از کاه کوه نسازیم....

 

از کاه کوه نسازیم

پدر آمد خانه ولی نه مثل هربار دیگری که می آمد، با عصایی زیر بغل و سری باندپیچی شده. دیدن آن منظره هول و هراسی به دل دختر انداخت که نگو. نگران و حیران زده پرسید:

چی شده پدرجان؟
بلا دوره! چه اتفاقی افتاده؟ با کسی دعوا کردین؟ با دست اشاره کرد آب می خواهد. فهمید حوصله ی حرف زدن ندارد، شاید هم نه! دهانش کاری شده. ولی وقتی دید آب را به راحتی خورد و یک الهی شکر هم دنبالش گفت، فهمید مشکلی برای حرف زدن ندارد.
آره خوبم.
هنوزم نمی گین چی شده؟ خنده ای کرد و گفت:
شنیده بودم روزهای جمعه، فرشته های نگهبان آزادن، اما نه اینجوری؛ گمون کنم فرشته ی نگهبان من چشمش افتاد به رفقاش فراموشم کرد؛ منم چاله ی کنده شده برای فاضلاب را ندیدم و ...
برای شیرینی زندگی موادی لازم است که هر انسانی آن ها را در اختیار دارد. فراموش نکنیم هر چه قدر برای تهیه ی شیرینی زندگی دقت و تلاش کنیم، طعم این شیرینی خوشمزه تر می شود و اعضای خانواده مان از آن لذت بیشتری می برند.
جوابی نداد و آرام رفت طرف کاناپه و با سختی نشست رویش. دوباره پرسید:

قلب دختر داشت از نگرانی از دهانش می زد بیرون. دل شوره کلافه اش کرده بود. بی خودی هی راه می رفت، از اتاق به هال، از هال به اتاق. ده دقیقه ای که گذشت و رنگ و رویش معمولی شد سینی چایی را گذاشت روی میز. پرسید:« بهتر شدین که؟»

1-باور کنیم که بهترین تهیه کننده ایم

خانواده هایی که فعالیت های خود و امورشان را با باورهای مثبت همراه می کنند، دستاوردهای مثبتی نیز به دست می آورند و چون اعتقاد دارند که موفق می شوند، قطعا به پیروزی می رسند. خانواده های برنده ابتدا در ذهن خود برنده می شوند و سپس این پیروزی و موفقیت را در صحنه ی زندگی نمایان می کنند.

2- از کاه کوه نسازیم

خانواده های موفق از روزهای گذشته زندگی شان درس می گیرند، در زمان حال زندگی می کنند و همواره آینده ای زیبا را ترسیم می کنند. برای لذت بردن و شادی در زندگی خانوادگی باید برای اتفاقاتی که هنوز رخ نداده است، نگران نباشیم.


ادامه مطلب
[ جمعه 25 اسفند 1396  ] [ 8:57 PM ] [ زارع-مرادیان ]

واجب فراموش شده...

 تصویر مرتبط

 

 

امر به کارهای نیک و معروف و نهی از کارهای بد و منکر از فروع دین اسلام و مکتب شیعه است. امامان معصوم به عنوان هدایت گران به راه راست و صراط الهی، پیشوا در عمل به فروعات دین هستند. از آنجا که همه مردم از روحیه ی یکسانی برخودار نیستند، شیوه ی امر به معروف و نهی از منکر در آنها نیز به تناسب سبک رفتاری آنها متفاوت می شود. با انسانی که زودرنج است و زود به او بَر می خورد، نمی توان همانگونه برخورد کرد که با فردی با ظرفیت پذیرش بالا برخورد می شود. گاهی شرایط سنی و ادب رفتار با افراد، شیوه ی تذکر یا امر به معروف را در آنها متفاوت می کند. در روایتی از زندگی امام حسین علیه السلام آمده است که آن حضرت در دوران کودکی به همراه برادرشان امام حسن مجتبی علیه السلام در مسجد پیرمردی را دیدند که اشتباه وضو می گرفت. آن دو بزرگوار تصمیم گرفتند آن پیرمرد را از اشتباهش آگاه کنند، بدون اینکه ناراحت شده و به شخصیتش بَر بخورد. آنها نزد پیرمرد به بحث با هم پرداختند و هر کدام ادعا کرد که وضوی من از تو بهتر است و سپس از پیرمرد خواستند که قضاوت کند کدام یک از آنها درست وضو می گیرد. پیرمرد وقتی وضوی درست هر دوی آنها را دید، متوجه اشتباه خود شد و گفت: هر دوی شما درست وضو می گیرید و این من هستم که اشتباه وضو می گرفتم. این شیوه امر به معروف متناسب با شرایط آن پیرمرد و بر اساس شأن و جایگاه و سن او انتخاب شد تا در عین اینکه او را از کار اشتباهی که انجام می داده آگاه کنند، احترام سن و بزرگی او را نیز داشته باشند و تذکر آنها باعث نشود که او از دین و نماز متنفر شود. [1]


