حبیب     آن همه مجروح و تنها یک طبیب

کربلا یعنی چگونه زیستن     ریسمانی سوی بال ریستن

کربلا یعنی قناتی در قنوت     اشک زینب نیمه شب در سکوت