شکر خدا که زندگی ام نذر روضه هاست
شکر خدا که روزی ام از سفره شماست

شکر خدا که پای شما سینه می زنم
شکر خدا که درد مرا نامتان دواست

عمری نفس زدم به هوای نگاهتان
عمری سرم به سایه این بیرق عزاست

قلبم به بزم هر شبتان خو گرفته است
چشمم به خاک خانه تان خوب آشناست

بر روی سنگ قبر من این گونه حک کنید
این خانه زاد روضه و مجنون کربلاست

روزیِ اشک چشم مرا مرحمت کنید
روزی دیده ای که نذر کرده شماست

دل را به بال شال عزا بسته ام مگر
یک شب ببینمش که روی گنبد طلاست

السلام علیک یا علی اصغر حسین(ع)

بالاترین عبادت ما کار نوکری ست

نوکر شدن زمینه ی فردای بهتری ست

ما سال ها اسیر کمالات دلبریم

او قرن ها مدرس احساس دلبری ست

من عِرق خانوادگی ام روضه های اوست

او شآن خانوادگی اش ذره پروری ست

شغل شریف زندگی ام کفشداری است

این عشق یادگار من از ارث مادری ست

با اشک روضه اش به مقامات میرسند

عشق حسین لازمه ی هر پیمبری ست

گریه کنان او همه از یک قبیله اند

قانون این قبیله حسینی و حیدری ست

با هر کسی که دست اخوت نمیدهیم

عشق حسینِ فاطمه شرط برادری ست

حسین جان! پسر شیر خدا را مگر از خطر باکی هست؟؟!!

اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند
این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند

اینجا گدا همیشه طلبکار می شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده، محتشمش فرق می کند

“صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین”
عیسای خانواده دمش فرق می کند

از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش
معلوم می شود حرمش فرق می کند

تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش
حتی سیاهی علمش فرق می کند

با پای نیزه روی زمین راه میرود
خورشید کاروان قدمش فرق می کند

من از "حسینُ منّی" پیغمبر خدا
فهمیده ام حسین همش فرق می کند

دل صحرا پای یک کوه این کیه غرق مناجات ، این کیه داره میگیره از خدا اذن ملاقات ،

این حسینه...

التماس دعای مخصوص

العبد