ادامه مطلب
[ چهارشنبه 23 اسفند 1396  ] [ 10:52 AM ] [ زارع-مرادیان ]

نه افراط نه تفریط....

 

امام رضا (ع) :پیامبر (ص) میانه رو بااعتدال ویکسان بود...[1]

اعتدال عامل وعلت اقوام جهان وجامعه ونفس انسانی است، و انسان به عنوان پدیده ای ازجهان، با دیگر پدیده ها دراین جهت فرقی ندارد. انسان هرچه کامل تر باشد اعتدال وهماهنگی نیروهای درونی او بیشتر است ، و در همه ی گرایش ها وگزینش ها از چارچوب عدل و اعتدال گامی فراتر و فروتر نمی گذارد.
امام علی (ع) :فضیلت ها چهار نوع است: نخست حکمت (و دانایی) است، و قِوام (و برپایی) آن به اندیشه بستگی دارد... چهارم عدل است،و قوام (و برپایی) آن در اعتدال (و تعادل یابی) قوای نفس نهفته است.[2]
افراط و زیاده روی ، تفریط و کم انگاری در همه ی کارها زیان بخش و نشانه ی نقص است. نمونه ی روشن آن در ثروت اندوزی و تهیدستی که هردو زیان بار است برای نفس آدمی و سیر و صعود آن و برای مردم جامعه ومردم. همچنین افراط در خوردن و آشامیدن یا نخوردن و دست کشیدن ازغذا- چنانکه دربرخی مکاتب ریاضتی وجود دارد- هردو برای بدن وروح زیان دارد و بستر مناسب رشد انسانی را که اعتدال و تعادل است برهم می زند.
امام رضا (ع) :تن (انسان) مانند زمین پاکیزه است که آباد گردد و آبیاری شود؛ به گونه ای که درآب زیاد غرق نگردد و با آب اندک تشنه نشود(اگرچنین شد)همواره آباد می ماند...و اگر از رسیدگی به آن غفلت شود ،تباه گردد...آری تن آدمی چنین است...[3]
 

افراط و زیاده روی ، تفریط و کم انگاری در همه ی کارها زیان بخش و نشانه ی نقص است.


شخصیت ها وانسان های متعادل کسانی هستند که همه ی قوای درونی و بیرونی و تن و روان آنان ازاعتدال و تناسب لازم برخوردار است وهرکس درهمه ی این نیروهای دورنی و بیرونی تناسب و اعتدال بیشتری داشته باشد به کمال نزدیکتراست.
آن انسان آرمانی و بی مانند ، و یا بسیار کم مانندی که بتواند اعتدال وحد میانه را در همه ی قوای درونی وروحی و بیرونی وتنی نگه دارد و همواره معتدل باشد، انسان کامل است، که در همه ی ابعاد شخصیتی حدمیانه و اعتدال را رعایت کرده است.
مهم ترین اعتدال ها، اعتدال در نیروهای روحی و صفات اخلاقی است؛ یعنی انسان بتواند با سخت کوشی وریاضت ، اخلاق و حالات روحی خویش را تعادل بخشد و شخصیت اخلاقی معتدلی داشته باشد.این بسیار آرمانی و مهم است، اگرچه کاری بسیاردشوارو کارستان است.
قلب و روح انسان ممکن است در زمینه های گوناگون، ازحالت اعتدال خارج شود وبه افراط وتفریط بگراید و توازن انسانی ودرونی خویش را ازدست بدهد و موجب انواع نقص ها و بیماری های روحی گردد.

