زندگی به من آموخت هر چیز قیمتی دارد

پنیر مجانی فقط در تله موش یافت می شود !

از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که :
چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی به او سنگ نمی زند...
اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران می شود...

این معما برایم بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع شدم دیدم این‏ قانون
کلی زندگی ما است که هر کسی و هر چیزی
تا وقتی که ساکن‏ است مورد احترام است.
تا ساکت است مورد تعظیم و تجلیل است
اما همینکه به راه افتاد و یک قدم برداشت
نه تنها کسی کمکش نمی‏ کند،
بلکه‏ سنگ است که بطرف او پرتاب می‏شود
و این نشانه یک جامعه مرده است
ولی یک جامعه زنده فقط برای کسانی احترام قائل است که :

متکم هستند نه ساکت متحرکند نه ساکن با خبرترند نه بیخبرتر

استاد مرتضی مطهری در کتاب حق و باطل

بگذار هر چه نمی خواهیم ، بگویند
بگذار هر چه نمی خواهند ، بگوییم

باران که ببارد

” کاری از چترها ساخته نیست ”

ما اتفاقی هستیم که افتاده ایم

یه روز گاو پاش میشکنه

کشاورز دامپزشک میاره میگه:

اگه تا 3 روز نتونه وایسته گاو رو بکشید

گوسفند میشنوه میره پیش گاو میگه:

بلند شو گاو هیچ حرکتی نمیکنه

روز دوم بازمیره میگه:

بلند شو بایست گاو هر کاری میکنه نمیتونه

 روز سوم گوسفندمیگه سعی کن پاشی وگرنه امروز کشته میشی

 گاو با هزار زور پا میشه.

کشاورز میره میبینه گاو رو پاش وایساده از خوشحالی میگه:

گاو وایساده !

جشن میگیریم .

گوسفند رو قربونی كنید

تیجه اخلاقی :خودتونو نخود هر آشی نکنید !

واعظی پرسید از فرزند خویش

هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق

هم عبادت،هم کلید زندگیست

گفت:

 “زین معیار اندر شهرما،یک مسلمان هست آن هم ارمنیست” !!؟