عاشق رضا

دوباره عکس حرم هست بین چشم ترم
و باز دل بدهم تا ضریح را بخرم

بگو که قیمت‌یک‌شب‌ضریحتان چند است
بگیر جان مرا و...مرا ببر به حرم

دوباره این دل وامانده‌ام پریشان شد
و با بهانهٔ گنبد،گذاشت سر به سرم

به وقت خواب،شمردم ستاره با گریه
که برق گنبدتان شد ستارهٔ سحرم

دلم میان ضریح تو باز،جا مانده
خودت بگو که اگر پس دهی،کجا ببرم؟

اجازه‌ام بده تا از این هوای کثیف
به آسمان پُر از نورِ گنبدت بپرم

بیا و مزد همین نوکرانه‌های مرا
بده هر آنچه توانی به مادر و پدرم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

کلمات کلیدی :

حرم

ارباب جانم!باز کن در را..گدا دارد...
در میزند..چونکه توقع از شما دارد

ازبس که‌چشمم‌خیس‌شدقلبم‌ترک‌برداشت
این خانهٔ دل از بنایش بویِ نا دارد

عشقِ حرم،ارثیه‌ای هست از نیاکانم
اینگونه شد که دل،هوایِ مشهدُ دارد

باشد دلم را بشکن و راهم نده ارباب
این نوکرِ تنهایِ بی‌کس هم خدا دارد

تو مثلِ ماها در حریمت باز هم داری
اما گدایِ خانه‌ات تنها تو را دارد

از داغِ دوریِ حرم،در حسرتِ دیدار
گر دق کنم روزی هزارن بار،جا دارد

تو مالکِ دنیا و عقبایی،حرف،حرفِ توست
شاید نمیخواهی مرا..چون و چرا دارد؟