" سلام بر شما ... از این که از نماز*قرآن - پاسخ دیر هنگام! بازدید نمودید ، بسیار خرسندیم . از طریق نظرات می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را با ما در میان بگذارید "

مطالب پیشین

فرض کنید پدری از سر کار برگشته و از فرزندش می خواهد تا برایش آب خنک بیاورد. فرزند به پدر بی  اعتنایی می کند وخود را به نشنیدن می زند. اندکی بعد، پدر دوباره فرزندش را صدا می زند واز او می خواهد تا برایش آب خنکی مهیا کند. این بار نیز فرزند تنبلی کرده وحرف پدر را نشنیده می گیرد. بار سوم پدر از فرزند آب طلب می کند وفرزند می گوید:(( الآن کار دارم! بعدامی آورم.)) این کار چندین بار صورت می گیرد تا این که فرزند چند ساعت بعد با بی حوصلگی لیوان آب خنکی را پر کرده وبرای پدر می آورد. در این صورت پدر چه می کند؟ آیا از پسرش تقدیر خواهد کرد که بالأخره وپس از مدت زیاد به سخن او گوش کرده است.

مسلما خیر!وضعیت بسیاری از ما انسان ها در نماز خواندن همین طور است. هنگامی که صدای اذان بلند می شود خداوند مهربان مارا به نماز و سخن گفتن با خودش فرا می خواند، ولی ما گاهی ندای اذان را بی پاسخ گذاشته وپس از ساعت ها با بی میلی نماز می خوانیم. چنین نمازی ارزش واقعی خود را از دست داده است. از پیامبر(ص) سوال شد:(( چه عملی دارای ثواب بیشتری است؟)) پیامبر پاسخ داد:(( خواندن نماز در اول وقت آن)).

حضرت علی(ع) هنگامی که در جنگ صفین سرگرم نبرد بود، در میان هر دو صف کارزار، به آسمان نگاه می کرد که ببیند وقت نماز کر فرا می رسد. یکی از اصحاب پرسید:((الآن که سرگرم جنگ هستیم. نمی شود کمی دیر تر نماز بخوانیم؟)) امام فرمود:(( ما به خاطر نماز با آنان می جنگیم؛ پس چرا نماز را به تأخیر بیندازیم)).

((منبع:درسنامه حفظ موضوعی قرآن/پایه هفتم))





ادامه مطلب
تاریخ ارسال مطلب : سه شنبه 12 دی 1396 

 

تمامی حقوق این وبلاگ و مطالب آن متعلق به نماز*قرآن می باشد و انتشار مطالب با ذکر منبع مانعی ندارد.
طراحی و اجرا : مرکز فرهنگی صالحون