جايگاه و نقش معصومان (عليهم السلام) در ترويج و توسعه فرهنگ و معارف قرآني، به ويژه تفسير قرآن كريم، نقش كليدي و اساسي است. اين مهم، همزمان با نقش اثرگذار رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در تفسير آيات قرآن و تربيت مفسراني گران قدر از صحابه، همچون اميرالمؤمنين علي (عليه السلام) آغاز مي شود. اميرالمؤمنين علي (عليه السلام) به عنوان يك شاگرد ويژه كه تمام مسائل وحي و شريعت را از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آموخته بود، خود به تربيت مفسران پرداخت و به گونه اي در فرهنگ و دانش آن عصر نفوذ كرد كه هيچ يك از صحابه، داراي هر دانش و منصبي كه بودند، خود را بي نياز از وي نمي ديدند.