از این جهانِ سرد پر از دود و بی بها
مشهد،برای من ، همه اش مالِ دیگران
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
هر زمانی در دیارم حس غربت میکنم
میروم مشهد سه روزی استراحت میکنم
ای علیموسیالرضا هر دفعه میآیم حرم
تا دو ساعت با کبوترهات صحبت میکنم
من همیشه گوشهٔ بابالجوادت ساکنم
من به این بابالجوادت دارم عادت میکنم
من کلاغم جای من صحن و سرایت نیست که
من به کفترهای تو خیلی حسادت میکنم
آب و نانی بردهام از این دیار مشهدت
تا تو هستی صاحبم احساس عزت میکنم
کربلای من تویی،حجام تویی،انگار که
کربلا را در خراسانت زیارت میکنم
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
پنجرهفولاد هر دم یک گره وا میکند
نام تو در این حرم کار مسیحا میکند
کاسب اهل دلی میگفت رزق خویش را
صبحها از گوشهٔ چَشمت تمنا میکند
تا به آسانی ببوسد این ضریح پاک را
زائرت با سختیه راهش مدارا میکند
حال من دور از حرم مانند یک ماهیست که
خسته از تُنگِ بلور،آهنگ دریا میکند
هر کسی اینجاست دارد با زبان مادری
در قنوتش زیر باران با تو نجوا میکند
هر شب جمعه گریز کربلای روضهخوان
در کمیل این حرم یکباره غوغا میکند
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
کاش این شعر مرا سمت خراسان ببرد
سمت سرسبزترین پرچم ایران ببرد
به تماشای دل خستهٔ باران ببرد
سمت یک صَحنِ پر از قَلبِ پریشان ببرد
عشق در گوشهٔ ایوان تو دیدن دارد
به صفایت قسم این عشق شنیدن دارد
مرغ طبعم بخدا میل پریدن دارد
نمک حضرت خورشید چشیدن دارد
باز هم آمدهام تا به شما رو بزنم
در و دیوار تو را با مژه جارو بزنم
صبح،نقارهزنان نغمهٔ یا هو بزنم
گوشهای پای همین پنجره زانو بزنم
من و خورشید در این صحن هم آغوش شدیم
دست بر سینه،رضا گشته و خاموش شدیم
باده از جام رضا خورده و مدهوش شدیم
دست در دستِ رضا زائر شش گوش شدیم
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
مثل کبوتران شما گرچه میپرم
آنها کبوترند و من از جنس دیگرم
دیوارها فضای دلم را گرفتهاند
دیگر هوای پر زدن افتاده از سرم
این شهر بسته بالِمرا؛اینحصارها
تا آسمان کشیده شده در برابرم
گاهی برای بال زدن،آسمان کم است
یا صحن قدس باید و یا گنبد حرم
آقای من!ببخش اگر بال من شکست
بر من مگیر خرده اگر کم میاورم
مثل کبوتران شما نه!هنوز نه
مانده است تا قبول کنی یک کبوترم
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
❤️ یا علی موسی الرضا ❤️
آنكه
خواب خوشم از ديده ربوده ست
❤️ تويى ... ❤️
السلام علیک یا ایها الرئوف
گفتم رضا، عطاے حسینے نصیب شد
گفتم حسین، امام رضا نیز داده شد
هرجا اگر بہ خواستہها لطف مےشود
در این حرم نخواستہ ها نیز داده شد
السلام علیک یا ایها الرئوف