صفات پیامبر اکرم (ص)

اوصاف آن حضرت در قرآن عبارت است از:


1 . «رحمة للعالمين»: پيامبر نسبت به همه جهانيان رحمت بود . (انبياء ، 107)


2 . «شاهد»: پيامبر اسلام هم شاهد بر اعمال امت است و هم شاهد و گواه بر انبياى پيشين . (احزاب ، 45)


3 . «مبشر»: پيامبر ، بشارت دهنده نيکوکاران به پاداش بى پايان پروردگار ، به سلامت و سعادت جاودان و به پيروزى و

 موفقيت پرافتخار است . (احزاب ، 45)


4 . «نذير»: پيامبر اسلام ، انذار دهنده کافران و منافقان از عذاب دردناک الهى ، از خسارت تمام سرمايه هاى وجودى و از

 سقوط در دامان بدبختى در دنيا و آخرت است . (احزاب ، 45)


5 . «سراج منير»: پيامبر ، مشعل نور افشان است; معجزات و دلايل روشن ، نشانه هاى صدق دعوت اوست; او چراغ روشنى است که خودش گواه خويش است; تاريکى ها را مى زدايد و چشم ها و دل ها را به سوى خود متوجه مى کند . (احزاب ، 46)


6 . «شدت ارتباط پيامبر با مردم»: به تحقيق پيامبرى از خودتان براى تان آمد . (توبه ، 128)


7 . «رئوف و رحيم بودن نسبت به مؤمنان»: با مؤمنان رئوف و رحيم است . (توبه ، 128)


و . . .


 

خداوند وجود مقدس رسول گرامي اسلام را در قرآن، به عنوان اسوه حسنه معرفي مي كند

 و مي فرمايد

:

 

لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة ...

«

سوره احزاب، آیه 21 »

بدين گونه مسلمين را امر مي فرمايد كه به هر آنچه كه او، امر مي كند، گوش فرا دهيد و از

 هر آنچه او نهي مي كند، بپرهيزيد

.

رسول گرامي اسلام نيز فرمودند

:

«

اني بعثت لاتمم مكارم الاخلاق »

«

همانا من برانگيخته شدم به رسالت تا مكارم اخلاق را به كمال برسانم »

پرواضح است كه از كسي اين كار ـ اتمام مكارم اخلاق ـ ساخته است كه خودش نمونه كامل و

 اتمّ عامل به مكارم اخلاق باشد و صد البته اين امر را، هم تاريخ به ما مي گويد كه رسول

گرامي اسلام آن گونه بود و هم قرآن و روايات بر آن صحّه مي گذارد

.

رسول گرامي اسلام در طول زندگاني شريف و با بركت خود، ويژگي هاي بي حصر و حدي

داشت كه جاري نمودن آن ها بر زبان قلم از عهده ما بيرون است. ليك بنا بر اين گفته كه

:

آب دريا را اگر نتوان كشيد هم به قدر تشنگي بايد چشيد

آن وجود مقدس را قبل از اينكه به رسالت مبعوث شود همه اهالي مكه به عنوان «امين» مي

 شناختند. همه به قول و فعل او اعتماد داشتند و مرجع حل اختلاف و معتمد و قاضي بين

كساني بود كه با هم درگيري داشتند

.

احدي از او كلامي به دروغ نشنيده و فعل خطايي كه شود به او نسبت داد را ندیده است. زيرا

 كه اگر چنين مواردي وجود داشت مشركان مكه از ساز و كرنا كردن آن ابا نمي كردند. اين

 گونه است كه در تاريخ شما حتي از زبان دشمنان سرسخت او جز به نيكويي از او نمي

 شنويد

.

 



نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 29 مهر 1388  ساعت 4:18 PM | نظرات (0)