احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

ميخواهم تا آنجا كه دوست دارم پر بگيرم٬ اما تا بارگاه دوست راه طولاني است. چشم از پنجره بر نميدارم. دشت از پي دشت٬ كوه از پي كوه٬ دسته دسته گل سرخ٬ يك عالم سبز و يك دريا اشتياق٬ كه دستي از غيب به جانم ريخته است. هميشه همينطور است خودم را به مولا كه ميسپارم ديگر اين من نيستم كه ميروم٬ براي لحظه‌اي خواب مرا مي‌ربايد دست در دست نور و آراميدن در كنار ضريح.
برميخيزم پيرامونم غوغايي به پاست. صداي دلها همه مي‌گويند: يا ضامن آهو رسيده‌ايم انگار٬ اين گنبد زيبا قلب ايران است.

شب‌هایی که کشیک هستم را دوست دارم، تراس طبقه پنجم این ساختمان قدیمی را هم.
اینجا می‌نشینم و توی تاریکی نگاهش می‌کنم، حوصله دارد و تاب می‌آورد دلتنگی‌های شبانه مرا، این روزها نه می‌شود به کسی رازهای انباشته دلت را بگویی نه کسی هست که حوصله حرف‌هایت را داشته باشد، اما اینجا... شب‌ها... وقتی که سر و ‌صدای ازدحام شبانه شهر کم‌رمق می‌شود ... من می‌گویم و او گوش می‌دهد.
از دلتنگیم برای منیژه، از این که ذوق زده هستم تا هر چه زودتر ژاکتی که برایم بافته به دستم برسد.

دلم شکسته و در سینه ام نوایی نیست

به بی نوایی من هیچ بی نوایی نیست 

تمام زندگی من تویی امام رضا

مرا به جز تو ولی و کس آشنایی نیست

کبوتر حرم آستان قرب تو ام

به جز هوای تو در سر مرا هوایی نیست

به غرفه های ضریحت دلم گره خورده

دخیل عشق توام من در این ریایی نیست

کسی به گوش دل من میان صحنش گفت

به با صفایی این آستانه جایی نیست

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا...
سلام بر تو ای امام مهربانی‌ها! ای امام دل‌های بی‌کس و تنها، ای پناه دل‌های بی‌پناه.
سلام آقاجان!
غبار غفلت از دلم کنار بزن و پنجره عطوفت به رویم بگشای که روح و دلم چون آهوی رمیده‌ای در این دنیای تنهایی، شوق یک لحظه آغوش و پناهت را دارد.
آقاجان! این دنیا شکارچی دل من است و دل من شکار گناهانم، که در دام دنیا اسیر شده.
دستم بگیر و پنجره دلم را روی گنبد طلایی‌ات بگشای و اجازه پر زدن در آسمان مهربانی‌ات را به من بده که آسمان مهربانی تو برای همه‌ی دل‌های رمیده باران رحمت هدیه می‌دهد و همیشه شفای دل‌های عاشق است.
کاش هرجا پنجره‌ای بود، رو به گنبد طلایی‌ات باز می‌شد و نسیم عطر حرمت را برایم هدیه می‌آورد، ای نزدیک‌ترین به هر دور!
 

من ندیدم که کریمی به کرم فکر کند

به چه مقدار به زائر بدهم فکر کند

از شما خواستن عشق است، ضرر خواهد کرد

هر که در وقت گدایی به رقم فکر کند

بهتر این است که زائر اگر آمد به حرم

دو قدم عشق بورزد سه قدم فکر کند

ز شوق کیست یارب این چنین گم کرده راه آهو
که هر جا می‌رسد جای دگر دارد نگاه آهو
نگاهش محملِ کیفیتِ شام غریبان است
چه غم دارد خدایا در شبِ چشمِ سیاه آهو؟
همه سرمایه‌اش داغ است و سودش اشک تنهایی
چو شمعش نیست استعداد کسب مال و جاه، آهو
به چشم حلقۀ دام، اعتبارِ عذرِ غفلت را
ندارد جز نگاه بیگناه خود، گواه آهو
وگر عذرِ نگاهِ بی‌گناهش بی‌ثمر افتد
ندارد غیرِ لطفِ ضامن آهو، پناه آهو
که آن آیینهْ حضرت چونکه عرض جلوه می‌فرمود
هزار آهو پی‌اش می‌آمد از حسرت که آه، آه، او
به کهساری که مهتابِ خرامش سایه اندازد
شراری می‌شود هر سنگ و می‌افتد به راه، آهو
توانَد شب به شب از دور نور گنبدش بیند
نیابد گر چه روزی بار در آن بارگاه آهو
تواند شب به شب در دشت غربت صید عطرش را
به صد امید بنشیند به راهش تا پگاه آهو
نسیم نوبهار رحمت است و در قدمهایش
به زاری می‌گذارد سر به تقلیدِ گیاه آهو
از آن روزی که چشمانش ضمانت خواه چشمش شد
هزاران رود، خجلت بُرد و آمد عذرخواه، آهو
در آن کشور که منشور عدالت گستر آمد او
نگردد ناامید آدم، نماند بی پناه آهو
چه نیکو فال من آمد، کز این سرگشتگی‌ها باز
به پابوس تو آمد شعرم این گمکرده راه آهو...

«محمد سعید میرزایی»

 به رضای تو خدا روز قیامت راضی است
این رضا کیست که در عالم امکان یکتا است
کیست او، آنکه جهان دور مدارش بر پاست
کیست آن ضامن آهو، که در این بقعه طوس
 حرمش جنت خلد است که در عرش خداست
در رضای تو، رضای علی و آل علیست
در ولای تو، جهانی است سراسر زیباست
من چه نامم و چه دانم شه و سلطان بقا
به خدا نیست خدا، لیک چو او بی همتاست

آقا جان

کی، کبوتر حرمت می شوم ...

امشب از راه دور به تو سلام می کنم

هرکی دلتنگه

بسم الله .

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا