اولین ادب؛
غسل واجبی برعهده نداشتن و با وضو بودن
شست و شویی كن و آنگه به خرابات خرام / تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده
همانطور كه در آداب پیش از سفر ذكر شد مستحب است زائر پیش از تشرف غسل كند و وضو بگیرد. این غسل تطهیر وجود از معاصی با آب توبه و انابه است؛ شست و شوی نفس هزار چشم هزار نقش از پلیدی دنیا؛ «و جعلنا من الماء كل شی حی(1)» آبی كه مطهر عالم اجسام است و از آن در قرآن به «ماء معین»: تعبیر شده «قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتیكُمْ بِماءٍ مَعینٍ(2)».