احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

جاء قوم من وراء النهر الی أبی‏الحسن الرضا (ع) فقالوا له:

«جئناک نسألک عن ثلاث مسائل، فان أجبتنا فیها علمنا انک عالم فقال: سلوا! فقالوا: أخبرنا عن الله تعالی أین کان، کیف کان و علی أی شی‏ء کان اعتماده؟ فقال علیه‏السلام: ان الله عزوجل کیف الکیف فهو بلا کیف. و أین الأین فهو بلا أین. و کان اعتماده علی قدرته. فقالوا: نشهد أنک عالم» [1] .

عن یونس بن عبدالرحمن، عن أبی‏الحسن الرضا علیه‏السلام، قال: قلت:

«لا یکون الا ما شاء الله و أراد و قضی؟ فقال: لا یکون الا ما شاء الله و أراد و قدر و قضی. قال: فقلت: فما معنی شاء؟ قال: ابتداء الفعل. قلت: فما معنی أراد؟ قال: الثبوت علیه. قلت: فما معنی قدر؟ قال: تقدیر الشی‏ء من طوله و عرضه. قلت: فما معنی قضی؟ قال: اذا قضاه أمضاه فذلک الذی لا مرد له» [1] .

ان الایمان أفضل من الإسلام بدرجة و التقوی أفضل من الایمان بدرجة. [1] . 

بطور یقین ایمان یک رتبه برتر از اسلام و تقوی یک درجه والاتر از ایمان است. 

«امام رضا علیه‏السلام»

حضرت امام رضا علیه‏السلام در سفر خود به خراسان، در راه نیشابور به مرو از قدمگاه نیشابور عبور کردند و وارد قریه‏ی سناباد شدند. در بقعه‏ ی هارونی، با دست مبارک محلی را نشان دادند و فرمودند: «این‏جا محل دفن من است»به نقل تاریخ، دهکده‏ی سناباد قبل از احداث حرم مطهر و بناهای اطراف آن، به صورت مکانی سرسبز و باغی دلگشا بوده است.

اباصلت هروی می‏گوید، از امام علی بن موسی‏ الرضا علیه‏ السلام شنیدم که می‏فرماید: خداوند رحمت کند آن بنده‏ای را که امر ما را زنده کند. عرض کردم چگونه امر شما را زنده می‏کند. فرمود: علوم و معارف ما را بیاموزد و به مردم تعلیم دهد، زیرا اگر مردم با محاسن و زیبایی‏های سخنان و گفتار ما آشنا شوند، و آن را بدانند و حتما از ما پیروی خواهند کرد .

خبر از شهادت خویش به اباصلت

اباصلت هروی می گوید: من در خدمت حضرت رضا علیه السلام بودم. به من فرمود:« ای اباصلت! داخل این قبّه ای که قبر هارون است، برو و از چهار طرف آن کمی خاک بردار و بیاور.» من رفتم و خاک ها را آوردم.
امام خاک‌ها را بویید و فرمود:« می‌خواهند مرا پشت سر هارون دفن کنند، ولی در آنجا سنگی ظاهر می شود که اگر همه کلنگ‌های خراسان را بیاورند، نمی توانند آن را بکَنند.» و این سخن را در مورد بالای سر و پایین پای هارون فرمود.

هرثمة بن اعین می‏گوید: شبی نزد مأمون بودم تا آنکه چهار ساعت از شب گذشت، چون مرخص شدم و به خانه برگشتم، بعد از نصف شب صدای درب خانه را شنیدم، یکی از غلامان من گفت: «کیستی؟» 

گفت: «به هرثمه بگو که سید و مولایت، تو را می‏طلبد.» 

پس به سرعت برخواستم و جامه‏های خود را پوشیدم و باعجله روان شدم. چون داخل خانه آن حضرت شدم دیدم که مولای من در صحن خانه نشسته است، به من گفت: «ای هرثمه!»

اباصلت هروی، صحابه بزرگوار امام رضا علیه‏السلام می‏گوید: روزی در محضر امام بودم. از ایشان پرسیدم که آیا بهشت و جهنم هم اکنون وجود دارد یا اینکه خداوند آن دو را در آینده خلق می‏کند؟ حضرت فرمود: «آن دو هم اکنون وجود دارند. پیامبر اسلام زمانی که به معراج رفت، وارد بهشت شد و جهنم را نیز دید». پرسیدم: عده‏ای معتقدند که این دو مقدر شده، ولی هنوز خلق نشده است؟