احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی، حجت الاسلام و المسلمین سید جلال حسینی با بیان این مطلب عنوان کرد: همزمان با 11 شعبان، شبیه‌ترین شخص به رسول خدا (ص)، حضرت علی اکبر(ع) متولد شدند، ایشان در سن 25 سالگی از اولین شهدای کربلا بودند به همین جهت روز میلاد این بزرگوار را روز جوان نامیدند. به مناسبت روز میلاد جوان‌ترین شهید کربلا، جشن باشکوهی در حرم مطهر رضوی برگزار می شود.

سلطان سنجر اهل تسنن و بسیار آشفته ، پریشان و آدم گرفتاری بوده . مرضی پیدا کرد و آمد شهر توس . وزیری داشت که شیعه بوده ولی عقیده خود را ظاهر نمی کرده . سنجر که مریض می شود وزیرش به او می گوید اینجا قبر حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است . اگر توسل بجوئید شفا می دهد . سلطان سنجر به وزیرش می گوید نامرد ! تو شیعه بودی و از من پنهان می کردی ؟ تو را خواهم کشت . وزیر تقاضا می کند که امشب را به من مهلت بده . اگر امام رضا (ع) شما را شفا داد مرا نکشید . سلطان سنجر مهلت را قبول کرد . 

دلم به مهر تو و آستان تو بند است

چو آهويی كه پناه از تو آرزومند است

بر آستان تو عمری سر ارادت ماست

دلم به زلف تو ای دوست، سخت پابند است

چه جای عقل؟! جنون می كشد به صحرايم

چو عشق جلوه نمايد، چه فرصت پند است؟!

1.قبل از امامت که در زمان پدرش حضرت موسی بن جعفر (ع) است و از سال 148 آغاز شد و تا سال 183 طول کشید .این دوره  در مهبط وحی و منزل قرآن ،مدینه ی طیبه با پدر و خاندان خود زیسته واز روح بزرگوار جدش استفاده می کرده است و 25 سال با پدرش بود .

2. دوران امامت ان حضرت که در مدینه بوده و پس از پدر بزرگوارش مرجع مسلمین و منزلش مرکز تجمع علما و دانشمندان و فقها و مجتهدین بوده است و سیل مردم معارف پرور که به طرف مکه و مدینه می آمدند از علم و  فضیلت ،جود و سخاوت ،دانش و مکارم اخلاقی ،ومکتب تربیتی آن حضرت بهره مند می شدند . این دوره تقریبا 16سال طول کشید ودر این مدت ابواب علم و دانش به روی مردم باز بود وهرکس به اندازه ی استعداد و لیاقتش از آن سرچشمه علم ودانش آسمانی سیراب می شد

چرا امام هشتم را قبله هفتم می گویند:

در کتاب جنات الخلود که نویسنده آن را از علمای برجسته به شمار می رود آمده است : حضرت علی

 بن موسی الرضا علیه السلام را بدین لحاظ قبله هفتم می گویندکه مردم در روی زمین به هفت موضع توجه دارند یا هفت موضع از زمین قبله گاه مسلمین است.

وقتی  که امام علی بن موسی الرضا  در آخرین سفری که  طی آن  به  افتخار  شهادت نایل آمد  وارد نیشابور گردید ،سوار بر  استری  ابلق در کجاوه پوشیده بود ،به دروازه ی نیشابور که رسید  دو تن  از حافظان  احادیث  نبوی  و دست اند کاران  سنت محمدی یعنی  ابوزرعه  رازی  و محمد بن  مسلم طوسی  به اتفاق گروهی  بی شمار  از طالبان  علم  و حدیث   به استقبال  ایشان  آمدند .

مردی خراسانی به امام رضا (ع) گفت :یابن الرسول الله ،من رسول خدا (ص)رادر خواب دیدم که گویا به من فرمود :چطور باشید وقتی در زمین شما پاره ی تن من مدفون شود وامانتدار من شوید .

امام رضا (ع)فرمود :منم مدفن زمین شما ،منم پاره ی تن پیغمبر شما،منم امانت وستاره ی دور .

آگاه باشید هر که زیارتم کند وبفهمد حقی که خدای تبارک وتعالی واجب کرده ،من وپدرانم شفیع روز قیامتش باشیم وهرکه

ما شفیع روز قیامتش باشیم ناجی است گرچه مانند گناه جن وانس داشته باشد .

منبع:"ترجمه دارالسلام ،ج 1،ص139".