 


اگر انسانی همواره در خشم باشد، تعادل وجودی و سلامت تنی فرد را بر هم می ریزد و از کمال انسانی دور می سازد و اگرهمیشه بردباری باشد انسان هیچ گاه ازخود دفاع نمی کند و هستی او چون شهربی دفاع همواره دستخوش حئادث می گردد.
و بدین سان دیگر اخلاق آدمی نیز باید از اعتدال وتعادل برخوردار باشد تا ره به سوی کمال برد. اکنون بیندیشید در این سیره  ی پیامبر(ص) که امام رضا (ع) روایت می کند که پیامبر «معتدل الامر» و درهمه ی ابعاد شخصیتی میانه رو بود، و این بالاترین تصویر را از چهره پیامبر به دست می دهد وکیان بلند انسانی وآرمانی او را آشکارمی سازد.

منبع:سیره ی پیامبر(ص) به روایت امام رضا (ع) - محمد حکیمی





[ چهارشنبه 23 اسفند 1396  ] [ 10:10 AM ] [ زارع-مرادیان ]

کتاب بخوانیم...

مولف: 
موضوع : مهارت های زندگی
عنوان کتاب : تا ساحل آرامش (دوره چهار جلدی)

مشخصات کتاب :محسن عباسی ولدی
ویراستار: سید محمد دلال موسوی
تصویرگر: حمید قالیجاری | محمدعلی خلجی | محمدعلی خوشکام | منصوره دهقانی
با همکاری: رادیو معارف
ناشر کتاب : آیین فطرت
نوع جلد: جلد نرم
قطع: رقعی
سال نشر: 1396
شمارگان: 2200


معرفی کتاب :
زندگی آموختنی است و قواعدی دارد که اگر آن قواعد را بشناسیم، می‌ توانیم زندگی بهتری داشته باشیم. خیلی وقت‌ ها شیرینی زندگی بیش از آن‌که به چیزهای بیرون از ذهن ما ـ مانند ثروت و برخورداری مادی، زیبایی ظاهری، امکانات زندگی و... ـ بازگردد، به ذهنیت‌های ما و نوع نگاه‌ مان بر می‌ گردد.
به عبارت دیگر، مهم‌ ترین مسئله در زندگی هر فرد این است که آن فرد چگونه می‌اندیشد و به دنیا و زندگی خود چگونه نگاه می‌کند. واقعیت امر آن است که انسان چیزی نیست جز ذهنیت‌هایی که دارد.
در زندگی هر کدام از ما، یک مسئله‌ی کوچک یا بزرگ به راحتی می‌تواند تبدیل به یک بحران شود  و کل زندگی ما را تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که نگاه درست و ذهنیت مثبت، می‌تواند انسانی بسازد که نه تنها از پس بزرگ‌ ترین مشکلات و مسائل بر می‌ آید، بلکه همیشه شاد و خوش‌بخت زندگی می‌کند.
بنابراین، باید ذهنیت‌هایمان را اصلاح کنیم و یا به تعبیر سهراب سپهری، باید چشم‌ هایمان را بشوییم و جور دیگری ببینیم. برای فهمیدن این که چگونه باید ببینیم و برای مواجهه با زندگانی مان چه عینکی باید به چشم بزنیم، گریزی از مطالعه نداریم.
باید بسیار بخوانیم و ذهنیت‌هایمان را حک و اصلاح کنیم؛ تا جایی که ذهنیت‌های راکد و مانع و احیاناً نادرست پیشین‌مان در نگاه جدید مستحیل شده و از نو متولد شویم.

 

زندگی یادگرفتنی است ، زندگی را یاد بگیریم .

- کتاب اول: فانوس دانایی؛ شناخت های لازم در 
عناوبن ابن چهار جلد عبارتند از:
مجموعه تا ساحل آرامش،در چهار جلد به چاپ رسیده است. 




ش
زندگی مشترک
- کتاب دوم: قایق مهربانی؛ بایدهای زندگی مشترک 1
- کتاب سوم: بادبان مدارا؛ بایدهای زندگی مشترک 2
- کتاب چهارم: گرداب دروغ؛ نبایدهای زندگی مشترک





[ سه شنبه 22 اسفند 1396  ] [ 11:18 AM ] [ زارع-مرادیان ]