احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

در یازدهم ذیقعده سال 148 هجری، مدینه حال و هوایی دیگر داشت و نه تنها در زمین بلکه از آسمان هم صدای تهنیت گفتن ملائک به گوش می‏رسید و شکوفا شدن غنچه دیگری از گلهای بوستان ولایت را که فضای عالم را معطر ساخته بود بشارت می‏داد . نام او «علی‏» و کنیه‏ اش «ابوالحسن‏» بود

حضرت رضا میفرمایند: کسی که نفسش را به پای حساب بکشد، سود میبرد و کسی که از آن غافل شود، زیانکار است، کسی که بترسد ایمن است و کسی که عبرت گیرد، بیناست، کسی که بینا باشد، میفهمد و کسی که بفهمد، میداند. هر که با جاهل پیوند دوستی بریزد، به زحمت میافتد... و برترین عقل، شناخت انسان به نفس خویش است.[1] 

خدايا! دفاع کن از ولي و جانشينت و حجت تو بر آفريدگانت و زبان گويا از تو و سخن گوي به فرمان تو و چشم تو که با رخصتت مي‏نگرد و گواه تو بر بندگانت است، سرور جنگ آور و پناهنده به تو و عبادت کننده در محضر تو و پناهش ده از شر تمام آنچه آفريده‏اي و پديد آورده‏اي و ايجاد کرده‏اي و شکل داده‏اي و او را از جهات پيش و پس و راست و چپ و بالا و پايينش حفظ کن به حفاظتت که هر کس را با آن حفظ کني، نابود نشود و به واسطه‏ي او، فرستاده‏ات و پدران او را حفظ کن که پيشوايان [از جانب] تو و پايه‏هاي دينت هستند و حفاظت نابود ناشدني و پناه غيرقابل خيانت و قدرت و عزت غلبه ناپذيرت را شامل او کن و او را در پناه استوارت قرار ده که پناه تو پناهنده را رها نمي‏سازد و در پناه حمايت خود قرارش ده که براي هر کس در آن باشد، هميشگي است و او را به ياري شکست ناپذيرت ياور باش و به سپاه چيره‏ات مددش کن و با نيروي خود نيرويش بخش و فرشتگانت را در پي او قرار ده و دوستانش را دوست بدار و دشمنانش را دشمن دار و زره [محافظت] 

شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا (ع) به سند خود در حدیثی روایت کرده است: چون امام رضا (ع) به مرو آمد، مامون به آن حضرت پیشنهاد کرد که امارت و خلافت را بپذیرد. اما آن حضرت امتناع کرد و در این باره گفت وگوهای بسیار درگرفت که حدود دو ماه طول کشید. و در تمام این مدت امام رضا (ع) از پذیرش آن پیشنهاد سرباز می زد.

غم های زمانه امـــــ که بی حد باشد

 

یا آب و هوای دل منـــــ بد باشد

 

در تَق تَقِ این قطار حلــــ خواهد شد

 

وقتی حرکت به سمتــــــ “مشهد” باشد !

 

 

دلـــم هـــوایـــش را کـرده  !!!

هـــوای او . . .

اویـــی کـــه هـمـیـشـه هـوایـم را داشـتـــ . . .

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

در مقاله زیر تفاوت میان اقامه دین و دین داری و به عبارت دیگر مفهوم احیای امر دین از دیدگاه امام رضا(علیه السلام) تبیین و تشریح شده و تأکید گردیده که دین بی ولایت و نظام ولایی هیچ نقش و تأثیری در رهایی انسان از آتش دوزخ نخواهد داشت. با هم آن را می خوانیم.

قضيه‏ اي را که کليني رحمة الله در اين باره نقل کرده است، ذکر مي‏کنيم. راوي مي‏گويد:«با جمعي بسيار خدمت حضرت رضا بوديم که ابن سبيلي آمد و چنين گفت: يابن رسول الله! من دوست شما و پدران شما هستم. نفقه‏ي خود را در راه حج گم کرده‏ام. نفقه‏ي راه به من عنايت کنيد، چون به خراسان رسيدم براي شما صدقه مي‏دهم؛ زيرا آنجا مکنت دارم. حضرت رضا (ع) داخل اتاق شده پس از چندي از بالاي در، دويست دينار به او داد و خواهش کرد برود و فرمود: لازم نيست صدقه بدهي.